Zaterdag hoorde ik mensen roepen in de galerij.  Ik liep naar buiten en hoorde dat er een heel serieus bomalarm was in de buurt.  Wat me niet vrolijk maakte want ik wilde nog boodschappen doen om in de loop van de avond niet van de honger om te komen...   Het was tegen 18u en ik trok mijn stoute schoenen aan en verliet de winkelgalerij via de Burg.  Daar stonden heel wat politiecombi's en andere auto's, wellicht ook van de politie of zo.  Maar échte agenten zag ik niet onmiddellijk.

Om zeker aan eten te geraken besloot ik friet met ... te halen op de Grote Markt.  Lekker dichtbij en gezien de 'dreiging' dus haalbaar.   Op de Grote Markt zag ik een paar tientallen agenten maar ik bespeurde geen paniek.   Ik dus naar dat frietenkot.  Twee allochtonen vroegen me wat ik wou, ik stond als enige aan dat kot want door dat alarm waren de meeste mensen in de restaurants op de Markt gaan schuilen.  Een goede zaak dus voor de horeca!  Zonder te ronselen je restaurant zien vollopen.  De frietverkopers spraken niet echt vloeiend Nederlands, en de frieten roken niet echt super maar ja, als je honger hebt...

Ik neem de nogal prijzige frieten mee en kan nog net de Breidelstraat in voor ze héél de boel afsluiten met van dat blauw-wit politielint.   Nu is de politie zenuwachtig geworden, ik snap nog steeds niet waarom.  Ik blijf nog wat staan kijken en een politieagente geeft me een por en vraagt waarom ik blijf stilstaan.    Ik zeg haar dat ik daarnet iets over 'ontploffen' had gehoord vlakbij mijn winkel.  De dame had plotseling wél oor naar mijn woorden.  'Zeg op!', snauwt ze me toe en ik : 'Oeioei ik kan je enkel vertellen dat ik deze namiddag de musketier in de galerij naar een voorbijganger hoorde roepen : 'Als die krantenartikels hier niet vlug verdwijnen van de ruiten zal ik ontploffen!'  

Tja, die man ijlt zo vaak he, en toen stond ik er niet verder bij stil.  De agente 'schoot' in een lach en duwde me richting Burg.    

08-03-2015 om 00:00 geschreven door Lieven Moenaert  

Donkere wolken boven Brugge deze morgen...  Een somber voorteken voor de komende dag?  

In 1127, op deze zelfde 2 maart, werd graaf Karel de Goede vermoord in de Sint-Donaaskerk, op enkele tientallen meters van mijn woonst op de Burg.   Belaagd door enkele schooiers, ellendige schavuiten.  Bedelaars die om een aalmoes kwamen vragen, ronselaars dus!

Vandaag is het mijn verjaardag, 44 jaartjes geleden kwam ik ter wereld in het mooie Veurne, in het 'moederhuis'.  Nu, 44 jaar later dus, woon ik in het nog mooiere Brugge.  Een droomstad.  Intussen nadert het de middag, buiten is het mooi weer geworden.  Ik slaak een zucht van verlichting want mijn tijd is nog niet gekomen.  In tegenstelling tot de Zalige Karel de Goede zal ik deze dag overleven!

Maar dan gebeurt er iets vreselijks!  Eén minuut nadat twee Franse klanten mijn winkel hebben verlaten, hoor ik de musketier - die twee winkels verder 'zijn brood probeert te verdienen' door mensen lastig te vallen - hen aanspreken eerst in het Engels en dan in het Frans.   Hij kust de hand van de vrouw, een onhebbelijke gewoonte van hem, en bezorgt haar hierdoor misschien een vieze ziekte.  Dan roept hij ze gemaakt vriendelijk naar binnen.  Ik steiger want ik ben zijn manier van 'werken' kotsbeu!  Elke voorbijganger wordt door hem lastiggevallen.   Vroeger ontzag hij nog enigszins mijn klanten maar nu lijkt het of dat hij perse mijn klanten extra hard lastig valt.   Het feit dat hij zijn 'klanten' lastig valt en oplicht (verkoop van een waardeloos produkt, niet zelden zonder gebruik van dwang), is natuurlijk in de eerste plaats het probleem van zijn klant.  Die moet maar uitkijken en niet in de 'tourist trap' lopen!  Maar als het mijn eigen klanten betreft liggen de zaken enigszins anders natuurlijk!

