Sommige werkdagen zijn belangrijker dan andere. Het hoogtepunt van elke jaargang bevindt zich altijd weer op de eerste vrijdag van februari. Dat heeft weinig te maken met fiscale fiches, DMFA-aangiftes of andere futiliteiten die van ver of dichtbij met ons werk te maken hebben. Nee, het gaat hier om de hoogdag van de zogenaamd nutteloze kennis, door ons beschouwd als de meest essentiële kennis. In de loop der jaren is 'Sex, Drugs & Payroll' een begrip geworden in quizmiddens. Quizmiddens die zich beperken tot ons eigen bedrijf weliswaar, maar je moet ergens beginnen. De teller aan ereplaatsen stond op 4 derde plaatsen, 2 tweede plaatsen en 1 eerste plaats. En dan moest de recentste, blogwaardige editie dus nog komen!

Voor zover voortekenen ongunstig kunnen zijn, hadden we evenwel af te rekenen met ongunstige voortekenen. Deze namen helaas een concretere vorm aan dan de obligate zwarte kat of het vruchteloos zoeken naar een klavertjevier. Bart bleek niet fit voor de dienst, hij moest in extremis afhaken met griep. De domeinen wetenschap, geschiedenis en economie werden hiermee in één klap herleid tot een blinde vlek in onze quizploeg - of toch op zijn minst een bijziende. De sfeer was navenant. Er werden beduidend minder mopjes gemaakt over het bij voorbaat claimen van de prijzen op de prijzentafel. Voor het consumeren van Duvels werd niet gewacht tot na de pauze, zo doordrongen waren we van de bijrol die ons wachtte.

Dan was er het geluk bij het ongeluk. De Duvels bleken lauw. Voor we het goed en wel beseften, vlogen Bikkel, Sander, Rina, Lev en ik in topsportmodus, nu vastbesloten er het beste van te maken. Met een eerste plaats na twee rondes en een eerste plaats bij de pauze hadden we niet te klagen. Uiteindelijk haalde 'Sex, Drugs & Payroll' met twee punten voorsprong de buit over de streep. De jaarlijkse droom was jaarlijkse realiteit geworden, toch wat 2019 betreft. De bijbehorende fles rode vermout gaan ze mij alvast niet meer afpakken, tenzij iemand er vijf euro of meer voor wil geven. Lev griste een plastic beker van de tafel, die aanmerkelijk feller glansde dan we op voorhand hadden kunnen bevroeden. Het was niet meer of minder dan de glans der kampioenen.