Heel wat bezoekers hadden duidelijk een pint of een Brugse Zot te veel op. Enkelen kwamen zich wat amuseren aan mijn vitrine. Dronkemanspraat, heel amusant... Voor de Engelse toeristen was dit een echte meevaller. Ze hebben bijna geen duit op zak en ze kunnen zich hier gratis helemaal bezatten. Zowel mannen als vrouwen, zelfs kinderen van 12 jaar lopen er extra vrolijk bij vandaag...
Een soort nederlands familie Flodder komt binnengestormd. Een achttal halfzatte kletskousen met commentaar op alles... Ze kennen niets van beelden of boeken, zoveel is duidelijk. Ze lachen zich onnozel, totdat ik opeens recht sta en zeg : 'Bedankt voor jullie bezoekje, we gaan sluiten!' Ze reageren verrast omdat het bijna 15u00 is en ik zeg : 'Dit is een vrij land, ik sluit wanneer ik wil!' Mopperend verlaten ze dan maar mijn winkel. Ik doof het licht en wanneer ze uit de galerij verdwenen zijn doe ik de winkel weer open. Zo, da's weer mooi opgelost.
Ik heb trouwens wat beters te doen... Toen ik de winkel binnenkwam rook ik yoghurt of zo, heel vreemd. Enkele ogenblikken later werd me alles opeens duidelijk : de 'verse' karnemelk (gezoet met aardbeien en frambozen) die ik woensdag op de markt koop (lees : kocht) bleek wat ouder dan gedacht. Een van de twee plastic flessen bleek ontploft! Bij het opvullen op de boerderij - God alleen weet wanneer dat precies gebeurde... - werd wat teveel lucht in de fles gelaten - of anders gezegd : de fles was niet volledig opgevuld. Blijkbaar ontstond er in de fles zo'n druk dat de dop er van knalde. Witte vlekken op mijn bureau en stoel en wat andere zaken waren het gevolg. Oa een bord 'God ziet mij', volledig bedekt met een witte laag, zodat God nu helemaal niets meer kan zien... Vlug zocht ik de andere fles. Ik probeerde de dop open te draaien en met een oorverdovende knal kreeg ik ei zo na heel de inhoud tegen mijn bakkes... Straf spul, da's zeker! Opruimen dus was nu de boodschap...
Een Geluukkig Nieuwjaar ... aan alle mensen die van goede wil zijn
Hierbij wens ik aan iedereen een Gelukkig Nieuwjaar 2013 : aan de vele vrienden en kennissen, aan alle lezers van mijn blog, ook aan wie ik (nog) niet persoonlijk ken. Ook aan wie anoniem op de hoogte wil blijven aan al wat reilt en zeilt in mijn gelukkig niet bepaald saaie leventje... Het streelt natuurlijk wel een beetje mijn ijdelheid dat al meer dan 40 000 maal naar mijn blog werd gekeken.
Voor 2013 heb ik enkele wensen :
Dat de mensen wat minder klagen en zagen over die 'crisis'. De Vlamingen zijn nog nooit zo welvarend en rijk geweest als vandaag. Het is enkel zaak om die situatie te handhaven en in de eerste plaats die welvaart voor de Vlamingen zelf te behouden. Wat niet wil zeggen dat de rest kan stikken natuurlijk, maar...
Dat bepaalde verantwoordelijken hun verantwoordelijkheid durven opnemen. Wie 'onder dwaling' heeft gehandeld moet daar voor durven uitkomen. Ik doel daarmee natuurlijk op bepaalde politiekers (en eentje in het bijzonder) die hun kop in het zand steken als ze vragen krijgen over het waarom van bepaalde beslissingen... Die dan flauwe uitvluchten zoeken zoals 'Ik bemoei me niet met familievetes'. Wat een onzin! Door dergelijke stommiteiten was er eentje bijna haar (zijn) job kwijt... Een geluk dan als je twee gezichten hebt... zo blijft dat politiek beest de touwtjes in handen houden.
Dat ze in ons landje goed uitkijken aan wie ze een kerkgebouw verkopen, het is niet altijd wat het lijkt. Sommigen gaan over lijken om een ander een beentje te lichten... Tot nu toe zijn de kerken in ons Vlaanderen doorgaans goed onderhouden. Zonder kerktoren, zonder kerkgebouw verliest een dorp haar typische karakter, het verwordt tot een soort wijk of gehuchtje... Wanneer die gebouwen ontheven worden aan de eredienst moet voor een goed alternatief gezorgd hebben. En de overheid moet de touwtjes in handen houden zodat ze bij misbruiken of wantoestanden kan ingrijpen. Zo maakte de bisschop van Antwerpen op tv enkele weken terug heel duidelijk dat hij niet bepaald gelukkig is met bepaalde toestanden... Men weze dus gewaarschuwd...
Dat bepaalde mensen wat stipter mogen zijn. Het laatste jaar moest ik jammer genoeg ondervinden dat sommigen het vertikten om bepaalde overeenkomsten na te leven. Ik doel daarmee op slechte betalers. Merkwaardig genoeg zijn dat doorgaans geen mensen die het financieel moeilijk hebben, ze hebben er gewoon lak aan hun woord te houden. Moest ik zo handelen met mijn teergeliefde collega's of klanten dan mag ik mijn handeltje opdoeken... een woord is een woord.
Dat ik wat minder tijd mag verliezen met 'rondleurders'. Snoodaards die langs de straten 'vendelen' met hun koopwaar. Ze lopen alle handelaars af om zoveel mogelijk voor hun waren te krijgen. Ik betaal graag een goeie prijs maar wordt er niet vrolijk van als achteraf dan alle collega's zeggen : 'Ahja, ze zijn dat bij mij ook komen aanbieden.' Het is natuurlijk hun goed recht. Ook ware het wenselijk dat ze alle rommel thuis laten of er mee naar de kringloopwinkel gaan. Ongelooflijk wat voor rotzooi mensen nog willen verpatsen...
Dat ik minder toeristen over de vloer krijg. Mensen die toch geen echte intentie hebben om iets aan te schaffen. Neen, liever wat meer volk uit de eigen contreien. Gelukkig weten velen mijn winkeltje al liggen. Velen zijn ook tevreden dat ik er niet in slaagde de kerk van (...) te kopen, ze zijn immers niet bereid om me op te zoeken in 'Het hol van Pluto'! Om in een oude bouwval hun leven te riskeren. Om een kwaaie ziekte op te lopen in een muffig en vochtig oud 'kot'. Achteraf mag ik me misschien gelukkig prijzen dat ik hier in Brugge kan blijven. Dat ik me niet onnozel moet betalen aan zware onderhoudskosten aan een groot gebouw. Dat ik geen onmogelijke stookkosten moet ophoesten.
Dat de antiekbeurzen niet nog duurder worden, het standgeld voor een mooie beurs loopt makkelijk op tot 5000 eurootjes. Onnodig te zeggen dat het moeilijk is om dan nog uit je kosten te 'geraken'.
