"Ik ben vier weken weg en lap, jullie halen 9 op 12. Ik kan hier godverdomme mijn rug niet draaien of we verliezen alweer 3 punten." Pijnlijke waarheden kunnen maar best gemaskeerd worden door goeíe grappen. Van het eerste, de pijnlijke waarheid, ben ik zeker; of het al dan niet een goeie grap betreft, is niet direct objectief meetbaar, daarvoor reken ik vooral op jullie milde oordeel. Bij wijze van troostprijs kunnen jullie mij dit wel gunnen, denk ik zo. Want het stak natuurlijk wel ergens. Recht in mijn hart, om heel precies te zijn. Dat Forza Mechelen B uitgerekend mijn afwezigheid te baat neemt om op vier weken tijd drie keer te winnen. Op die manier laat Forza Mechelen B wel heel erg uitschijnen dat het mij feitelijk helemaal niet nodig heeft, terwijl ik het net haat wanneer Forza Mechelen B signalen in die richting uitstuurt.
Maar goed, zand erover. Wat gebeurd is, is gebeurd. We hebben allebei fouten gemaakt en beginnen nu terug met een propere lei. Forza Mechelen B moet leren om niet meer zo opvallend veel te winnen wanneer ik er niet bij ben. Ik daarentegen, moet ervoor zorgen dat Forza Mechelen B niet meer zo opvallend veel verliest met mij op het veld. Zo komen we er hier uiteindelijk beide sterker uit. Forza Mechelen B zou zich bijvoorbeeld kunnen spiegelen aan mijn dienstbetrekking, die op dit vlak weinig te verwijten valt. Op de werkvloer werd mijn absenteïsme immers in veel mindere mate aangegrepen om mijn overtolligheid te illustreren. Zoals het hoort, liepen er een aantal dingen mis omdat ik er niet was. Zoiets getuigt tenminste van respect. Eat that, Forza Mechelen B!
|