|
The chase is better than the catch. Vrij vertaald: het 'verlangen naar' is leuker dan het 'bezitten van'. In die optiek is het des te spijtiger dat mijn blog de afgelopen maanden niet meer op expansie te betrappen viel. Reikhalzend uitkijken naar een voetbaltornooi is zelden een overbodige luxe, wetende dat er aan het eind van het verhaal slechts één winnaar kan zijn - beduidend minder dan in de aanloop naar het gebeuren. Nu, op het moment van het schrijven, weten we nog altijd niet wie die winnaar is, maar wel dat het geen flikker meer uitmaakt: ook deze keer bijt onze Gouden Generatie in het zand.
Was onze uitschakeling in de kwartfinale te wijten aan het ondermaats presteren van de Rode Duivels? Sommigen zullen zeggen van wel. Toch wil ik hier een bescheiden mea culpa plaatsen. Onze vroegtijdige exit is mogelijk ten dele (of, wie weet, voor de volle 100%) mijn schuld. Dat zit zo. Nadat België zich slaapwandelend door de groepsfase richting de moeilijkst denkbare tabelhelft heeft gemanoeuvreerd (niet voor de eerste keer), settel ik me bloednerveus op een Antwerps terras voor de kraker tegen Portugal. Er is nog een kleine vier uur te gaan tot de match en ik begin na te denken. Enkel drank gaat mij, en per uitbreiding ons, Rode Duivels, niet redden deze keer. Gaandeweg vormt zich een oplossing, een veilige corridor die ons toelaat de volgende ronde te bereiken. Had Bikkel geen geluksnoot, die na België - Wales in 2016 prompt aan flarden werd getrapt door zijn beste vriend? Ja. Staat in dit café een onbewaakte doos met limoenen? Ja. Is een limoen beter dan een noot? Ja. Zo geschiedde. Portugal werd met meer geluk dan kunde verslagen, al school er toch best veel kunde in dat geluk, zoals hierboven aangetoond.
Tegen die zwakke Italianen kon het dus niet mislopen. En dan, beste vrienden, loopt het natuurlijk net mis. Echt voetballen kunnen die Italianen dan wel niet, parasiteren op nonchalance des te meer. Halfweg mijn fietstocht richting kwartfinale, richting Antwerpen, ging het als een flits door me heen: fuck, ik heb onze lucky lemon* niet mee! Meteen daarna: ach, tegen Italië lukt het ook wel zonder. Niet dus. Het ontbrak me aan scherpte die avond, en dat moesten we bekopen met een zure nederlaag.
Het enige wat me rechthoudt in deze tijden, is de andere helft van mijn openingszin. The chase is tenslotte better than the catch. Een dikke tien jaar geleden hebben Tom en ik ontelbare keren Pro Evolution Soccer 2008 gespeeld, samen in de ploeg, trachtend om het toen nog zwakke België op niveau 'Wereldklasse' richting wereldtitel te leiden. De weinige keren dat het effectief lukte, juichten we enige seconden, staarden vervolgens wat om ons heen, om dan bij gebrek aan beker en beter pro forma een fles of glas in de lucht te steken, alvorens weer over te gaan tot de orde van de dag. "Pintje?"
*zoals An niet geheel onterecht opmerkte, is de vertaling van limoen 'lime' en niet 'lemon'. Wat de vertaling van betweter is, weet ik overigens ook niet.
|
