Toby Vrindts werd een kleine zeven jaar geleden in mijn en dus jullie leven geïntroduceerd (zie blog van 23-11-2008, 'Hond: jaren geen eenzaamheid'). Even onverwacht als hij gekomen is, is hij inmiddels gegaan. Op maandag 25 mei vond zijn laatste ademtocht zijn weg in het aardse luchtruim. Toby zal de geschiedenis ingaan als een schuwe hond die pas na maanden van gewenning iemand tot zijn inner circle rekende. Zijn wantrouwen tegenover de mensheid was al bij leven legendarisch. Als honden op Facebook zouden kunnen zitten, zou Toby niet op Facebook zitten. Dat type hond was hij dus. Toch is net dat hetgeen dat hem mettertijd zo charmant maakte. De mensen die Toby in zijn nabijheid duldde herkende hij écht, in het andere geval zou de indringer op veilige afstand argwanend geobserveerd worden.

Uit bovenstaande concluderen dat het hier een intelligent beest betrof, gaat echter te ver. De waarheid heeft zijn rechten maar ook zijn plichten. Leken achter zijn weemoedige bruine ogen diepe overpeinzingen en breed uitwaaierende reflecties schuil te gaan, dan was de realiteit waarschijnlijk toch ietsje anders. We hebben het hier immers over een hond waarvoor het commando 'POOT!' te hoog gegrepen was. Een hond ook die het zo gewoon was om op automatische piloot langs achter in de auto te springen, dat hij pardoes op de motorkap belandde die ene keer dat de wagen in de andere richting geparkeerd stond. Het hoeft dus geen betoog dat Toby zich niet vooraan in de rij bevond toen de intelligentie uitgedeeld werd. Vermoedelijk stond hij op dat bewuste moment zelfs in een geheel andere rij. Wat hij miste aan schranderheid werd gelukkig gecompenseerd door trouw, enthousiasme en schoonheid. Zijn sierlijke, kokette loop zullen we ons nog lang heugen en stelt de beauty/brains-tegenstelling scherp. 

Een mooie troost is alvast dat hij heenging in vrede. De zaterdag voordien kreeg Toby zijn sacramenten in de vorm van het Eurovisiesongfestival, toch wel de mooiste sacramenten denkbaar. Samen met de vrienden maakten we er weer een bonte avond van, gekruid met topmuziek, drank en natuurlijk een blocnote om messcherpe analyses neer te pennen. Speciaal voor de gelegenheid werd er deze keer een extra element toegevoegd, met name daadwerkelijk sms'en sturen om onze favoriete landen een duw in de rug te geven, alsook de telefoonoperatoren. Twijfel dus niet meer of er nu echt mensen zo zot zijn om euro's te verpissen aan verre landen op een muziekwedstrijd. Het antwoord is ja.