Op Eurantica komt er veel bezoek, heel veel bezoek, en helaas zijn er ook altijd van die rare typen die er in slagen binnen te glippen en de standhouders het leven zuur maken...
Omdat het tijdens de week altijd heel kalm is maakte ik me traditiegetrouw klaar om op een zo onopvallend mogelijke wijze een oogje dicht te doen... met het risico natuurlijk om dan 's nachts te kampen te krijgen met slaapproblemen... je kan natuurlijk niet én overdag slapen én tijdens de nacht blijven slapen... Net had ik me behaaglijk in mijn zetel geïnstalleerd toen een collega me liet weten dat er een uiterst verdacht sujet rondliep, een verdacht figuur die misschien minder eerzame bedoelingen had dan wat wij doorgaans van onze bezoekers verwachten...
Wat later twee smsjes met dezelfde boodschap, heel vreemd allemaal, en ik was benieuwd over wie het hier ging. Dus zocht ik een strategisch plaatsje op, een plaats waar ik mogelijk verdacht volk meteen zou op kunnen merken, het bezoek kon van twee kanten komen.
En plots... ja daar zag ik het mormel behoedzaam naderen, met een voorzichtige pas als van een dief die traag met de ogen alle spullen bekijkt, nadenkend over wat hij zou kunnen jatten... Gravend in mijn geheugen doemde vaag het beeld op van een man die ooit het rechte pad bewandelde maar door zucht naar geld en roem van dit pad afgeweken was. En sindsdien rusteloos ronddoolde als de wandelende jood...
Zo onopvallend mogelijk maakte ik me uit de voeten, sloop mijn stand in en doofde alle lichten... Dit trok natuurlijk meteen de aandacht van heel wat bezoekers en na een paar tellen stonden er twee a drie rijen mensen voor mijn stand te drummen om te kijken wat er wel gebeurd kon zijn... Ik stond intussen onbeweeglijk helemaal achteraan in mijn stand. Geroezemoes allom dat aanzwelde tot luid 'gekwetter', leuk! Reacties als : Kijk daar, die man deed het licht uit, waarom eigenlijk? En hij staat daar achteraan te kijken naar ons! Of is het een van zijn heiligenbeelden? (in het donker begon ik te glimmen van trots na dit complimentje!) Denkt hij zo te kunnen verkopen? Is de 'plong' gesprongen? En veel commentaar ook in het Frans natuurlijk want laat ons niet vergeten dat in Brussel niet enkel Vlamingen wonen...
Als een sluwe tijger naderde de de ongenode gast mijn stand, ik hield hem nauwlettend in het oog, klaar om in te grijpen moest hij met zijn lange vingers een 'slag willen slaan'... Maar het mormel bleef achter de rijen mensen toekijken, even met één oog de naam van de exposant lezend op de fries boven de stand en dan met half toegeknepen oogjes starend in het duister... Plots kreeg hij me in het vizier en leek eventjes schrikken... Mijn pret kon haast niet op en ik bleef onbewogen afwachten. Dan vertrok hij eindelijk. Wat verder zag ik iemand van de security en ik sprak deze man aan om hem te vragen een oogje in het zeil te houden. En of hij dat sujet misschien onopvallend in het oog wilde houden omdat hij me nogal verdacht leek. De bewakingsman trok zijn das recht en bleef de verdachte volgen tijdens zijn verder bezoek. Na een uurtje kwam hij zeggen dat we gerust mochten zijn want het heerschap had het beursgebouw eindelijk verlaten. Ik beloonde hem met een flinke fooi want ik was opgelucht dat het 'gevaar' geweken was.
Van een andere bezoeker hoorde ik dat de man écht aan lager wal geraakt was, een broertje dood heeft aan werken, een serieus drankprobleem heeft en schijn-heilig leeft op kosten van zijn medeburgers.
