|
De tweede lockdown heeft bijna zijn eerste week achter de kiezen. De ontspanningsmogelijkheden tijdens zo'n lockdown zijn legio: wandelen, fietsen en, euh, wandelen met de fiets. Geen wonder dus dat ik de nacht van 3 op 4 november met rood in mijn agenda had gemarkeerd. Niet alleen is het goed voor het geweten om toch íets in die agenda van dit vermaledijde jaar te markeren, teneinde alsnog return on investment te krijgen voor mijn tien gespendeerde euro's, ook was dit uiteraard de nacht van de Amerikaanse presidentsverkiezingen. Biden versus Trump. De seniele oude man versus een veel erger alternatief, die zijn onkunde al vier jaar lang tentoon heeft mogen spreiden. Mijn voorkeur was dus duidelijk.
Verlekkerd ga ik ervoor zitten rond middernacht, dat de grens markeert tussen 3 en 4 november. De resultaten van Florida worden al rond twee uur verwacht, dus mogelijk zou Biden al zeer snel zijn schaapjes op het droge hebben. Beetje jammer, je wil er toch iets van maken zo één keer om de vier jaar, in coronatijden dan nog. CNN start in elk geval als een speer. De Key State Alerts volgen elkaar in sneltempo op, terwijl John King zich uitleeft aan zijn magic wall. De verhoopte (maar eigenlijk dus ook een beetje gevreesde) Florida-doorbraak blijft uit. Net als in een tiental andere staten is de situatie too close to call. Nog even geduld hebben dan maar.
Vierentwintig uur later maak ik de optelsom in mijn hoofd: ik moet nu ongeveer een 20-tal uur aan CNN plakken. Afwisselend via tv en via de stream op gsm - geen televisie op het toilet, weet je wel. Objectief gezien gebeurt er helemaal niets meer. De tellers in de kiesbureaus zijn gaan maffen en zullen wel zien hoe laat ze er de volgende dag weer aan beginnen. Of de dag erna. Niettemin blijf ik aan het scherm gekluisterd. Met onverminderd enthousiasme raast John King door de verschillende counties, wijst ons op het openstaande stemmenpotentieel en schetst voor de honderdtwintigste keer (ik wou eerst 'miljoenste' keer schrijven, maar waarom die overdrijving gebruiken als honderdtwintig keer zelfs geen overschatting is?) de verschillende opties voor het path to glory, zonder ook maar één seconde de indruk te wekken dat hij oude informatie aan het herkauwen is. Opnieuw een Key State Alert mensen! Opnieuw een prikkel in mijn hersenen. Niets veranderd zo blijkt, zoals de vorige vijf uur. Maar toch wil ik méér van dit. Wie dacht dat de voormalige puntentelling van het Eurovisiesongfestival het summum van scorebordverslaving was (ik), moet zijn mening herzien (ik). Het genot wordt hier simpelweg aanmerkelijk langer gerokken.
Noot: bij het ter perse gaan van deze blog, 48 uur na de start van de festiviteiten, zijn vijf staten nog niet toegewezen. De nieuwe president is nog niet bekend. CNN speelt op de achtergrond. Het zal niet lang meer duren.
|
