|
To sleep like a baby. Een mens denkt er niet zo bij na zolang er geen slapende baby in de buurt is, maar intussen weet ik het wel zeker: de betekenis die aan deze uitdrukking gegeven wordt, bevat misleidende informatie. Officieel staat het voor 'heel vredig slapen'. Als praktiserende prille ouder moet ik echter maar naar de slapende Sienna kijken om tot geheel andere onderzoeksresultaten te komen. De zogenaamd vredige slaap moet het doorlopend afleggen tegen onaangekondigde paniekaanvallen. De armpjes schieten omhoog en wapperen hulpeloos in het luchtledige, begeleid door omineus gepreutel dat moeiteloos overgaat in een huilbui. Ongetwijfeld een reminiscentie van de bevalling, toen zij na negen maanden sereniteit opeens hardhandig via het geboortekanaal de wijde wereld in gekatapulteerd werd*.
Wanneer haar rust voor een keer gevrijwaard blijft van traumatische ervaringen uit het nochtans niet zo uitgebreide verleden, zijn dagelijkse beslommeringen nooit ver weg. Een keer onverhoeds hikken, niezen of kakken is meestal voldoende om de staat van vredigheid te laten voor wat het is. De ogen gaan open, waarna haar mond en onze oren snel volgen. Het procedé van het in slaap sussen van de baby kan aldus weer van voren af aan beginnen. Ik begrijp nu beter waarom iemand ooit ten einde raad zijn heil heeft gezocht in liedjes componeren over schapen met witte voetjes, die hun melk toch zo zoetjes drinken. Blaat het niet, dan schaadt het niet.
Zelf ben ik meer van het bouncen-op-de-springbal-principe, een milde schoktherapie die bijna altijd op Sienna's goedkeuring kan rekenen. Het voordeel ervan is dat het perfect te combineren valt met tv-kijken, waardoor ik nog meer streamwateren kan bevaren. Het nadeel bestaat erin dat het urenlange op en neer huppen een aanslag vormt op lijf en leden. Nek, schouder en knie (x 2) laten zich meer dan goed is gevoelen, deze oude man kraakt intussen in ongeveer al zijn voegen. Maar alles voor de goede zaak: get the baby to sleep like a baby.
*Voor de credibiliteit van deze blog dient vermeld dat deze bewering niet wetenschappelijk onderbouwd is. An gewaagt zelfs ronduit van zever, en meldt verder dat 'reminiscentie' woordgebruik is voor mensen die zich interessanter willen voordoen dan ze zijn.
|
