De moderne mens heeft alleen nog tijd op zijn werk. Deze boutade had van een groot hedendaags denker kunnen zijn, maar helaas, hij is gewoon van mij. Ik moet dringend eens afleren om aldoor het grote hedendaagse denkers-heir het gras voor de voeten te maaien. Die mensen moeten ook eten. Maar kom, iedereen heeft zijn mindere kanten.

Het feit dat de avondlijke uren tegenwoordig nog weinig ruimte laten voor blogvertier, heeft veel te maken met ons op til zijnde 'Feest met bier III'. Inderdaad, een feest, met bier, en dat al voor het derde jaar op rij. Soms dekt de vlag gewoon de lading. De slemppartij in kwestie begon twee jaar geleden als 'housewarming' voor ons toenmalige nieuwe gemeenschapshuis. Wegens succes besloten we er dan maar meteen een jaarlijks terugkerend evenement van te maken. Zo zijn we dus bij de derde editie aanbeland, die straks plaatsvindt in ons huidige twee jaar oude gemeenschapshuis. Na 23 geabsorbeerde bakken bier in het eerste jaar en 28 in het tweede, hopen we morgen bij het opmaken van de balans met nieuwe groeicijfers te kunnen uitpakken.

xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />Teneinde me met een fris gemoed te kunnen overgeven aan deze maalstroom van kapitalistische (groei) en hedonistische wetmatigheden ('eentje is geentje'), bracht ik vorig weekend nog eens drie dagen aan de kust door. In het mondaine Knokke, waar honden gevousvoyeerd worden en pruiken geparfumeerd. En waar mijn tante vandaag dag op dag ongeveer 15 jaar geleden een appartement kocht. Dat treft. Enige minpuntje van de driedaagse was dat cultdiscotheek 'Scoop' de lange leegte tussen twee zomers had aangewend om failliet te gaan. Oké, de drank was er duur, het decor lelijk en de muziek niet om aan te horen, maar een bezoek aan de Scoop hoorde nu eenmaal bij Knokke, net zoals de zee zelf. Nog een geluk dat deze laatste, behoudens ongelukken, relatief weinig risico loopt op korte termijn op de fles te gaan.