De bondscoach van de genaamde Rode Duivels die het zomaar afbolt en ik zou het er niet over hebben zeker. Dan zien jullie natuurlijk van hier. Deze tekst is exclusief gewijd aan de heer Georges Leekens, de gladste aal uit de vijver waar ik desondanks een vreemdsoortige sympathie voor voel. Want je moet het maar doen, keer op keer aan een langetermijnproject beginnen zonder er ooit ook maar één af te maken. En er nog mee wegkomen ook. Georges Leekens doet het, met de glimlach. Mocht hij zijn getekende contracten allemaal hebben uitgedaan, hij had op zijn minst 180 jaar moeten worden, and counting. Ik heb Leekens ooit eens beschreven als de man die geheid de lotto wint als hij eens zou besluiten mee te spelen. In werkelijkheid heeft hij allang zijn eigen lotto ontwikkeld, een tweejaarlijkse jackpot die het leven gemakkelijker maakt.
De opzet is even simpel als geniaal. Leekens arriveert bij zijn nieuwe club, land of desnoods bingovereniging (zolang er maar de nodige flappen op tafel komen) en hangt meteen een krankzinnig positief verhaal op. De vijfjarenplanning wordt met een smile van oor tot oor uit de doeken gedaan, de toekomst behoort meer dan ooit toe aan zijn actuele werkgever, dat mag duidelijk zijn. Sponsors, pers en supporters raken willens nillens in de ban van zoveel bevlogenheid, de af en toe idiote kwinkslagen nemen ze er maar weer bij. Moet kunnen. Ergens in het brein van de massa wordt die rare blije man nu eenmaal geassocieerd met succes; de beelden van de euforische introducties bij zijn vorige 18 clubs zijn op een bepaalde manier blijven hangen - weten sponsors, pers en supporters veel dat ze gemindfuckt worden waar ze bij staan.
Eerlijk is eerlijk: meestal zijn de initiële resultaten niet rotslecht te noemen. Georges wint eens een keertje en verliest eens een keertje, en heeft bovenal het talent om het merendeel van die verliezen aan de buitenwereld te verkopen als overwinningen. Na een jaar of anderhalf begint de klad er een beetje in te komen. De eerste kritische stemmen duiken op, het wordt maar eens tijd dat die praatjesman van een Leekens de resultaten begint te halen die hij beloofd heeft. Tegen dat het zover is, is onze protagonist al tijden in de weer met zijn plan B: het schip verlaten langs een zelfverklaarde grote poort. Op het moment dat niemand het verwacht, zet je de tv aan en zit Leekens daar met diezelfde smile, bij een andere club. Het werk bij de vorige werkgever was in feite wel grotendeels af, op hier en daar een detail (resultaten) na. Zijn decennialange carrière telt tot op heden 2 bekers en 1 landstitel. De laatste prijs dateert van 21 jaar geleden. Georges Leekens is een held.
|