Inspiratie is in dit geval niet ver te zoeken. Het heeft maandenlang kunnen sluimeren, maar nu lijkt me de tijd weer rijp voor een blog over de Nationale Maatschappij der Belgische Spoorwegen, beter bekend onder de afkorting NMBS. Die afkorting heeft bij mij intussen een vrij negatieve bijklank, alsof je 'neger' zegt tegen een kleurling of 'mongool' tegen een mentaal gehandicapte of 'neger' tegen een blanke. Ligt dat aan mij? Nemen we het station van Leuven als zorgvuldig gekozen willekeurig voorbeeld. Het dak lekt (gelukkig alleen bij regen), heelwat perrons zijn nog steeds niet geasfalteerd waardoor één aanblik op je schoenen volstaat om te weten dat het dak lekt, en wanneer je de pech hebt te moeten pissen kan dat in een container in ruil voor harde valuta. Voorts werken de drankautomaten soms niet, de roltrappen regelmatig niet en de ticketautomaten nooit. 

Dat is allemaal nog niks. Het meest schrijnende voorbeeld van de toestand van de NMBS bevindt zich in het hoofdgebouw van station Leuven. Daar hangt een klok die het uur aangeeft. Tot daar alles goed. Ware het niet dat die klok, in het heden, telkens de tijd twee minuten in de toekomst reflecteert. De trein is altijd een beetje tijdreizen. Iets simpeler verwoord loopt de centrale stationsklok dus de volle twee minuten voor. Een miljardenorganisatie die als ordewoord stiptheid heeft, zet met andere woorden in een van zijn belangrijkste filialen elke dag opnieuw duizenden cliënten van bij het binnenkomen op het verkeerde been. Voor veel van die mensen loopt het dus al mis zonder dat er zelfs maar een trein aan te pas komt - de NMBS overtreft zichzelf telkens weer. Geniaal toch, wat je allemaal kan doen met een stevige brok desinformatie. Al houd ik eraan te eindigen op een positieve noot. Zondag jongstleden was mijn trein Bilzen - Leuven afgeschaft wegens een dodelijk ongeval in Tongeren. Het resultaat is inderdaad min of meer hetzelfde als anders (trein die niet rijdt), maar het alibi begint er godverdomme op te trekken!