Goed. Tot zover mijn geweeklaag. Het is trouwens niet voor niks geweest, want het levert zomaar spontaan het prachtige woord 'geweeklaag' op. Wordt veel te weinig gebruikt. Dat komt ervan, in een wereld waarin zagers van mijn kaliber zo schaars zijn. Heb ik onder andere uitgebreid over gezaagd de voorbije week, een bloemlezing: het weer, lauwe pinten, te luide muziek, Hollanders die weeral met hoerenchance winnen op dat verdoemde WK, Hollanders die de weeral met hoerenchance verworven zege op dat verdoemde WK luidruchtig vieren, Hollanders in het algemeen, mensen die op Hollanders lijken, Belgen die zich opeens Hollanders wanen en uitgedost in het oranje naar pakweg Maastricht trekken,... Maar daarover wil ik het hier allemaal niet hebben, de belangrijkste match van dit tegennatuurlijke WK voetbal moet nog gespeeld worden.

Een andere bron van ergernis is mijn vooralsnog vergeefse zoektocht naar een nieuwe woonst. Uiterlijk op 1 september zou ik mijn eigen stulpje moeten hebben, ook al is met deze hitte een stek onder de blote hemel misschien preferabel. Maar op lange termijn is dat vast een minder solide plan. Er rest mij dus niks anders dan immowebsites af te schuimen en al doende veel te dure krotten aan te treffen. Oplichters te vatten ook: bij een mooi, ruim appartement aan een betaalbare prijs gaat er meteen een alarmbel rinkelen in mijn hoofd. Na verder onderzoek blijkt wat ik al dacht: er zit een criminele organisatie achter die de huurwaarborg tracht af te luizen. De ontmanteling van die organisatie laat ik verder aan immoweb.be over, maar het grote werk is intussen toch wel door mij gedaan denk ik zo. En zo strijdt uw nobele dienaar verder tegen onrecht, weldra zonder dak boven zijn hoofd. De kaarten om ook in de toekomst een stevige zaag te spannen lagen zelden zo goed.

(Nagekomen bericht voor de aandachtige lezer: inderdaad, ik loog aan het begin van alinea 2.)