Donkere wolken boven Brugge deze morgen...  Een somber voorteken voor de komende dag?  

In 1127, op deze zelfde 2 maart, werd graaf Karel de Goede vermoord in de Sint-Donaaskerk, op enkele tientallen meters van mijn woonst op de Burg.   Belaagd door enkele schooiers, ellendige schavuiten.  Bedelaars die om een aalmoes kwamen vragen, ronselaars dus!

Vandaag is het mijn verjaardag, 44 jaartjes geleden kwam ik ter wereld in het mooie Veurne, in het 'moederhuis'.  Nu, 44 jaar later dus, woon ik in het nog mooiere Brugge.  Een droomstad.  Intussen nadert het de middag, buiten is het mooi weer geworden.  Ik slaak een zucht van verlichting want mijn tijd is nog niet gekomen.  In tegenstelling tot de Zalige Karel de Goede zal ik deze dag overleven!

Maar dan gebeurt er iets vreselijks!  Eén minuut nadat twee Franse klanten mijn winkel hebben verlaten, hoor ik de musketier - die twee winkels verder 'zijn brood probeert te verdienen' door mensen lastig te vallen - hen aanspreken eerst in het Engels en dan in het Frans.   Hij kust de hand van de vrouw, een onhebbelijke gewoonte van hem, en bezorgt haar hierdoor misschien een vieze ziekte.  Dan roept hij ze gemaakt vriendelijk naar binnen.  Ik steiger want ik ben zijn manier van 'werken' kotsbeu!  Elke voorbijganger wordt door hem lastiggevallen.   Vroeger ontzag hij nog enigszins mijn klanten maar nu lijkt het of dat hij perse mijn klanten extra hard lastig valt.   Het feit dat hij zijn 'klanten' lastig valt en oplicht (verkoop van een waardeloos produkt, niet zelden zonder gebruik van dwang), is natuurlijk in de eerste plaats het probleem van zijn klant.  Die moet maar uitkijken en niet in de 'tourist trap' lopen!  Maar als het mijn eigen klanten betreft liggen de zaken enigszins anders natuurlijk!

Een discussie voeren met die 'man' is onmogelijk, misschien omdat hij gek is, zoals zoveel mensen beweren.  Ik weet het niet want ik ben geen zielenknijper.  Omdat de nozem altijd wegloopt als je hem wil spreken, zie ik nu een kans om het woord tot hem te richten.  Zijn deur staat immers nog open, veel openheid voor iemand die normaal gezien onmiddellijk zijn deur op slot doet zodra hij een 'klant' in zijn web gelokt heeft.  Ik bedenk de vele beledigingen die hij me de laatste dagen naar het hoofd slingerde.  Precies een gek, hij projecteert gewoon zijn eigen onhebbelijkheden op mij.  Onhebbelijkheden zeg nu, maar...   méér en zwaardere verwijten kan je niet naar je hoofd geslingerd krijgen.  Ik zal hem dus meteen wat toelichting vragen...

Ik poseer me in het gat van zijn deur, hij valt mijn klanten werkelijk lastig!  Hij heeft ze tegen de muur gezet : letterlijk maar erger nog : figuurlijk!    Ik vraag hem om het personeel van de collega's met rust te laten : hij stalkt hen al maanden en valt hen lastig.  dit moet gedaan zijn!   Ook jaagt hij de klanten van mij en mijn buren weg door uitlatingen zoals :  'Je moet daar niet eten, ze verdienen al genoeg.  Let maar op, het eten is er niet lekker!   Alles wat daar verkocht is, is vals!  Veel te duur allemaal!'  enz. enz.  Hoog tijd dus om hem - voor de honderdste (?) keer - te vragen om eindelijk de mensen met rust te laten!   

In heel de binnenstad is het verboden om te ronselen, je mag dus de mensen niet aanspreken om je 'waren' aan te prijzen.  Op ronselen in Brugge staan zware sancties.  Maar in onze galerij kan ronselen blijkbaar weg, dan is de galerij 'privegebied'.  Maar roken mag niet want dan is de galerij een 'openbare' ruimte!!!   Twee maten en twee gewichten dus!  In het huishoudelijk reglement van de galerij staat bovendien dat ronselen verboden is, maar dit geldt blijkbaar niet voor de musketier.  Tot op vandaag. 

De musketier lijkt heel geagiteerd wanneer ik dus kom aandringen om mijn klanten met rust te laten.   De man kijkt me met een gekke uitdrukking 'nietsbegrijpend' aan en 'zet zijn onschuldigste gezicht op'.  Je zou hem vijf frank of 20 eurocent geven...   Even later rolt zijn vuile smerige vettige musketiershoed op de grond...   Daarna wordt er wat aan zijn kostuum getrokken en aan mijn kleren gerukt...  Mijn klanten nemen ijlings de benen nadat ze me 'bonne chance' toe roepen.  De musketier struikelt wat en trapt een waardeloos kadertje kapot.  Eigen schuld want hij alles uitgelokt!

Wat later komt een politiepatrouille, de zoveelste dit jaar...  Iedereen is de musketier kotsbeu en wil dat hij eindelijk de voorbijgangers met rust laat na 25 jaar straattereur!   Benieuwd wie eindelijk zijn verantwoordelijkheid zal opnemen en een einde maken aan deze stadskanker...