Zaterdag hoorde ik mensen roepen in de galerij. Ik liep naar buiten en hoorde dat er een heel serieus bomalarm was in de buurt. Wat me niet vrolijk maakte want ik wilde nog boodschappen doen om in de loop van de avond niet van de honger om te komen... Het was tegen 18u en ik trok mijn stoute schoenen aan en verliet de winkelgalerij via de Burg. Daar stonden heel wat politiecombi's en andere auto's, wellicht ook van de politie of zo. Maar échte agenten zag ik niet onmiddellijk.
Om zeker aan eten te geraken besloot ik friet met ... te halen op de Grote Markt. Lekker dichtbij en gezien de 'dreiging' dus haalbaar. Op de Grote Markt zag ik een paar tientallen agenten maar ik bespeurde geen paniek. Ik dus naar dat frietenkot. Twee allochtonen vroegen me wat ik wou, ik stond als enige aan dat kot want door dat alarm waren de meeste mensen in de restaurants op de Markt gaan schuilen. Een goede zaak dus voor de horeca! Zonder te ronselen je restaurant zien vollopen. De frietverkopers spraken niet echt vloeiend Nederlands, en de frieten roken niet echt super maar ja, als je honger hebt...
Ik neem de nogal prijzige frieten mee en kan nog net de Breidelstraat in voor ze héél de boel afsluiten met van dat blauw-wit politielint. Nu is de politie zenuwachtig geworden, ik snap nog steeds niet waarom. Ik blijf nog wat staan kijken en een politieagente geeft me een por en vraagt waarom ik blijf stilstaan. Ik zeg haar dat ik daarnet iets over 'ontploffen' had gehoord vlakbij mijn winkel. De dame had plotseling wél oor naar mijn woorden. 'Zeg op!', snauwt ze me toe en ik : 'Oeioei ik kan je enkel vertellen dat ik deze namiddag de musketier in de galerij naar een voorbijganger hoorde roepen : 'Als die krantenartikels hier niet vlug verdwijnen van de ruiten zal ik ontploffen!'
Tja, die man ijlt zo vaak he, en toen stond ik er niet verder bij stil. De agente 'schoot' in een lach en duwde me richting Burg.
|