|
Op de Burg staat al een paar dagen een brokke van een tribune, een heel kleintje. Bedoeld voor de belangrijke mensen ('prominenten' genoemd) van stad en provincie. Om 9u00 was er al een oudstrijder opgedaagd, uren te vroeg. Maar ongestoord zat hij op een stoeltje te wachten op de rest van de genodigden. Rond 10u00 nog een oudstrijder, met een heel omvangrijke buik, in een karretje voortgeduwd door zijn vrouw (wellicht). Heel wat toeristen komen zich vergapen aan de medailles die de oudstrijders op de borst dragen.
Anderhalf uur verstrijkt, het is nu bijna middag. De eerst gearriveerde oudstrijder beweegt niet meer, zou hij dood zijn? Maar als in de verte het geluid van een fanfare weerklinkt veert hij recht, kwiek als een hoentje. Oef... Opeens verschijnt in het Breidelstraatje de protocolchef (of hoe noem je het), in plechtige kledij met steek op het hoofd en speciale staf voor zich uit. Gevolgd door een hele bende politiekers die ik niet ken, wellicht komen ze van het Te Deum in de kathedraal. De burgemeester is er niet bij, hij zal wel in Brussel naar de 'parade' gaan kijken zijn. En daar lekkerder eten krijgen dan de genodigden hier voor wie een receptie voorzien is... aperitiefje bij de koning misschien?
De fanfare zwijgt plots en blijft op bevel van de politie nog even in de Breidelstraat. Eventjes wachten tot de genodigden hun plaatsje op de tribune hebben ingenomen. Een dame kust zowat alle bezoekers, wat voor nogal wat vertraging zorgt. Eventjes later 'schiet' de fanfare weer in gang en met veel lawaai marcheren ze de Burg op. Aangevoerd door de dirigent (?) die enkele gevaarlijke manoeuvers uitvoert met zijn 'ding' (zo'n houten stok met zilverkleurige metalen bol op, de juiste benaming ontsnapt me eventjes...). Dan een rondje rond de Burg en dan nemen ze plaats met de rug naar de H. Bloedkapel.
Er zijn twee korte toespraken. De eerste door dokter Vandevoorde, een heel gewaardeerde politieker, erg gewaardeerd door vriend en nog meer door (politiek) 'vijand', hij spreekt over vanalles en nog wat. Eén ding spreekt me minder aan, hij spreekt over het 'redden' van vluchtelingen voor de kust van Griekenland. Voor mijn part zou het leger er beter voor zorgen al die schattenjagers te ontmoedigen. Alle vluchtelingen op hun boot laden, die rubberen boten platstekken en heel de boel terugvoeren naar hun eigen land. Zorgen voor structurele oplossing voor problemen in die landen zélf, in plaats van al die sukkelaars aan te moedigen onderdak te zoeken in het nu al overbelaste Europa. Vandaag leven al mensen genoeg in armoede bij ons, en Vandevoorde zou dat heel moeten weten als voormalig OCMW-voorzitter. Maar goed, vadertje staat die vandaag zijn verjaardag viert, zal wel opnieuw tracteren... met ons geld! Daarna nog een woordje door een oudstrijder of een vertegenwoordiger van de oudstrijders. Oudstrijders uit WO I zijn er niet meer, en die van WOII sterven ook langzaam uit. Maar er zijn ook andere conflicten, na WO II, ook die mensen mogen herdacht worden, zo werd gesteld.
Daarna volgt - tot mijn blijde verrassing - een fraaie opvoering door de fanfare van onze Vlaamse Leeuw. Eén politieofficier brengt de groet, de anderen blijven met klamme handjes staan. Hun houding verandert wanneer het 'nationaal volkslied' weerklintk, dan vinden alle politiemensen en legermannen ('boefers') het plots wél nodig om te groeten. Wiens brood men eet (en wiens bier men drinkt)...
Daarna mogen alle genodigden het stadhuis binnen voor een receptie. Die duurt niet lang want al spoedig zie ik de fanfaremannen passeren aan mijn winkel...
21-07-2015 om 16:48
geschreven door Lieven Moenaert 
|
