Ondanks een schuldenlast van meer dan 3 miljard euro en de Belgische belastingbetaler die een veelvoud van dat bedrag in deze bodemloze put gesmeten heeft, blijft letterlijk alles verkeerd gaan. Treinstellen lijken louter aan elkaar te hangen door technische defecten; de signalisatie werkt klaarblijkelijk meer niet dan wel; tegenwoordig is 'reizigersbeweging' ook een reden van vertraging; het personeel is elke dag wel onderhevig aan 'wijzigingen in het werkschema'; en als er dan toch eens een trein op tijd dreigt te komen - dissidenten heb je overal - lukt dat in extremis toch niet 'wegens problemen met een vorige trein'. Kortom, de gelukkigste Belgische belastingbetaler is nog degene die in ruil voor zijn gulle bijdrage níet van deze publieke dienst hoeft gebruik te maken.

De argeloze lezer denkt misschien: oh leuk, Tsigalko put hier wat anekdotes uit zijn rijke ervaring als treingebruiker. Was het maar waar. Eén uur rondkuieren op een willekeurige werkdag in Brussel-Noord, en je hebt alle van bovenstaande verklaringen gehoord. Maar de NMBS zou de NMBS niet zijn als er al niet een oplossing aan de einder oprijst. In het nieuwe vervoersplan dat eind 2014 verschijnt, worden de vertragingen simpelweg geïnstitutionaliseerd. De treinen gaan gewoon trager rijden, waardoor de verbinding tussen de belangrijkste steden weer even lang duurt als in het gezegende jaar 1935. Geniaal plan eigenlijk. Ik voorspel dat deze positieve evolutie zich onverminderd voortzet. De NMBS heeft nu eindelijk haar groeipad gevonden. Rond het jaar 2055, moet het zijn, maak je even snel de verplaatsing van Leuven naar Antwerpen als in het Pleistoceen. De trein, dat is altijd een beetje tijdreizen.