Ik hink met volgende verklaring een beetje achter de feiten aan, dus zie het gerust vooral als een bevestiging: Osama bin Laden, roepnaam Osama, is gevat! Ik bedenk hier ter plekke (het had ook elders ter plekke kunnen zijn) de meer gepaste naam Osama recycle bin Laden. Hahaha, laat me doen en ik maak grapjes. Doch uiteraard betreft dit een serieuze aangelegenheid. Niet iedereen wordt zomaar door de Navy Seals overmeesterd, gemold en richting kabeljauwkelder genavigeerd. Daarvoor moet je al een gevulde kerfstok kunnen voorleggen of anderszins een volhardende deugniet zijn. Osama voldeed aan beide voorwaarden. Zijn magnum opus was ongetwijfeld de dubbele aanslag op de WTC-torens ergens in 2001, een daad die hem het krediet verschafte om tot het einde zijner dagen de onbedreigde CEO van terreurorganisatie Al Qaida te blijven.
En nu is hij dood. De herinnering blijft, aan die clown met z'n lach. Hij heeft alles gegeven. Tot de laatste dag.
Dit heb ik nu al lang willen doen zie. Een flard songtekst tussen mijn proza pleuren, met de suggestie dat het hier om een zinvolle, poëtische aanvulling gaat. Songsmid Ben Cramer is in die optiek natuurlijk gefundenes fressen. Meer, ik durf gerust beweren dat analyses over Osama's dood zónder referentie naar het werk van Cramer fameus tekortschieten. Waarmee nog maar eens duidelijk wordt dat er slechts één adres is voor de meest complete duiding: www.bloggen.be/tsigalko. Aldus een algemene gevolgtrekking na een bewering van mezelf. En waarom zit ik hier feitelijk uitgerekend op mijn blog reclame te maken voor mijn blog? Vormen álle andere plaatsen hiervoor geen geschikter terrein? Toch maar eens even mijn hoofd breken.
|