Het zijn de kleine dingen waaraan je snel kan merken of een vakantie leuk wordt of niet. Getrakteerd worden op een gin-tonic in het vliegtuig 's morgens. Twee halve liters drinken bij aankomst in het hotel 's middags. Vervolgens schipperen tussen hangen aan de bar en een verfrissende duik, na eerst de aartsmoeilijke keuze te hebben gemaakt tussen infinity pool en regulier zwembad (in het voordeel van de eerste optie). Geestrijk vocht is niet geheel afwezig in mijn opsomming, merk ik, al is dit allerminst een pleidooi voor alcoholisme. Net zoals mét kinderen zal het best mogelijk zijn om het geluk te vinden zónder alcohol, alleen lieten we deze keer maar liever niets aan het toeval over.

Uitslapen, lummelen, rustig eten en onrustig drinken vloeide zelfs tweemaal over in een heus discotheekbezoek, wat gezondheidstechnisch dan wel het voordeel had dat de alcoholconsumptie om budgettaire redenen een duik nam. Tenminste, dat dacht ik toen toch, in al mijn naïviteit. Enkele weken na de trip zou ik een volledige medische check-up ondergaan naar aanleiding van mijn veertigste verjaardag. Conclusie: kerngezond, en geenszins afwijkende leverwaarden. Het gezondheidstechnische voordeel was dus simpelweg overbodig, ik had gerust zonder gekund. Gezien dit voortschrijdend wetenschappelijk inzicht is het vanaf nu des te harder uitkijken naar Ibiza - The Reunion - The Reunion.