|
Klantenbezoeken behoren niet tot het favoriete tijdverdrijf van de hedendaagse payroll consulent. In wezen klinkt het nochtans mooi: eens om de zoveel tijd dalen we uit de ivoren toren neder om ons onder de mensen te begeven. Die mensen, dat zijn contactpersonen van een personeelsdienst, die zo ongeveer dagdagelijks via telefoon en e-mail met ons in verbinding staan. Je zou denken dat een face-to-facecontact dan wel eens aangenaam is - misschien is die stem aan de andere kant van de lijn wel een esthetische gewaarwording van heb-ik-jou-daar. Maar de onvatbare kwaliteit 'ervaring' smoort elk greintje enthousiasme in de kiem. Naast een goede eigenschap, is het in die zin ook een slechte eigenschap. Het begrip ervaring is werkelijk van vele markten thuis. Het stelt me bijvoorbeeld in staat om op voorhand reeds met zekerheid te weten dat het wel weer geen esthetische gewaarwording van heb-ik-jou-daar zal worden. In het allerbeste geval leidt het klantenbezoek tot een draaglijk gesprek over wat ons beider leven zo boeiend maakt: overdragen belastbaar, terugvorderingen bedrijfsvoorheffing, aanpassingen van de formules voor de bedrijfswagens en meer van dat lekkers.
Wat de wezenskenmerken van een tegenvallend klantenbezoek zijn, heb ik vorige week met eigen ogen kunnen aanschouwen. Dat klinkt als een passieve houding en is het in se ook. Met een mengeling van ongeloof, verbijstering en kwaadheid sloeg ik gade hoe twee contactpersonen van mijn klant *********** drie uur lang een zeer verdienstelijke poging ondernamen om het wereldrecord bullshit verkopen te verpulveren. Bullshit verkopen ten koste van mij dan nog wel. Meestal doe ik er mijn voordeel mee van het moment dat er bullshit in het spel is, maar nu dus niet. Niet gehinderd door enige vorm van eerlijkheid, hoffelijkheid, redelijkheid of welke -heid dan ook werd ik met de grond gelijkgemaakt. Uiteraard beschik ik over bepaalde tools om zulk gezwets convenabel te counteren. Als het op cynisme aankomt, weet ik namelijk best mijn streng te trekken. Bovendien was een geschiktere situatie voor de toepassing ervan nauwelijks denkbaar. Meer zelfs, het cynisme lijkt wel uitgevonden voor taferelen als deze. Ook slagen en verwondingen met de dood tot gevolg moet ooit uitgevonden zijn met het oog op een context zoals mijn klantenbezoek vorige week, maar dit terzijde.
Alle stoere praat ten spijt, heb ik geen van bovengenoemde uitvindingen terdege toegepast. Ik ben en blijf een werknemer van een bedrijf, dat het zich niet kan permitteren wiseguys in dienst te houden die klanten nog hondsdoller maken dan ze al zijn. Zwijgen en slikken was dus de boodschap. Wel met het aura van je-m'en-foutist, dat is de opening die de ongeschreven wetten me nog gunden. Voorts rest me niks anders dan deze klant hartsgrondig te haten en het bedrijf, dat onder andere schoenen en graafmachines produceert, waar mogelijk te boycotten. Ik koop verdorie nog liever ergens anders een graafmachine dan een graafmachine bij hen te kopen!
|