Een discussie voeren met die 'man' is onmogelijk, misschien omdat hij gek is, zoals zoveel mensen beweren.  Ik weet het niet want ik ben geen zielenknijper.  Omdat de nozem altijd wegloopt als je hem wil spreken, zie ik nu een kans om het woord tot hem te richten.  Zijn deur staat immers nog open, veel openheid voor iemand die normaal gezien onmiddellijk zijn deur op slot doet zodra hij een 'klant' in zijn web gelokt heeft.  Ik bedenk de vele beledigingen die hij me de laatste dagen naar het hoofd slingerde.  Precies een gek, hij projecteert gewoon zijn eigen onhebbelijkheden op mij.  Onhebbelijkheden zeg nu, maar...   méér en zwaardere verwijten kan je niet naar je hoofd geslingerd krijgen.  Ik zal hem dus meteen wat toelichting vragen...

Ik poseer me in het gat van zijn deur, hij valt mijn klanten werkelijk lastig!  Hij heeft ze tegen de muur gezet : letterlijk maar erger nog : figuurlijk!    Ik vraag hem om het personeel van de collega's met rust te laten : hij stalkt hen al maanden en valt hen lastig.  dit moet gedaan zijn!   Ook jaagt hij de klanten van mij en mijn buren weg door uitlatingen zoals :  'Je moet daar niet eten, ze verdienen al genoeg.  Let maar op, het eten is er niet lekker!   Alles wat daar verkocht is, is vals!  Veel te duur allemaal!'  enz. enz.  Hoog tijd dus om hem - voor de honderdste (?) keer - te vragen om eindelijk de mensen met rust te laten!   

In heel de binnenstad is het verboden om te ronselen, je mag dus de mensen niet aanspreken om je 'waren' aan te prijzen.  Op ronselen in Brugge staan zware sancties.  Maar in onze galerij kan ronselen blijkbaar weg, dan is de galerij 'privegebied'.  Maar roken mag niet want dan is de galerij een 'openbare' ruimte!!!   Twee maten en twee gewichten dus!  In het huishoudelijk reglement van de galerij staat bovendien dat ronselen verboden is, maar dit geldt blijkbaar niet voor de musketier.  Tot op vandaag. 

De musketier lijkt heel geagiteerd wanneer ik dus kom aandringen om mijn klanten met rust te laten.   De man kijkt me met een gekke uitdrukking 'nietsbegrijpend' aan en 'zet zijn onschuldigste gezicht op'.  Je zou hem vijf frank of 20 eurocent geven...   Even later rolt zijn vuile smerige vettige musketiershoed op de grond...   Daarna wordt er wat aan zijn kostuum getrokken en aan mijn kleren gerukt...  Mijn klanten nemen ijlings de benen nadat ze me 'bonne chance' toe roepen.  De musketier struikelt wat en trapt een waardeloos kadertje kapot.  Eigen schuld want hij alles uitgelokt!

Wat later komt een politiepatrouille, de zoveelste dit jaar...  Iedereen is de musketier kotsbeu en wil dat hij eindelijk de voorbijgangers met rust laat na 25 jaar straattereur!   Benieuwd wie eindelijk zijn verantwoordelijkheid zal opnemen en een einde maken aan deze stadskanker...

02-03-2015 om 22:42 geschreven door Lieven Moenaert  

Deze namiddag wandelde ik me - van geen kwaad bewust zoals altijd - door het galerijtje waar ik mijn winkel heb.  Deze morgen was ik even in Antwerpen geweest, ik reed oa door Borgorokko, dat wellicht een deelgemeente is van Antwerpen.  En Antwerpenaren - of in dit geval Borgorokkers of zo... - zijn heel creatief (of misschien juist helemaal niet???) in het bedenken van de naam voor hun café : 'De nieuwe muggen'!!!  Wat bedoelen ze daarmee in hemelsnaam???  Op wie doelen ze, welk doelpubliek hebben ze of welk publiek net niet???   Voor mij nu nog een vraag, voor anderen misschien al een weet.

