In Nederland verkocht ik enkele dagen geleden een heel mooi stuk uit de zaak. Iedereen tevreden : de klant die het in de zaak goed bestudeerd heeft en nadien telefonisch gekocht. Ik wat spijtig want mooie dingen verkopen is altijd wat moeilijk, maar de klant tevreden zien is me ook veel waard.
Vanmiddag plots echter een telefoontje : er blijken enkele mankementjes te zijn aan het voorwerp, enkele zaken die de klant nopen van de verkoop af te zien. Eigenlijk had ik heel weinig winst opgestreken, een heel mooie prijs bedongen. Speciaal een verre reis gemaakt om dit aan huis te leveren... Maar omdat ik de klant heel sympathiek vind zal ik de zaak toch terugnemen, voor één keertje wil ik dat wel doen. Wel beseffend dat ik, moest ik zoiets lappen met een collega, ik daar nooit geen voet meer zou mogen binnenzetten. Een woord is een woord, verkocht is verkocht... Maar het betreft hier een heel mooi voorwerp wat de last toch wat lichter maakt.
Een broertje dood aan werken... dieven op de Zandfeesten
Op de rommelmarkt op het Zand begin deze maand waren een aantal dieven op dreef, je weet wel, van dat soort dat een broertje (...???) dood heeft aan werken...
Een koppel dat de dag voordien veel verkocht had op Trammelant in De Haan was daags nadien dus op het Zand beland. Uren werk op de stand op te bouwen. Grote verwachtingen van deze toch heel gekende antiekmarkt.
Ze werken de hele dag 'dat de stukken er van af vliegen' en rond halfvijf is de grootste drukte voorbij en 'de buit' binnen. Maar ... dat is zonder de waard gerekend...
Verschillende mensen vragen tergelijkertijd inlichtingen. De standhouders proberen de kandidaat-kopers zo goed mogelijk te informeren. Wanneer de vrouw geld wil wisselen ontdekt ze dat haar portefeuille gestolen is. Die zat nochtans goed weggestopt in een grote boodschappentas en er lagen enkele jassen over die tas. Grote paniek natuurlijk want heel de 'recette' van daags voordien en de markt daar op het Zand was ribbedebie.
De politie werd verwittigd maar die kon natuurlijk weinig méér doen dan de diefstal noteren... De daders zijn wellicht romazigeuners, naar het schijnt liepen er nogal veel rond op die dag.
Mijn reactie op die diefstal? Nooit geld laten rondslingeren in tassen. Zelf ben ik nog nooit geld gestolen geweest omdat ik mijn portefeuille steeds op mijn lichaam bewaar. Moest iemand toch het lef hebben om me mijn zuurverdiende centen afhandig te willen maken dan zal hij mij leren kennen van een 'kant' die ze liever niet zien, geloof me vrij. Dan zal me geen beeld te zwaar zijn of geen boek te duur, om een paar meppen uit te delen... om een blijvende in-druk na te laten bij dergelijke onverlaten... Dieven zijn hierbij gewaarschuwd...
De voorbije dagen was ik in Nederland. Eigenlijk wilde ik een tochtje door Frankrijk maken maar ik kortte dit bezoek in om naar een klant te gaan met prachtstukje uit de winkel.
Van de gelegenheid maakte ik gebruik om enkele steden te bezoeken. Eerst Nijmegen. Het centrum is nogal moeilijk toegankelijk met de wagen, je moet er een heel eind wandelen voor je er iets ziet wat de moeite waard loont. Daar het al avond was kon er niets meer bezocht worden. Behalve dan de 'Waag', een prachtgebouw waar ooit boter gewogen werd. Nu een mooie horecazaak. In de buurt de St-Stevenskerk.
Amsterdam. Deze stad heeft een wereldwijde faam. De raarste snuiters, de grootste dronklappen en de wreedste drugsverslaafden komen hier aan hun trekken. Er heerst een gezellige sfeer maar de meeste bezoekers lijken me toch van lager allooi. Hun kledij laat meestal echt te wensen over, benieuwd of ze in hun eigen streek er ook zo bij lopen... Over de geur van joints of zo. Maar als puntje bij paaltje komt ben je de stad toch wel beugezien na enkele uurtjes. Ook omdat er massa's boekwinkeltjes verdwenen zijn. Ik bezocht er De Sleghte maar vond er niets dat mij echt kon bekoren, ook niet in de afdeling antiquariaat. Ofwel niet interessant en in elk geval overdreven duur. Wel héél groot. Veel grote mooie gebouwen, oa een grote toren, in het midden in de verte op de foto hieronder. Mooie beiaardklanken maar de toren lijkt nogal scheef te staan. Dus niet te dicht naderen!
Dan nog een bezoekje aan het centrum van Haarlem. Een heel mooi stadje. Vroeger zouden er hier tientallen antiekwinkeltjes geweest zijn. Busladingen Vlamingen zouden hier regelmatig op bezoek geweest zijn, zo hoor ik van een handelaar in brocante. Er heerst in elk geval een aangename sfeer. Een man met een groot muziekorgel maakt een enorm kabaal. Blijkbaar wordt zijn optreden niet steeds in dank afgenomen bij de handelaars want regelmatig verplaatst hij heel zijn rammelbak, dit door middel van een soort grasmachinemoteur die nog meer kabaal maakt dan zijn muziek. Op de maat van zijn muziek rammelt hij met zijn collectebus. Onder het middagmaal komt hij plots in de buurt staan. Opeens hoor ik een jongegast roepen uit een venster op het derde verdiep. Hij heeft een ferme kater en wil dat dat kabaal op straat ophoudt... Een bezoekje aan de grote kerk (Sint-Bavo) loont echt de moeite. Via een soort souvenirwinkel kan je er na betaling van 2,5 eurootjes binnen. De hele vloer bestaat uit grote arduinen grafplaten, meestal helemaal afgesleten. Hier en daar zie je nog een ornament zoals een doodshoofd. Grafplaten in de vloer zie je regelmatig in kerken maar zoveel als hier is toch uitzonderlijk. Er hangen grote borden met naamlijsten van dominees en 'diakens'. Vele honderden familienamen staan hierop vermeld, misschien interessant voor genealogen. Maar wat het meeste opvalt is het enorme orgel : tientallen meter hoog, versierd met allerlei figuren en engelen. En helemaal bovenaan twee enorme houten leeuwen. Zoiets zag ik nog nooit eerder. In een zijkapel waren enkele tientallen mensen aan het bidden, een middaggebed, begeleid door mooie orgelklanken van een klein orgel. Een bezoek meer dan waard dus. Terug buiten werd ik vergast op mooie beiaardklantken.
