|
Mijn internet werkt weer. Hiermee weten jullie meteen dat het een tijdje niet heeft gewerkt - waarvoor zo'n retroactieve update al niet goed is. Ik heb dus weer een Telenetman over de vloer gehad, een minder archetypisch exemplaar dan de vorige keer weliswaar. Deze versie was slank en fit en vief, wat meteen het nodige wantrouwen opwekte. In mijn visie vergt het namelijk een stel stevige worstenvingers om een wereldwijd web aan de gang te krijgen. De bijhorende penetrante zweetgeur hoeft niet per se - dat zou natuurlijk al te gek zijn -, maar had hier toch voor enige gemoedsrust kunnen zorgen. Want om het even wie kan een Telenetoutfit aantrekken en vervolgens beweren een technicus te zijn. Ik vertrouw nog eerder een willekeurige fatso zonder aangepaste klederdracht dan een praktiserende BMI'er mét. Of er moet hard medisch bewijs van een te snel werkende schildklier op tafel komen.
Maar goed, the proof of the pudding is in the eating. Internet is back in business, dus ik schuif mijn vooroordelen op zijn minst tot de volgende Telenetman aan de kant. Nu zie ik mij wel voor een ander probleem gesteld, te weten dit omvangrijke medium naar behoren aanvullen. Misschien dat er iemand denkt "het is alweer van 23 september geleden, hij zal wel het één en/of het ander beleefd hebben intussen". Dat zou dan wel eens kunnen tegenvallen eigenlijk. Mijn belevenissen zijn qua spankracht nog het best te vergelijken met de (inmiddels postume) politieke bemiddelingsopdracht van het duo Pieters - Flahaut: het kabbelt allemaal wat voort, zonder top of dal. Zelfs op Forza Mechelen B kan ik niet langer rekenen voor een portie animo; ons niveau is de laatste weken gestegen van heel slecht naar matig, oftewel bijzonder ondankbaar voor een blogger. En ook Philippe Gilbert bezorgde zichzelf niet het delirium en de lofrede die hij verdient. Het was nochtans een mooi Belgisch verhaal geweest, dat van die acht Vlamingen die werken voor één Waal, met de wereldtitel als resultaat. Mooie breuk met het verhaal van de N-VA ook, dat van die 6 miljoen Vlamingen die werken voor 4 miljoen Walen, met nougatbollen als resultaat. Helaas worden de beste verhalen te zelden geschreven.
|
