Wat er vandaag allemaal op de markt komt?  Je kan het je niet voorstellen!!!   Onlangs hoorde ik dat een rare kwast de hand kon leggen op een gynecologische stoel of zetel, je weet wel : zo'n zetel waar de dames met de benen wijd poseren voor de dokter voor ik-weet-niet-wat-voor-onderzoeken allemaal...   Een ziekenhuis in Brugge had er een aantal oude versleten exemplaren op overschot en verpatste ze voor een appel en ei voor de prijs van het oud ijzer.  

De voornoemde rare kwast hoorde van dit buitenkansje en kon er dus eentje op de kop tikken.  De pervert is echter geen vrouwenarts, hij is wel maniakaal op zoek naar allerlei vertier...   Jaren geleden praatte hij tegen mij al honderduit over zijn hobby's : hij bezoekt allerlei louche clubs waar hij zich laat betalen om afgeranseld te worden.  Dit brengt nogal wat centen op blijkbaar, want met zijn 'gewone beroepsbezigheden' kan hij volgens mij niet veel verdienen...

De oplichter geniet dus van zijn afranselpartijtjes in het Kortrijkse en het Brusselse.  Op een gegeven ogenblik maakte hij er zodanig veel publiciteit voor dat ik hem (figuurlijk dan toch!) de mond moest snoeren.  Al die schuine praat... 

Het SM-mannetje kwam onlangs op een lumineus idee : hij wil twee keer munt slaan (!!!) uit zijn wekelijkse verzetjes...   Hij geniet van volle teugen van zijn SM-opvoeringen, laat er zich dik voor betalen en... achteraf zegt hij dat hij van bepaalde stadsgenoten af en toe een rammeling krijgt.  Meer bepaald van bepaalde handelaars die een punt willen zetten achter zijn oplichterspraktijken midden in de stad Brugge.  Hij licht mensen op : eerst lokt hij ze door ronseling binnen in zijn 'winkel', dan maakt hij waardeloze foto's van de argeloze bezoekers en vraagt hij een onredelijke prijs voor zijn rotzooi.  Hoedanook oplichting dus!!!  Maar hij is niet op zijn mondje gevallen : bij hoog en bij laag beweert hij dat allerlei belangrijke mensen een hand (losse handjes???) boven zijn hoofd houden en dat hem niets kan gebeuren, dat hij zijn oplichterspraktijken dus verder kan zetten tot in het jaar 'blok'!   We zullen zien, zei de blinde!

03-01-2015 om 00:00 geschreven door Lieven Moenaert  

Deze morgen maakte ik een wandelingetje door de stad, met de nodige omzichtigheid weliswaar, want heel wat dames die anders niet veel 'aan bod komen' zijn op kussen-jacht héél januari!   Sommigen zou ik nog met geen tang aanraken, bij wijze van spreken dan toch...   Dus was ik op mijn uiterste hoede.  Rekening houdend met mijn pijnlijke grote teen, waardoor ik minder mobiel ben dan anders.  Onderweg kwam ik in een klooster, al die lieve nonnetjes bestormden me bijna : vluchten kon niet meer!  Maar ok, het zijn échte schatten! 

Wanneer ik na een uurtje de benen kan nemen uit dat klooster, passeerde ik een jongeman die ik al jaren ken, een trouwe bezoeker in de winkel.  Ik schat hem op 25 jaar.  Maar vandaag zag hij er véél ouder uit.  Ik wenste hem een Gelukkig Nieuwjaar en kreeg als antwoord een onverstaanbaar gemompel...  Ik vroeg hem wat hij daarnet zei en hij barstte prompt in tranen uit : hij kwam net van 'huis', een huis dat sinds 15 minuutjes niet langer zijn thuis was...  Zijn vrouw gooide hem buiten!   En ik die dacht dat dat zo'n gelukkig gezinnetje was.  Kinderen hadden ze (gelukkig maar!)  niet, wel een grote hond.  Dat wordt knokken dus want ze zien de hond beiden als een eigen kind...  De man zei me dat hij eerstdaags zou komen met heel zijn bibliotheek daar hij dringend centen nodig had.  Ik suste hem en overtuigde hem niet te hard van stapel te lopen...  Zomaar zijn hele bieb van de hand doen, ik wilde zoiets niet op mijn geweten hebben en zei hem dat er wel andere oplossingen zouden zijn.  Ietwat opgemonterd vervolgde hij zijn weg naar de bank om er allerlei zaken te regelen.  Waarom hij buitenvloog?  Ik weet het echt niet maar ik durf te wedden dat het een gevolg is van een uit de hand gelopen ruzie.

