|
Deze blog is urgenter dan vele van zijn soortgenoten. Het komt er hier, op deze 29e juni 2018, op aan een gevoel op te tekenen dat nadien niet meer gereconstrueerd kan worden. De droge feiten zullen in de toekomst waarschijnlijk voor zich gaan spreken en retroactief elke basis voor dit gevoel wegvegen, alsof het er nooit geweest is en nooit heeft kunnen bestaan. Maar kijk, het bestaat. Op dit punt in de tijd is de wens nog de vader van de gedachte. België kán wereldkampioen voetbal worden, er is zelfs geen mirakel voor nodig, een fractie geluk op de beslissende momenten volstaat al ruimschoots.
De eerste speelronde mocht dan niet het kerkhof van de favorieten zijn, de afdeling Intensieve Zorgen van het ziekenhuis was het wel. Argentinië, Brazilië en Frankrijk sleepten zich drie matchen lang tergend traag voort. In welke richting precies was niet heel duidelijk, maar tot hun eigen niet-geringe verbazing bleek het wel net genoeg voor een plek in de achtste finale. Dat was Duitsland zelfs niet gegund. Ondanks een bijzonder gemakkelijke poule waren ze simpelweg niet vooruit te branden. De kenmerkende Sturm und Drang was deze keer eerder Motregen und Apathie. Iets beter verging het Spanje, al zijn we mild: met alle moeite van de wereld een kneusje als Iran afhouden is nu niet bepaald indrukwekkend te noemen.
Blijft over: België. Het offensieve geweld dartelt en sprankelt en spettert. Na een stroeve eerste helft werd Panama opgerold met klassegoals. Tegen Tunesië lieten de Rode Duivels vervolgens na om een doelpuntenrecord te vestigen, de Belgische machine is onbedwingbaar. Letterlijk. Tegen Engeland mocht er eigenlijk niet gewonnen worden, teneinde een plaats in de gunstige tabelhelft te bekomen. Maar helaas, Januzaj jaste de bal werktuiglijk in de winkelhaak. Alsof dat allemaal nog niet genoeg is, is het chronisch geblesseerde duo Vermaelen-Kompany plots wedstrijdfit. Simultaan hebben zij hun eeuwigdurende voetbalinvaliditeit onderbroken en zo het laatste puzzelstukje gelegd om het onmogelijke mogelijk te maken. België wereldkampioen. En als het niet lukt, hebben we dit toch al maar mooi gehad. Is de chase immers niet better than the catch?
|
