Morgenavond is het nog eens zover. Dan laten de huisgenoten en ik het Leuvense uitgaansmilieu voor wat het is en leggen we ons met z'n allen toe op een volwaardig binnenhuiselijk alternatief. Uiteraard eveneens in de zuipsfeer. Maar niet zomaar drinken om te drinken, vergis u niet. Nee, morgenavond drinken wij in thema's. De hele operatie zal doorgaan onder de codenaam 'kamertocht'. Essentie van het gebeuren is dat elk van ons één kamer heeft (dit was al zo van voor de kamertocht) en daar een thema bij verzint. Dat wil zeggen dat muziek, drank, eventuele hapjes en inkleding duidelijk gerelateerd zijn aan één bepaald onderwerp. Of desnoods onduidelijk, maar de drank is verplicht. Door lottrekking wordt het beginpunt vastgelegd en vervolgens begeven we ons al themazuipend van kamer naar kamer. In totaal zijn er in ons pand zes kamers en dus ook zes thema's. Kamer 1 heeft bijvoorbeeld thema 1, kamer 2 thema 2, kamer 3 thema 3, kamer 4 thema 4, kamer 5 thema 5 en kamer 6 thema 6. Alles mag, niks is te gek.
De reden voor het organiseren van deze kamertocht is nostalgisch van aard. Ongeveer exact vier jaar geleden vond de totnogtoe enige editie plaats. We woonden toen nog op een kot in West-Leuven en waren een pak jonger dan vandaag. Ik weet niet hoeveel jonger precies, maar wie de moeite doet het uit te rekenen zal toch al gauw op een aantal jaar uitkomen. Buiten degenen die nu het hart (de lever) van ons huidige gemeenschapshuis vormen zaten toen op kot: een eerstejaarsstudent die te jong leek om te drinken; een Chinees die te asociaal leek om te drinken; een praktiserende vrouwelijke wereldverbeteraar die niet dronk. In de boeken, in de films en waarschijnlijk op heelwat plekjes op het internet vormt dit gegeven de ideale voorbode voor een zinderende, verrassende avond: de drank doet alle grenzen vervagen en uiteindelijk valt iedereen elkaar in de armen. Maar hey, dit is mijn blog, waar alle verrassing meticuleus wordt uitgeband. Niemand viel de drie buitenstaanders in de armen en het hart van ons huidige gemeenschapshuis was zat. Het had zich opperbest vermaakt en besloot dat er ooit eens een vervolg moest komen.
Ooit is dus morgen, vier jaar en veel tomeloos en themaloos gezuip later. Het Leuvense uitgaansmilieu weet niet wat het mist.
|