Een eind verder wordt ik aangeklampt door een frisse tachtiger.  De dame maakte al een en ander mee in haar leven, genoeg om er een boek over te schrijven.  Maar wat ik nu hoorde, sloeg werkelijk alles!  Ze vertelde me over de tweede wereldoorlog.  Over de vele ontberingen, over de Duitse bezetters.  Maar dat was nog niet het ergste.  Op het einde van de oorlog kwamen de Canadese bevrijders.  Maar behalve bevrijden deden ze ook nog andere dingen.   Mijn gesprekspartner was toen 13 jaar en werd door een hele groep Canadese soldaten ruw verkracht in een weide achter haar huis.  Meer dood dan levend sleepte ze zichzelf naar huis.  Ze wilde haar ouders niet vertellen wat er gebeurd was want ze wist zeker dat haar vader de soldaten zou lynchen en dat ze dan mogelijks haar vader zou verliezen als die de militairen zou vermoorden uit wraak.  Enkele dagen na die misdaad zag ze de daders onverwacht terug bij haar buren, ze zweeg als vermoord...  Al die jaren heeft ze dit geheim voor zich gehouden en nu wilde ze van die loodzware last bevrijd worden...  

Hoog tijd om terug naar huis te keren, al die ontboezemingen maakten me niet echt vrolijk.  Maar ik ben toch blij wat te hebben mogen delen in het leed van mensen, gedeelde smart is halve smart?

02-01-2015 om 23:26 geschreven door Lieven Moenaert  

Net ben ik bezig wat krantenartikels aan het ordenen.  Een artikel valt dadelijk in het oog.  Een oude boer uit het Wilde Westen die zich rotverveelt...  die een 'nieuw' leven begonnen is toen hij reeds op jaren was...  Nu werpt hij zich op als specialist in aardstralen.  Zijn papa overleed nogal vroeg omdat zijn bed boven een waterader stond, kanker...  ja, naar horen zeggen is de arme man nogal onverwachts vlug overleden...  God weet het. Gelukkig ontdekte de specialist dit onheil en meent hij zelf minder gevoelig te zijn voor die waterader waar hij zélf ook boven geslapen heeft.  In een kerkgebouw huizen heel wat gevaarlijke aardstralen, beweert hij, maar zou een dergelijk gebouw gekocht hebben of gefinancierd hebben voor zijn lievelingszoontje...  Wat daarvan te denken???  Maar even later zien we hoe hij die stralen gelukkig heeft kunnen bedwingen...  Als je zelf niet goed slaapt thuis kan je deze specialist altijd vragen om een potje met een speciaal poedertje, 'gezegend door meneer pastoor'!  Je plaatst dat dan onder je bed en weg zijn je slaapproblemen!  Te mooi om waar te zijn...

Maar laten we het over dieren hebben...  de zelfverklaarde specialist beweert dat honden die de hele nacht blaffen eigenlijk op een waterader liggen...  Kan allemaal wel zijn, want die man zal wel niet zomaar uit zijn nek kletsen want hij zou cursussen gevolgd hebben...  Maar naar het schijnt kan er een heel andere reden zijn waarom hondjes blaffen in het donker.  Bv. als je het vertikt om je lievelingsdieren/waakhondjes eten te geven of 'vergeet' om hun water te geven.  Er mogen nog massa's wateraders onder zijn hok liggen, die hond kan daar niet van drinken...   Een boer, bijgenaamd boer 'Charel', wonend in het 'Wilde Westen', zou vroeger talrijke misdaden tegen de hondelijkheid bedreven hebben.  Maar ja, een hond is maar een hond hé, zal hij gedacht hebben.  En 'een frang is een frang'!  

Hij vertikte het vaak om zijn arme dieren eten en drinken te geven, tja eten kost geld en met water moet je zuinig zijn he!  De arme dieren huilden dan de ganse dag door en natuurlijk waren er ook concerten 's nachts.  En als het de boer te veel werd kregen de trouwe viervoeters een rammeling met een houten stok...   De kinderen hadden elk hun eigen hond, die hondjes volgden hun baasje overal op de boerderij.   Maar de grote boze boer lag steeds op de loer...   Vooral als een hond of hondje ziek werd.  De boer zat op zijn geld en zou nooit of te nimmer één frank (want de euro bestond toen nog niet) uitleggen aan een dierenarts.  Wanneer de kinderen smeekten om een dierenarts op te bellen, beval de boer aan zijn kroost om een grote diepe put te maken onder een grote boom in de boomgaard.  Dan moesten ze hun lievelingsdier in die put plaatsen en - wenend kijkend in de diepe trouwe droevige oogjes van hun oogappel - met een riek of tak het arme dier in bedwang houden zodat het niet kon vluchten.  Dan volgde het genadeschot met een jachtgeweer.  Boer Charel had immers maar te kiezen uit zijn uitgebreide wapenarsenaal.   Zo, weer duizend frank bespaard!

Mensen die niet van dieren houden kunnen ook niet van mensen houden.

