|
Mijn blog is vandaag drie jaar geworden. Dat vind ik leuk, om het op z'n facebooks te zeggen. Het betekent niet meer of niet minder dan dat er ergens in mij een minimum aan discipline huist. Bijwijlen zelfs een maximum, wanneer ik na een vermoeiende werkdag ervoor kies mijn wedervaren neer te schrijven, eerder dan het voor tv of op café snel weg te drinken. Want bloggen is afzien. Schaars zijn de stukjes die zichzelf schrijven, het merendeel is de vrucht van uren zwoegen, puffen, piekeren en afgeleid zijn, eventueel in combinatie met een sporadische goeie inval. Maar het eindresultaat is wat telt, de weg ernaartoe zal de lezer worst wezen (uiteraard ben ik me ervan bewust dat ook het eindresultaat de gemiddelde lezer niet al te neig interesseert, doch met deze nuance zie ik me liever niet geconfronteerd op deze heuglijke dag).
Om het feestje compleet te maken, heb ik voor de gelegenheid gescoord vandaag. Meer zelfs, mijn doelpunt leverde Forza Mechelen B zowaar de overwinning op! Mijn doelpunt samen met onze zes andere doelpunten welteverstaan. We wonnen 2-7, maken een sprong in de kelder van het klassement en mijn persoonlijke statistieken maken heden melding van vier goals en twee assists. De term 'persoonlijke statistieken' is, voor de goede orde, in alle opzichten vrij strikt te interpreteren. Niet alleen betreft het hier logischerwijs mijn eigen goals en assists, ook ben ik de enige persoon ter wereld die er in detail van op de hoogte is hoe die statistieken er nu precies uitzien. Ik ben dus eigenlijk tegelijk uitvoerend orgaan en controleorgaan. Via deze blog neem ik bovendien de rol van de pers ter harte. Geen twijfel mogelijk dus: ook na drie jaar staat deze webpagina nog steeds garant voor interessante, betrouwbare informatie. En dat misschien nog vele jaren lang, dat hoop ik met u. Of zonder u, als het echt niet anders kan.
|