Ook in Brugge hebben we last van sommige nozems met dierenmanieren.  En ik noem de ambetantste nozem hier dan niet zozeer een/de Brugse Mugge, nee het individu waar ik het hier heb heeft effenaf échte varkensstreken...   Met dien verstande dat een 'normaal' varken 'een zeker niveau' heeft, maar dit exemplaar niet...  Dit exemplaar volhardt in de boosheid, hij valt agressief àlle toeristen aan, àlle voorbijgangers...  Wie een sigaretje durft roken wekt in hem een baarlijke duivel!  Zeker als het een vrouw is, die kan hij makkelijk terroriseren!!!   Slechts enkele mensen laat hij met rust : politiemensen in uniform en struisgebouwde mans- en vrouwspersonen.  Wanneer de politie 'in burger' passeert zijn ze ook de klos!

Maar laten we het nu over échte varkens hebben.  Héél speciale dieren, toen ik klein was heb ik er massa's gezien op de boerderij.  Lieve kleine roze wezentjes die ongelooflijk hard kunnen schreeuwen...  Heel grappige en lieve diertjes ook.  Ik vond het jammer dat die knorpotjes zo vlug groeiden en dan verkocht werden aan een varkenshandelaar om de arme drommels naar de slachtbank te leiden...

Een heel leuk boek over varkens is 'Het alomtegenwoordige varken' (een naam die heel toepasselijk zou zijn voor de voornoemde nozem).   Je leest er ondermeer dat men in de late middeleeuwen verplicht was om muurtjes te plaatsen rond de kerkhoven want varkens liepen zo maar los over het erf en in de straten van het dorp.  Het waren dus scharrelvarkens in de letterlijke zin van het woord...  Bij ons thuis liepen de zwijnen ook vrij rond in de grote boomgaard en in de uitgestrekte weiden achter de hoeve.  Varkens zijn duidelijk alleseters : ze zijn niet enkel tuk op gras en onkruid, maar zijn ook niet vies van ... een 'stukje vlees'.   Jawel ze wroetten de lijken uit de grond om alles smakelijk op te vreten...   In mijnen tijd stak mijn vader - onder on?menselijk? schreeuwend protest - ijzerdraadjes dwars door de snuit van de varkens.  Zo werd voorkomen dat de varkens alle grasvodden loswoelden en zo de weiden kapot maakten.  Wanneer ze begonnen te wroeten voelden ze immers die ijzerdraden in hun snuit duwen...

Dat varkens luid kunnen 'schreeuwen' staat buiten kijf : ze kunnen méér decibels produceren dan een Concorde!  Ik heb het vaak met eigen oren gehoord : wanneer het etenstijd was begonnen die beesten enorm van 'hun tak te maken'!  Dan moest je lopen en koersen om de dikkerds hun zin te geven.  Het is dan ook niet te verwonderen dat meer dan zestig procent van de varkenshouders aan lichte tot zware gehoorsbeschadiging lijden.

Het dikste varken ooit woog 1499 kilootjes.  Dit varken was 'made in Taiwan', geen nep maar toch zeker ferm geforceerd.  Het groeide op in een kamer met airco en een stereoinstallatie...  Het oudste varken werd 27 jaar.  Het vruchtbaarste varken mocht zich in 1987 de trotse mama noemen van niet minder dan 372 nakomelingen.  Ze deed er 6 jaar over. 

Over de hele wereld zijn bijna een miljard zwijnen en zo'n 300 varkensrassen.  De verschillen ontstonden eigenlijk door nationale selectie en door doelgerichte fokkerij.  Eén soort zorgt voor heel wat hoofdbrekens, ze weten niet waar het vandaan komt en hoe het zich kon ontwikkelen tot zo'n ondier...   Het is een plaag voor vele Bruggelingen en toeristen...

24-02-2015 om 23:17 geschreven door Lieven Moenaert