Geen voetballiefhebber die daar om maalt. Twee uur lang zagen we Spanjaarden die hun ding deden (wegtikken) tegen Hollanders; 115 bange minuten zonder oververdiende beloning evenwel. Tot Andres Iniesta zijn duivels ontbond dus. Hij behoedde Het Voetbal voor een affront en zal - hopelijk - niet alleen bij mij voor de rest van zijn dagen als IniYES!YES!YES!ta door het leven gaan. Op de koop toe bezorgde hij me zomaar even 22,5 euro Unibet-winst. Ik noteer het hier en iedereen die dat wil mag me nadien op volgende woorden pakken: als ik Andres ooit tegenkom, heeft deze jongen een pint van mij te goed. Zo ben ik wel, chagrijnig in de nederlaag, gul in de overwinning. 

Hoe ik ook ben, is af en toe traag van geest. Na twee alinea's begint het mij bijvoorbeeld te dagen dat het nogal vreemd is om uit te pakken met iets 'vermeldenswaardigs' dat iedereen allang gezien heeft. Was er dan echt niets anders het vermelden waard? Helaas: jawel! Ik heb zaterdag alsof het niks is een Ikea-kleerkast in elkaar gedraaid. Een grote spiegelkast zelfs, wit bovendien (misschien niet heel relevant, maar je weet maar nooit of deze aanvulling extra respect afdwingt). Nu moet ik wel zeggen dat we met z'n tweeën waren om dit project tot een goed einde te brengen, maar toch, laat alle eer gerust naar mij gaan. Tenzij de kast alsnog in elkaar zou stuiken natuurlijk, dan heb ik er liefst zo weinig mogelijk mee te maken. Daar ziet het echter niet naar uit. Het bouwwerk lijkt, ongetwijfeld met de nodige dosis geluk, stabiel, zonder voor een schoonheidsprijs in aanmerking te komen. En ja, in tegenstelling tot gelijkaardige constructies gaat die stelling ook na pakweg 117 minuten nog op.