|
Het is alweer een tijd geleden, maar we moeten het nog eens over mijn geesteskind hebben. Een project dat ik nu bijna twee jaar geleden vanuit het niks uit de grond heb gestampt, de meest waardevolle nalatenschap die dertig jaar in leven blijven heeft opgeleverd. Ik heb het over zaalvoetbalploeg Vitória Diabolix. Mijn hoogstpersoonlijke steentje in het water dat de loop van een rivier veranderd heeft. Exact die meest waardevolle nalatenschap staat momenteel 4e laatste in 3e klasse B van de LZV Cup. Alhoewel deze voorstelling een vertekend beeld geeft: we hebben vier matchen meer gespeeld dan onze eerste achtervolgers, dus eigenlijk staan we 3e laatste. Wat meteen ook impliceert dat Vitória Diabolix volgend seizoen hoogstwaarschijnlijk in de allerlaagste vierde afdeling zal uitkomen. Ik heb met andere woorden een geesteskind in handen dat nog generaties lang zijn stempel op de wereld zal drukken.
Hoe is het nu zo ver kunnen komen? Waarbij 'zo ver' moet begrepen worden als 'niet zo ver'. Normale ploegen verbeteren met de jaren, terwijl Vitória Diabolix alleen maar lijkt te, euh, stagneren met de jaren. Match na match worden onze prestaties middelmatiger, meer van hetzelfde. Wanneer iemand, bijvoorbeeld een graficus, de prestaties van Vitória Diabolix zou vatten in een grafiek, zou er zich een rechte aftekenen die haast perfect evenwijdig loopt met de X-as. En die zich niet zo gek hoog op de Y-as bevindt, dat had iedereen al wel begrepen. (Elke gelijkenis met mijn leven berust louter op toeval.)
De oplossing voor onze problemen ligt nochtans voor de hand. Daarvoor hoeft geen hogere macht aangeroepen te worden, zelfs een geïnteresseerde deus ex machina mag op stal blijven. Wat we nodig hebben is simpelweg iemand die doelpunten kan maken. Een mens van vlees en bloed, die de kwaliteiten bezit om een lederen bal in een vooraf bepaalde ruimte te planten. Dat alleen al zou ruimschoots volstaan om ons gebrek aan kwaliteit en zelfs kwantiteit te compenseren. Voor wie kandidaten kent om deze post te bekleden, staat het vrij om contact met mij op te nemen. Ik zeg dit in de wetenschap dat de wanhoop echt wel van deze oproep afspat. Maar een goede vader is nu eenmaal tot alles bereid om zijn geesteskind te redden.
|