01-01-2015 om 14:59 geschreven door Lieven Moenaert  

2014 was een jaar met enkele gruwelijke misdaden tegen de mensheid.  Lafaards die een passagiersvliegtuig met honderden weerloze mensen neerhalen.  Al die kinderen en volwassenen die plots de dood ingejaagd werden en onnoemelijk lijden veroorzaakten bij zovele familieleden en vrienden.  Ontroerend evenwel met hoeveel respect men de stoffelijke resten terugbrengt en de zorg voor het identificeren zodat de nabestaanden waardig afscheid kunnen nemen van hun geliefden.

De moslimextremisten spannen evenwel de kroon!  IS en consoorten die duizenden mensen afslachten en Westerse onschuldige journalisten met een mes het hoofd afsnijden...  Hoe laag kan een mens vallen.  Onder het mom van het strijden in naam van een godsdienst wordt andersdenkenden zonder scrupules vermoord.  Hier zijn geen woorden meer voor... wie kan hen tegenhouden?

Gelukkig zijn er ook veel mooie zaken gebeurd. Bv. de herdenkingen van WO I.   Deze zinloze volkerenmoord moet bij iedereen in het geheugen geprent blijven.  Wat me vooral treft is de grenzeloze ellende waarin de gewone soldaat dag in dag uit moest leven.  Zinloos allemaal zo blijkt achteraf...  Ontberingen als honger en koude, de talrijke epidemies en andere ziektes, zovele Vlamingen die leden, ...   Mooi dat er zoveel aandacht besteed wordt aan de offers gebracht door onze voorouders en familieleden.

Oud-medeleerling Wim Seynaeve, priester, stelt dat kindermisbruik door priesters voortkomt uit de celibaatsverplichting.  Wat zeker grotendeels klopt.  Hopelijk wordt het celibaat vlug opgeheven want het doet me pijn vele priesters te zien lijden onder deze 'wetten', door mensen gemaakt.  Door mensen gemaakt en dus ook te herroepen door mensen!  Priesters zouden vrij moeten zijn om alleen te leven of niet, net zoals alle andere mensen. 

31-12-2014 om 00:00 geschreven door Lieven Moenaert  

elke dag mensen die de meest uiteenlopende smoezen verzinnen om er zonder aankoop van onder te ... muizen. 

In december zijn veel mensen op zoek naar een leuk cadeau, de ultieme verrassing voor familie en vrienden.  Soms mag dat een flinke duit kosten, soms is vijf euro al te duur.  De klant is koning natuurlijk.  Veel mensen kunnen bovendien niet op hun eentje beslissen over een aankoop, vaak moeten ze terugkeren met de partner.  De klant is koning natuurlijk!

Veel klanten zijn uitermate tevreden -als ze een geschikt cadeautje hebben gevonden : een goed boek of een mooi stukje antiek.  Klant blij en ik natuurlijk des te meer.  De enen beslissen meteen, de anderen blijven een uur lang piekeren of keren een paar dagen later terug voor een aankoop.  De klant is koning natuurlijk!

Soms vragen bezoekers me de oren van het hoofd, maar klantvriendelijk als ik altijd ben geef ik alle mogelijke inlichtingen, met veel waardering vanwege de klanten. 

Maar soms ook wil de ene iets kopen maar wil de partner niet...  En dan verzinnen ze allerlei smoezen, soms is men heel inventief in het bedenken hiervan.  Meestal zegt men dat men er nog eens over zal nadenken, dat men eerst nog een 'toertje' zal doen en later op de namiddag terugkeren.   Of vragen ze mijn kaartje en beloven ze me op te bellen.   Of zeggen ze dat ze even gaan pinnen (sommige mensen blijken zelfs geen tien euro op zak te hebben, onvoorstelbaar!) 'om de hoek'.  Hoog tijd dat ik zelf een pinautomaat installeer in de winkel!

De mooiste smoes hoorde ik echter deze namiddag.  Een koppeltje wil een boek kopen over de romaanse doopvont in de kerk van Zedelgem(-dorp).  Ik weet perfect waar het ligt : achter mijn bureau in een kast, het is een dun boekje uit de negentiende eeuw.  De man kijkt een beetje zuur, is blijkbaar al wat paniekerig  want ik hoor hem vezelen 'dat het stukken van mensen zal kosten'.  Ik lach natuurlijk en zeg dat het 30 eurootjes kost.  Daarop zegt de man : 'Heb je dat gezien Maria, daar loopt een muis in die hoek!'  De vrouw zegt : 'Mo vint toch!  Kuje niet zwiegen, je wit toch da'k doodsbenauwd zien van muuzen!'   En vlam, beiden haasten zich naar buiten, de man echter niet zonder zich nog eens vlug om te draaien en me triomfantelijk spottend aan te kijken!

30-12-2014 om 22:00 geschreven door Lieven Moenaert