Vandaag was het weer boeiend bij 'Iedereen beroemd'. Allemaal onnozele mannekes. Eerst weer die allochtone 'dokter-student'. Die blijft hier zomaar vier jaren lang studeren. Met welk geld? En hij vond een prachthuis voor zijn gezinnetje dat naar België komt wonen... Wanneer hij zijn gezinnetje opwacht in Zaventem is er al een landgenote van hem naast hem staande : nog een ander familielid? En is er nog méér familie op komst? En moeten wij (en ik bedoel hier natuurlijk de Vlaminkjes) dat allemaal betalen?
Daarna een rugbyclub voor gays. Als je geen homo bent mag je er niet bij... Van discrimatie gesproken. Doet me denken aan 'Wel jong, niet hetero'. Echte nonsens!
Het treinstelletje. Een van de vragen was wat het postnummer is voor Sinterklaas of de hemel of zo. De slimmerd wist het niet en riep de hulp in van medereizigers. Wat een geluk voor hem want daar zat warempel een nonnetje die de juiste postcode kende!
Velen zaten deze avond naar het scherm te staren om wat gekken te zien maar dat viel dik tegen. Misschien volgende week?
Héél interessant, dat program... Op deze manier kunnen (soms) de grootste werkschuwe dorpsidioten in beeld komen, waar gaan we toch naar toe? Waarom parels voor de zwijnen werpen, energie verspillen aan wie het eigenlijk niet waard zijn? Sorry varkens, sorry voor de vergelijking met jullie, verstandige beestjes! De varkens waarover ik het hier heb lijken wel op jullie maar zijn van een heel ander niveau... Liever jullie varkensstal dan het stal (of hoe noem je dat anders) van die dorpsidioot. Het varken uithangen ja, maar voor de rest veel wind in zijn broek!
En dan die andere mensen zoals dat ventje uit Ecuador. Die komt hier in België vier jaartjes doctoreren. Wie zal dat betalen? En héél zijn gezin komt naar België wonen. Tijdelijk, of hebben we zo weer enkele 'nieuwe Belgen' binnengehaald? Een troost alvast dat de man toch zekere capaciteiten heeft en er misschien wel ernstig aan denkt om later wat te werken.
Het wordt hoog tijd dat we ons bezinnen over wat écht belangrijk is voor ons land. Stoppen met eigen zakken te vullen en er voor zorgen dat ons land leefbaar wordt/blijft. Werklozen 'aanmoedigen' om toch wat te werken, zeker in Wallonië hebben ze wat aanmoediging nodig...
Net vond ik een mooie tekst, mij opgestuurd door iemand die mij héél nauw aan het hart ligt...
Het portret van de liefde werd door Paulus met de volgende mooie woorden omschreven :
Liefde zoekt overal het goede. Liefde is niet afgunstig. Liefde bluft niet. Liefde beeldt zich niets in. Liefde geeft neit om schone schijn. Liefde zoekt zichzelf niet. Liefde laat zich niet kwaad maken en rekent het kwade niet aan. Zij verheugt zich niet over de fouten van anderen. Zij is blij met het goede dat gedaan wordt. Liefde verdraagt alles. Liefde gelooft alles. Liefde duldt alles. De liefde vergaat nooit.
Vandaag was het weer mijn feestdag. Daags na die van de grote kindervriend Sint-Maarten. Ik ben mijn teergeliefde moeder eeuwig dankbaar voor die mooie voornaam, een betere kan ik niet bedenken. Mijn naam heb ik dus gekregen en ik probeer die waardig te dragen. Ik kan dus zeer lief zijn (maar ook wat minder lief als dit nodig blijkt).
Livinus, mijn patroonheilige had het niet altijd gemakkelijk. Ikzelf trouwens ook niet, ook boven mijn hoofd troepten soms donkere wolkjes...
Het verschil echter tussen mijn patroonheilige en ikzelf is dat ik wel degelijk uitkijk mijn hoofd niet te verliezen bij wat tegenslag. Mij gaan ze nog niet onmiddellijk kisten. Of in een stenen sarcofaag stoppen.