Deze wedstrijd is de enige waar ik sinds 1997 onafgebroken aan deel heb genomen. Van mijn 23ste editie verwachtte ik op voorhand niet al te veel. Reden: de Marathon, die op het eerste gezicht goed lijkt verteerd te zijn, is amper 1 week achter de rug, en de ronduit vettige omstandigheden wegens de regen van de voorbije dagen. De vele onverharde stukken lagen er daarom drassig bij en omdat veldlopen sowieso niet mijn favoriete discipline is, stond ik met niet al te veel goesting aan de start. De eerste drietal kilometers verliepen nochtans vlot en aan een fatsoenlijk tempo. Maar dan kwamen die stroken onverhard, waar het soms schuiven was en uitkijken om niet uit glijden. Bovendien groeiden de klimmetjes van kuitenbijtertjes uit tot afmattende beklimmingen. Plassen ontwijken was op den duur zelfs te vermoeiend: dan maar erdoorheen! Ik liep gans de tijd in gezelschap van mede 55 plusser Ivo, in de hoop toch nog een podiumplaatsje te versieren in mijn categorie. Dat dit met het verstrijken der jaren alsmaar moeilijker wordt, is de logica zelve en dit mocht ik 2 weken geleden ervaren met een zesde plaats in Tongeren. Ondertussen kon ik gelijke tred houden, maar de laatste anderhalve km was er teveel aan en kwam het feit naar boven dat de benen toch niet fris genoeg waren om de duelleren met Ivo. Ik moest lossen en kwam als 5de M55 (32ste algemeen) over de meet in een beschamende tijd van 55 min. 9 sec. Ook dochter Sharon presteerde onder haar niveau, maar zij won wel een reischeque van 75 euro met de tombola! Toch nog een mooie afsluiter van de dag. Voor mij persoonlijk een dag om zo vlug mogelijk te vergeten en uitkijken naar de volgende uitdaging: Les 4 cimes in Battice over drie weken...
Net als de vorige vier edities reisden mijn vrouw en ik de dag ervoor reeds af naar Eindhoven, om dan in te checken in het Intel hotel, aldaar. Maar deze keer vergezelde onze dochter Sharon ons omdat ze er de Halve gaat lopen. We arriveerden er laat, zodat we pas om 21u., na wat zoeken, een restaurant vonden voor ons avondmaal. Een goede nachtrust later voelde ik me zowaar klaar voor het grote werk, doch met de nodige twijfels wegens een minimale voorbereiding. De voorbije 8 weken (sinds ik opnieuw begon met lopen) heb ik maar 505 km op de teller (=63 km/week). Zeer pover dus, ook omdat ik maar 1 lange duurloop van 31,5 km kon doen. Dus was het devies: gewoon uitlopen zonder averij en zo weinig mogelijk op de klok kijken. Net als vorig jaar was het zomers warm en de temperatuur liep op tot 24°. Daarbij kwam de wind stevig opzetten, zodat het weer een lange calvarietocht zou kunnen worden. Toch volgde ik een groep, geleid door een Pacer, die ging voor een eindtijd van 3 uur. Na 7 Km voelde dat voor mij net iets te snel aan, dus liet ik me afzakken en zocht mijn eigen, zo comfortabel tempo. Na zowat 11 km liepen 2 mannen van mijn categorie (M60) me voorbij, van wie ik er 1 enkele km later remonteerde. Zodoende kreeg ik in de mot dat een podiumplaats er dik inzat, want ik liep in derde stelling. Al wat ik moest doen was mijn eigen tempo lopen, dat steeds trager werd, overigens. Bovendien begon de warmte, alsook de wind me parten te spelen, dus zakte de snelheid gestaag richting 5 min./ km. Halfweg raapte ik nog 1 concurrent op, maar een vijftal km eerder was er een andere mij voorbij gelopen. Dus ik bleef in derde positie en dat motiveerde me om door te bijten tijdens de moeilijke momenten. Die waren er genoeg, ook voor de anderen, want de warmte maakte er een klein slagveld van. De laatste kilometers ging ik warempel nog wat op het gaspedaal staan, zodat ik ultiem nog wat inliep op de concurrentie. Finaal had ik nog respectievelijk 5 en 2 minuten achterstand op nummers 1 en 2. Uiteraard was ik zeer tevreden met Brons. Wie had dat 2 maanden geleden gedacht!? Mijn eindtijd (3u16) was totaal bijkomstig en dit was trouwens mijn tweede traagste Marathon ooit. Mijn hamstrings hielden zeer goed stand, enkel na 20 km begonnen die tijdelijk wat te wringen. Nog nooit heb ik tijdens een Marathon zo weinig mijn chrono gecheckt: overleven was de enige opdracht, en toch viel ik in de prijzen! Sinds mijn eerste deelname aan dit BK (in 2008) belandde ik steeds op het podium, waarvan 6 maal eerste. Sharon had haar eerste Halve volbracht in 2u25. Ver verwijderd van haar streeftijd, maar daar waren de omstandigheden, zoals eerder vermeld, de oorzaak van. Dus maakte ook zij zich er niet al te druk over en genoot meer van de sfeer. Zo konden we alsnog voldaan terug richting Wellen en Stevoort karren en de spieren laten herstellen voor de volgende wedstrijd (Kortessem, volgende week).
Acht dagen voor het BK Marathon en amper 8 weken nadat ik mijn looptraining hervatte, was deze wedstrijd de finale test voor Het Moment Van De Waarheid van volgende week Zondag in Eindhoven. Mijn blessure blijft gunstig evolueren, in die zin dat ik enkel nog vaag iets voel in die rechter hamstring als ik versnel. Qua snelheid kom ik nog te kort, simpelweg omdat ik er uit voorzichtigheid nog niet op getraind heb. Ik was dus niet weinig benieuwd hoe dit zou aflopen op het toch wel zwaar parcours in en om het Plinius park. Ook mijn dochter was van de partij, zij heeft een podiumplaats te verdedigen in de Victors Cup. Dit laatste is voor mij niet het geval omdat dit mijn eerste wedstrijd was voor die Cup en zodoende niet in aanmerking kom voor het klassement. Ideaal loopweer: 14° en niet te veel wind, dus kon er stevig gestart worden. Ofschoon ik het gevoel had niet vooruit te geraken, kwam ik na 1 Km al door in 3 min. 50 sec. Uiteraard zakte het tempo vanaf dan, mede & vooral door de hellingen, waaronder 1 serieus knikje na zowat 7 km. Drie mede 55 plussers kon ik van meet af aan niet volgen, doch ik kon in de buurt van Ivo blijven. Echter, de laatste 2 Km was mijn kaarsje uit en ik moest hem en een voor mij onbekende Voerenaar laten gaan. Zo eindigde ik als 6de van de 26 M55 (26ste algemeen) in 40 min. 55 sec. Liefst 5 sec./Km sneller dan mijn vorige wedstrijd (Hamont, 4 weken geleden), en dat ondanks de veel zwaardere omloop. Hier kon ik uiteraard zeer tevreden mee zijn. Dat was Sharon ook, zij zal in Eindhoven haar eerste Halve Marathon lopen. Ze pitste vandaag 2 min. van haar tijd van vorig jaar af en heeft uitzicht op de 3de plaats in het eindklassement.
