And if a double-decker bus
Crashes into us
To die by your side
Is such a heavenly way to die
And if a ten-ton truck
Kills the both of us
To die by your side
Well, the pleasure - the privilege is mine
Oh, there is a light and it never goes out
There is a light and it never goes out
...
Johnny Marr was één van de al bij al niet zo talrijke hoogtepunten van Rock Werchter 2024 - Dua Lipa was een ander hoogtepunt, maar ik heb het gevoel dat de loutere weergave van haar lyrics minder impactvol is dan in dit geval. Twee stekende gedachten flitsten door mijn hoofd. Eén: waarom toch was ik The Smiths al jaren uit het oor verloren? De tweede gedachte, van een iets existentiëler kaliber: de Liefde kan blijkbaar soms zo mooi zijn dat een hoofdletter aangewezen is. Hoe doe je dat, Johnny Marr?
Indien An en ik op dit moment het leven zouden laten ten gevolge van een jammerlijk voorval met een dubbeldekkerbus of tientonner, lijkt samen begraven worden het enige haalbare romantische neveneffect. Tot daar verandering in komt, neem ik me stellig voor niet het leven te laten ten gevolge van een jammerlijk voorval met een dubbeldekkerbus of tientonner. Romantiek voor alles.
|