Ben Crabbé declameert het al jaren: de tweede aflevering is altijd de moeilijkste. Niet zo voor "I love the 90's". De tweede editie van deze georkestreerde ode aan de nostalgie bleek veel coherenter dan zijn voorganger. Waren er vorig jaar nog de nodige organisatorische mankementen te bemerken, dan was dat voor de jaren 90 anno 2009 nog steeds het geval. Het verschil zat 'm in datgene waar het om draait / wat gedraaid wordt: de muziek. In tegenstelling tot de vorige editie werd het tempo tussen de optredens nu lekker strak gehouden. Met dank aan de selecte afvaardiging uit de platenkasten van deejays Ward en Regi. Onnoemelijk veel vette schijven die bijblijven gehoord, vorige zondag.
Exponent hiervan blijft toch wel Celebrate van onze nationale trots Fiocco. Dit is vermoedelijk de eerste keer ooit dat 'nationale trots' en 'Fiocco' in één en dezelfde zin wordt gebruikt, maar goed, iemand moest eens de ban breken*. Want Celebrate is gewoon een verbijsterend werkstuk, dat begint met een climax en vervolgens als door een wesp gestoken steeds naar een andere, hogerliggende climax hopt. Heel straf. Nu zou ik natuurlijk niet net díe song eruit lichten als er geen anekdote aan vasthing. Een anekdote waar ik heel graag mee uitpak maar waar ik - door omstandigheden, heet dat dan - op deze plek nog niet toe gekomen ben, bijvoorbeeld.
De kiemen van de anekdote huizen in het vijfde middelbaar. Voor de les Muzikale Opvoeding krijgen we als opdracht een lied naar keuze te bespreken. Zoals dat gaat in het middelbaar, valt onze klas ruwweg op te delen in twee groepen: 'de mainstream-mensen' en 'de alternatieven'. Met als grappige bijkomstigheid dat de alternativo's eigenlijk de meerderheid vormden. Soit. Zoals dat gaat in mijn leven, behoorde ook ik eerder tot deze laatste groep. Groot was dan ook de verbazing toen ik met "Fiocco - Celebrate" kwam aanzetten, het prototype van de leeghoofdige snollenmuziek van die tijd. Hoongelach was mijn deel.
Vandaag (en ook nog wel de vorige en volgende dagen) zijn we een tiental jaar verder en is alles anders. Wat toen nog not done was voor iedereen met een minimum aan muzieksmaak, is nu salonfähiger dan ooit. In elke discotheek, op elke fuif, in elk danscafé is Celebrate een garantie voor succes. Dit ingenieuze nummer brengt benen in beweging en geesten in trance, slechts gehinderd door een zagevent die voor de zoveelste keer zijn anekdote bovenhaalt.
* Bevestiging op Google: Geen resultaten gevonden voor "nationale trots Fiocco".
