|
Netflixatie slaat op de oververtegenwoordiging van één welbepaalde vrijetijdsbesteding die verband houdt met een betalende streamingdienst, met als opzet het gewone volk van een constante stroom series en films te voorzien. Ik heb de term net uitgevonden, tenzij hij al bestaat - in dat geval heb ik hem nog steeds uitgevonden maar gewoon iets te laat. Aangezien Netflix misschien wel de hoofdreden is van mijn lagere blogproductie de laatste jaren, is het heel raar dat ik er zo weinig letters aan heb gewijd. Het is de olifant in de kamer waar niemand het over heeft. Met niemand bedoel ik dan niet niemand persoonlijk, maar vooral 'niet ikzelf', als begin-, eind- en allesdaartussenverantwoordelijke van deze webpagina's. Bij wijze van poging om deze historische scheeftrekking recht te zetten, hieronder de allerbeste series van de laatste maanden.
1. The Handmaid's Tale (Canvas)
Je zal het altijd zien: dan palaver ik in de inleiding een eind weg over Netflix, om dan als puntje bij paaltje komt vanuit het niets voor de reguliere televisie te kiezen. En terecht, want The Handmaid's Tale is één van die zeldzame series waarbij zowel de acteerprestaties als de beeldvoering en de plot top zijn. In dit dystopisch portret wordt akelig geloofwaardig geschetst hoe een maatschappij in een mum van tijd van ongebreideld hedonisme richting totalitair regime kan gaan. Te hopen valt dat dit nooit bewaarheid wordt, want anders heb ik de serie voor niks gezien.
2. BoJack Horseman (Netflix)
BoJack Horseman is niet voor één gat te vangen. Het is animatie, maar evengoed ook drama, komedie en een inkijk in een particuliere zoektocht naar de zin van het leven. De personages zijn mensen, dieren of iets tussenin, maar dat lijken slechts details in het bredere geheel. Bovenal is het razend grappig, een pastiche op Hollywood en in één moeite door de gehele mensheid. Het strekt dan ook tot aanbeveling dit gegeven paard niet in de bek te kijken.
3. Big Little Lies (Canvas)
"21e-eeuws gezeik voor vrouwen. Zeer goeie serie." Zo en niet anders luidde mijn oordeel over Big Little Lies op het Anderlecht-forum. Ook al zijn het weinig woorden, er is er geen één van gelogen. Het verhaal kabbelt een beetje rond ogenschijnlijke first world problems, maar de setting is aangenaam en de acteerprestaties van Kidman, Witherspoon, Skarsgard en Woodley jagen stroomstoten door de Californische droomwereld.
4. DARK (Netflix)
Waarschuwing: tracht DARK niet te kijken terwijl je bezig bent op de smartphone of prei aan het planten bent. Bij deze aardedonkere reeks is 100% concentratie vereist. Vanaf aflevering 1 krijgt de kijker een buslading haast identieke Duitse personages in de nek gedouwd; eens die min of meer verhapstukt zijn, moeten ook nog eens hun alter ego's in het verleden en in de toekomst erbij genomen worden. Voor zover ik er iets van begrijp zit de serie echter geweldig in elkaar. Alles draait rond het begrip 'tijd' en hoe relatief dat wel is. Even relatief als het gegeven dat elke mens een unieke fysionomie heeft, zo blijkt.
5. Making a Murderer (Netflix)
Indien er ook ruimte is voor een serie die niet per se het geluksniveau doet stijgen, is Making a Murderer zeker een aanrader. Steven Avery zat 18 jaar onterecht in de cel voor verkrachting, eiste na zijn vrijlating een schadevergoeding van 36 miljoen dollar en wordt iets later prompt opnieuw in de gevangenis gestoken voor een vermeende moord. Iedereen heeft weleens pech natuurlijk. Twee seizoenen lang fileren Avery's advocaten de misdadige praktijken van de politie van Manitowoc en de ontoereikendheid van het Amerikaanse gerechtelijke systeem om recht en rechtvaardigheid met elkaar te verzoenen. Tijd voor een Belgische versie misschien, al is het verhaal van een man die pakweg een week gezeten heeft voor verkrachting en vervolgens twee jaar een enkelband krijgt voor moord misschien iets minder spectaculair.
|
