Toegegeven: de diepgewortelde overtuiging dat ze elk moment kunnen ontploffen ben ik stilaan kwijt aan het raken. Maar dat is dan ook alles. Voor het overige is er niks dat er op wijst dat de hiaten in mijn computerkennis aan het dichtslibben zijn. Integendeel. Deze week was weer zo'n week die liefhebbers van rake bewoordingen als 'typisch' zouden omschrijven. Ik en de computer. De computer en ik. Ik heb geen benul wat hem bezielt, en omgekeerd denk ik dat hij eveneens het raden heeft naar míjn drijfveren. De eeuwige krachtmeting tussen mens en machine. Ja, laten we het maar houden op dat laatste, dat klinkt stoer en geeft mijn onvermogen zowaar nog wat street credibility.
Eergisteren gebeurde het. Ik herinner het me nog alsof het gisteren was. Na lang beraad neem ik volgend noodlottig besluit: ik ga mijn computeraversie even aan de kant schuiven en er alles aan doen de update van Championship Manager '01-'02 te installeren. Championship Manager '01-'02, voor de niet-kenners, is immers het beste computergame ooit gemaakt. Het principe is simpel. Je wordt manager van een door jou gekozen team, je koopt spelers, verkoopt spelers, bepaalt de opstelling en probeert zoveel mogelijk wedstrijden te winnen. Essentieel is dat je niet zélf de matchen speelt. Ah nee, jij stelt de ploeg samen en die virtuele spelers doen dat werk wel even voor jou. Handig, zo kan jij je concentreren op de echt belangrijke zaken. Zoals daar zijn bier drinken, chips eten en de muziek loeihard zetten. 'CM 01-02' was inderdaad een kweekvijver voor nerds, indertijd.
De grootste lichten onder de lezers hebben de link waarschijnlijk al gelegd: de '01-'02 in de titel van het spel slaat op het jaartal, meerbepaald het voetbalseizoen in kwestie. Dat is acht jaar geleden en dus al met al serieus gedateerd. Je wil wel eens met de spelerskernen van nu aan de slag, al was het maar omdat je als ex-verslaafde de spelers van het seizoen '01-'02 beter kent dan je eigen moeder. Nu wil het toeval, de klootzak, dat een vriend me erop attent maakte dat er een update van dit cultspel beschikbaar was. De installatie was geen probleem zei hij, gewoon achtereenvolgens een patch, een data update en een crack binnenhalen en laten runnen.
Natuurlijk weet ik op dat moment wel al hoe laat het is. Dat ik dat spel nooit ofte nimmer opgestart ga krijgen, met frustraties, zelfbeklag en woedeaanvallen tot gevolg. Daarom dan ook dat ik een paar dagen stoïcijns bleef bij de verleiding, om dan finaal toch overstag te gaan. Eergisteren was dat dus. Uren aan een stuk heb ik zitten klooien met dingen waar ik niet gelukkig van word, bij voorbaat eigenlijk reeds beseffend dat het hele project gedoemd was te mislukken. Zo geschiedde. De computer deed niet de minste moeite zich in mijn gunst te werken, met van mijn kant frustraties, zelfbeklag en woedeaanvallen tot gevolg. Geen opgefriste CM '01-'02 voor deze jongen. En dat ondanks de jarenlange hommage aan Maxim Tsigalko, de absolute topspits van dit topspel. Zij die dachten dat de steller dezes voor zijn pseudoniem inspiratie gevonden had bij een of andere obscure Russische kroniekschrijver, zijn bij deze alweer een illusie armer.