04-04-2014 om 00:00 geschreven door Lieven Moenaert  

Twee jaar geleden nam ik voor het eerst deel aan deze toch wel prestigieuze antiek- en kunstbeurs.  Ik hield er een behoorlijke kater aan over en besliste niet meer aan deel te nemen.  Maar toen ik de beurs vorig jaar bezocht en veel gratie vond in de vernieuwde opstelling kreeg ik er opnieuw zin in.  Dus een tweede deelname nu, op hoop van zegen.  De kostprijs was 'ietwat' gestegen : van 6000 euro in 2012 naar 8000 in 2014...  hierin is begrepen : een heel kleine stand van 5 op 3 meter, de muurbekleding in stof, de vloerbekleding in tapijt, de belichting en twee grote glazen vitrinekasten.  Peperduur dus maar ik hoopte op een goede verkoop.  Hoop doet leven dus!

Het opstellen van mijn stand begon heel vlot, plaats genoeg om te parkeren vlakbij mijn standplaats, de auto vlug leegmaken en alles een plaatsje geven.  Daags nadien nog een vracht meegebracht om stand af te werken, ook een stofzuiger meegebracht om tijdens de beurs het tapijt proper te houden.  Maar tijdens deze opbouwdag kwamen er plots een paar honderd collega's toegesneld, benieuwd of ze in preview koopjes konden doen.  Heel leuk allemaal maar de ervaring leert dat er dan niet echt veel verhandeld wordt en spoedig sloot ik mijn stand af voor alle bezoek zodat ik rustig en vlot verder kon werken.  En het werd avond en ik zag dat het goed was...

Daags nadien, op woensdag, was er keuring.  Een groot team van experten kwam een kijkje nemen op de standen om te waken over een hoogwaardige kwaliteit van de tentoongestelde voorwerpen.  De standhouders mochten dan niet aanwezig zijn zodat de experts ongestoord hun werk konden doen.  's Avonds dan was er de voor-voor-opening.  Enkel op invitatie en ook voor de 'mannen' van de Fortis, sponsoren van deze event.  Elke standhouder kreeg een vijftiental uitnodigingen om te geven aan speciale gasten.  Kostprijs : 750 euro, een hele smak geld dus!  Maar de receptie mocht er wezen : tientallen malen werden alle gasten getracteerd op heel lekkere soepjes, voorgerechtjes, hapjes, dessertjes en drankjes allerlei.  Wat door iedereen fel geaprecieerd werd.  Maar verkopen... neen dat zat er niet in, helaas.

Op donderdag de voor-opening.  Weer massa's volk maar geen kopers...

Vrijdag de 'opening' : massa's volk opnieuw, veel mensen die interesse toonden voor vanalles en nog wat.  Interessante gesprekken.  Vrienden op bezoek.  Veel mensen die me herkennen van andere beurzen (Namen, Luxemburg, Hasselt, Spa, Rosmalen, enz...).  Leuk... maar...  nog steeds geen verkoop!

(wordt vervolgd : een 'rare klant' op de beurs!)

Het weekend daarop opnieuw veel volk maar ... je raadt het al... nog altijd geen pingping.

Dan enkele rustige dagen, tijd voor babbeltjes met buren-standhouders en ander collega's, zelfs tijd om zélf eens een wandelingetje te doen langs de andere standen.

03-04-2014 om 00:00 geschreven door Lieven Moenaert  

Een dag of vijf geleden hoorde ik dat de president van China naar Brugge zou komen...  op dinsdag de eerste april... de link met een flauwe aprilgrap was natuurlijk rap gelegd!   Alsof er hier in Brugge nog niet genoeg Chinezen rondlopen!!!!  Je kan er elke dag opnieuw heel de Grote Markt én de Burg mee plaveien!!!   Ze zijn meestal in grote bendes op toer : in anderhalf uur héél Brugge bekijken én natuurlijk alles fotograferen en filmen...  De media verzekerden echter dat die grote Chinees werkelijk van plan was om naar Brugge te komen en om er zeker van te zijn dat het waar was besloot ik om mijn vrije dag op te offeren : winkel opendoen en op Burg Chinezen gaan spotten....

Toen ik rond de middag de inwendige mens wou versterken doken er nogal wat problemen op : het stadscentrum was hermetisch afgesloten door vele honderden agenten, militaire politie en talloze mannen in burger...  Ik wilde eigenlijk eerst naar mijn winkel maar een van die flikken zei me dat ik twee kilometer om moest lopen, via Philipstockstraat, Hoogstraat, Meestraat, Predikherenstraat en Wollestraat!  Ik antwoordde hem dat ik wel via Christus-Koning, St-Andries en St-Michiels...  Eerst dus restaurantje gezocht, met hoop dat die meeneemchinees de pist in zou zijn tegen dat ik gedaan had met eten.  Maar neen dus, die Chinees bleef dus plakken : etentje in Provinciaal Hof met het koningspaar, ministers, burgemeester enz.  ze waren daar aan tafel met zo'n 130 personen.  Na een lange wandeling kon ik mijn winkel bereiken, maar doordat de uitgang van de galerij aan de zijde van de Burg afgesloten was zag ik weinig volk passeren dus ik ook naar de Burg.  Daar waren heel wat koningsfans verzameld, ze zaten daar te drummen dat het geen naam had, een paar tachtigplussers maakten van hun tak dat ze gehandicapt waren en recht hadden op de beste plaatsjes...  Tja, wat doe je dan hé?   Jawel, letterlijk een stap achteruit zetten.  Een hele hoop Chinezen toonde zich buitengewoon opgewonden en maakten de hele tijd foto's van al wat bewoog...

Plots was er beweging onder de boompjes op de Burg : Quick en Flupke, Mathilde en haar Filip dus.  Mathilde in het roodste socialistenrood dat je je kon indenken.  Filip met grijze haren, beminnelijk lachend...   En dan die Chinees met zijn madam.  De twee madammen werden naar een schavot, ik bedoel podium geleid.  Daar stonden ze gezellig te tetteren en zwaaien naar het publiek.  Ondertussen werd een mooi deuntje geblazen door de militaire (?) muziekkapel en monsterden Flupke en de Chinees de 'troepen' : een zestigtal para's met blauwe muts en vervaarlijke geweren.  Dan bestegen ze het schavotje en stonden ze met zijn vieren te blinken...   en plots was het feestje gedaan : de para's trapten het af, dan het muziek en dan de Chinees en onze Filip.   Aan de ingang van het galerijtje stond iedereen zich te verdringen om toch maar een glimp op te vangen van die grote meneren.  Een dame van in de tachtig begon met te bedreigen : ik moest mijn mond beginnen houden en geen commentaar meer geven...  Ze balde haar vuisten en ik kon geen kant uit, wat doe je als een tachtiger jou te lijf wil gaan?  Ik gaf haar dus een flinke duw zodat ze meteen een meter dichter van het 'spektakel' stond, iedereen tevreden dus!

01-04-2014 om 00:00 geschreven door Lieven Moenaert