|
Een paar weken dat ik niet rapporteer op deze door alle partijen overeengekomen plaats, en het is zover: ik ben smart geworden. Een smartphone Samsung Galaxy Mini II behoort vanaf heden tot mijn roerend goed. Handig in gebruik, van groot praktisch nut, aan elkaar koppelen van agenda's en si en la... het kan allemaal wel zijn, maar zelf heb ik me vooral geamuseerd met dingen die al te vaak over het hoofd worden gezien. De app waarmee je een virtueel pintje kan drinken, om er maar één te noemen. Een geniaal concept eigenlijk. Het enige wat je moet doen is op een knop duwen, waarna het scherm zich met bier vult. Vervolgens kantel je de smartphone zoals een glas richting de mond en het bier op het scherm vermindert navenant.
"Wanneer zou je zoiets in godsnaam gebruiken?" hoor ik de wel heel kritische massa zich alvast afvragen. "Wanneer in godsnaam niet?" riposteer ik dan even onverwacht als gevat. Elk dood moment is in feite goed, of dat nu op een feestje, receptie, vergadering of sollicitatiegesprek is of gewoon op je eentje, gezellig thuis in de zetel. Want wat is er hedonistischer dan virtuele pinten? Mocht deze app algemeen bekend zijn, de halve wereldbevolking zou zich hier virtueel aan laven, maak ik me sterk. Ook voor onze held Diabolix, mascotte van de gelijknamige zaalvoetbalploeg Vitória Diabolix, is deze manier van drinken gefundenes Fressen. Meer en meer immers groeit bij ons de overtuiging dat hij echte pinten toch niet zo goed binnenhoudt, met alle geurhinder van dien.
Kortom, ik heb het nieuwe jaar goed ingezet. Met deze mobiele externe intelligentie erbij kan er maar weinig misgaan. Vereist de situatie dat ik een knallende scheet laat? Geen probleem, heb ik een app voor. Is het preferabel dat het geluid van een zweepslag mijn bevel aanvult? Idem dito. Om maar te zeggen dat ik intussen op alle mogelijke scenario's ben voorbereid. Ik beschik niet alleen over een smartphone, in tegenstelling tot het overgrote deel van de gebruikers weet ik ermee om te gaan ook. Eén plus één was nooit méér drie.
|
