Onderschat nooit de achterliggende research die aan het schrijven voorafgaat. Vooraleer een letter toe te vertrouwen aan de (uithoek van de) eeuwigheid, heb ik mijn blog doorzocht op het magische vierletterwoord 'NMBS'. In mijn herinnering was een acte de présence van onze nationale immobiliteitsmaatschappij toch alweer een tijd geleden. In mijn realiteit bleek dat even anders. Nog geen anderhalve maand na de laatste opvoering krijgt de NMBS hier een kans om iets goed te maken. In eerste instantie lukt dat wonderwel. Ik heb namelijk via het gratis dagblad 'Metro' kennisgemaakt met een zeer getalenteerde medewerker van de door mij zo vaak gehekelde organisatie. Zijn functieomschrijving is iets in de trant van communicatiespecialist, zijn kundigheid bewees hij woensdag in een paginagrote advertentie. Daarin wordt de NMBS uitgedrukt in cijfers. Dit komt nooit goed, denk je dan spontaan, als jarenlang slachtoffer. 

Maar kijk. De man slaagt er om te beginnen in om aan de financiële resultaten, een nettoverlies van 152 miljoen euro, een positieve draai te geven. De cijfers heten "beter dan verwacht" en "de NMBS is goed op weg naar de gezondmaking van haar financiële toestand". Dat hoor ik nu al 20 jaar, maar niettemin: prima gedaan. Zijn pièce de résistance moet dan echter nog komen. Het feit dat geen enkele trein ooit, waar en wanneer dan ook, nog min of meer klokvast rijdt, bedeelt hij met het eufemisme "de achteruitgang van de stiptheid is afgeremd". Hier komt 's mans genie pas echt goed tot zijn recht. Van het begeleidende cijfermateriaal geloof ik helemaal niks, maar sta me toe voorgaande zin aanschouwelijk te maken met een meer waarheidsgetrouw voorbeeld. Stel, in 2010 rijdt 20% van de treinen op tijd. In 2011, vervolgens, rijdt 15% van de treinen op tijd. Vorig jaar, dat algemeen bekendstaat als 2012, rijdt ten slotte nog 12% van de treinen op tijd. Bemerk de duidelijke afremming van de achteruitgang der stiptheid. Volgend jaar richting 10% en dan kan de goednieuwsshow pas echt losbarsten.

Toch wil ik ook een puntje van kritiek aanhalen betreffende de man die zich het best laat omschrijven als 'The Special One'. Op hoger niveau weet hij de massa te begeesteren, geen twijfel mogelijk. Op het terrein / de trein ligt dat helaas anders. Donderdagnamiddag was het terrasjesweer, met alles wat daarbij hoort: defecte onderstellen, storingen aan de bovenleiding, problemen met andere treinen (sic) en dies meer. Kortom, geen enkele trein die de indruk geeft de vertraging van de achteruitgang van de stiptheid af te remmen. Hier zie ik nog een groeimarge voor onze nieuwe held. Het zou mooi zijn mocht hij in de toekomst de reizigers rechtstreeks kunnen aanspreken, zodanig dat het NMBS-clientèle niet alleen de vertraging vergeet, maar er ook nog eens heilig van overtuigd geraakt dat zij, gezien de heersende straalstroom en de cyclus van de maan, eigenlijk juist sneller thuis zullen zijn. De tijd van Greenwich Mean Time is voorbij, de tijd van The Special One is gekomen.