Sinds 4 jaar staat de "de Halve van Ell" op mijn programma, behalve vorig jaar dan... Als je een snelle tijd wil lopen is het daar ideaal: vlakker kan je hem niet hebben, in het gezellige plaatsje tussen Roermond en Weert. Het is een kleinschalige en goed georganiseerde wedstrijd met toch steeds veel deelnemers: dit jaar rond de 500 op alle drie de afstanden, waarvan 307 finishers op de 21,1 km. Voor mijn 34ste halve Marathon wou ik nog eens een scherpe tijd neerzetten. De bedoeling was tussen 1u20' en 1u21', en als ik daar nog onder zou kunnen duiken, zou dat super zijn.
Er waren dit jaar liefst 7 mannen & vrouwen van het GS Running team present, die allemaal voor de lange afstand kozen en zeer goed presteerden en waarvan Linda een eerste plaats behaalde. Ik startte niet te hevig, doch ik vond het tempo al redelijk strak ondanks de vrij matige eerste 2 kilometers (3'53" en 3'51"). Dan, na 3 km, nam ik de leiding van een groepje om op zoek te gaan naar Geert, die snel gestart was. Andere maat, Peter, liet dat groepje voor wat het was om op zoek te gaan naar zijn eigen tempo. Ik voelde me prima ondanks een frisse 5 graden en bijhorend windje. Na zowat 6 a 7 km kwam ik bij Geert, doch een keiharde sanitaire stop noopte hem tot afhaken. Ik kon er goed de "schwung" inhouden en het tempo ging zelfs nog iets omhoog. Tijden per blok van 5 km: 19'17"; 19'14"; 19'05"; 19'09". In de 2de ronde haalde ik nog een paar man in en enkele liepen ook weer van me weg. Echter, deze atleten waren veel jonger dan deze oude knar en zo finishte ik als 1ste van mijn categorie in 1u20'44" (15de van de 307 algemeen) en dus perfect wat ik vooropgesteld had.. Dik tevreden keerden we huiswaarts. De volgende afspraak is in As op 20 december voor de "Kerstrun".
30ste Les 4 cimes du pays de Herve. Battice (33km)
Met deze wedstrijd, die zowat als de zwaarste stratenloop van Belgie beschouwd wordt, heb ik een haat/ liefde verhouding. Hoe dikwijls heb ik na de aankomst al gezegd: "dit doe ik nooit meer!"... En toch stond ik het jaar daarna alweer aan de start: voor de 15de keer al! En dat NIET omdat de inschrijving gratis is. Sinds 2000 miste ik slechts 1 editie: die van vorig jaar, namelijk, vanwege die knie perikelen. Hoe mooi het land van Herve ook is, een vlak parcours is er onmogelijk uit te tekenen. Van de 33 km is er slechts 2 km "vlak" (dat is nog ruim geinterpreteerd) en er moeten bijna 700 hoogtemeters overwonnen worden! Het gaat gedurig op & neer en naarmate de kilometers vorderen, is berg-af lopen zelfs moeilijker dan berg-op. Les 4 cimes de Herve is minstens een Marathon waard, en die moet je dan ook als dusdanig aanvatten (en dus niet als een "Halve"+12 km, aub). Hier had ik nog nooit kunnen winnen, toch hoopte ik stilletjes dat het me ditmaal zou lukken, ook al was ik met mijn bijna 59 jaar bij de oudsten van de categorie 50-60 jaar. En ook niet vergeten dat de Marathon maar 4 weken geleden plaatsvond.
Rond 9u30 vertrokken mijn vrouw & ik dus richting Battice. Meestal is het koud rond deze tijd, maar dit jaar leek het wel lente met temperaturen van rond de 18 graden. Dat is dus eens wat anders en zou misschien in mijn voordeel kunnen uitdraaien(?). Met een dikke 600 deelnemers werden we om iets na 11uur op gang geschoten. En dat schieten mag je wel letterlijk nemen, want de organisatie had er niets beter op gevonden dan keihard vuurwerk te laten knallen tot vlak bij de wachtende meute! Nadat de traditionele fanfare zijn laatste noten had uitgeblazen, gingen we van start met om te beginnen 500 meter vrij steil berg af. Diezelfde knoert moesten we ook terug omhoog aan het eind van de wedstrijd!
Ik had me voorgenomen om zo ontspannen mogelijk aan 4'/km te lopen de eerste 12 km, die ondanks een aantal fikse hellingen toch de gemakkelijkste van het parcours zijn. Maar algauw kreeg in de smiezen dat ik dit gemiddelde niet zou halen want met 49'20" had ik al 1'20" achterstand op mijn schema aan de 12de km... Het ging niet slecht, maar echt vlot bolde het ook niet. Dat merkte ik tijdens de zware beklimmingen aan km 13 en 17. Dan, in Val-Dieu , na 21 km, volgde de langste beklimming van een dikke 2 km. Daar sloot ik zelfs even aan bij Jo Schoonbroodt, de kanjer van Nederland, die ondanks zijn 65 jaar onverslijtbaar lijkt. Dit laatste was me al vlug duidelijk toen hij even later weer van me weg liep. Nog wat verder kwam ik bij onze goeie vriend Peter Maris, die in deze wedstrijd ook in mijn categorie zat. Ook hij versnelde even later, maar er was geen enkele vlakke meter meer te bespeuren tot de aankomst, en zo kon ik hem al wroetend terug bijbenen & achterlaten. De spieren werden alsmaar pijnlijker, vooral als het berg-af ging, daarom zette ik mijn verstand (of wat daarvan nog overbleef) op nul om de laatste steile 0,5 km naar de aankomst vol te kunnen maken.
Uiteindelijk finishte ik als 20ste algemeen (van de 603) en toch nog 3de van de 145 Masters +50. Over mijn eindtijd van 2u25'59" was ik niet zo tevreden, maar dat was algauw vergeten nadat het brood-met-kaas (dat iedereen kreeg bij inlevering van het borstnummer) was opgegeten & doorgespoeld met het plaatselijk streekbier...
Sinds 4 jaar staat de "de Halve van Ell" op mijn programma, behalve vorig jaar dan... Als je een snelle tijd wil lopen is het daar ideaal: vlakker kan je hem niet hebben, in het gezellige plaatsje tussen Roermond en Weert. Het is een kleinschalige en goed georganiseerde wedstrijd met toch steeds veel deelnemers: dit jaar rond de 500 op alle drie de afstanden, waarvan 307 finishers op de 21,1 km. Voor mijn 34ste halve Marathon wou ik nog eens een scherpe tijd neerzetten. De bedoeling was tussen 1u20' en 1u21', en als ik daar nog onder zou kunnen duiken, zou dat super zijn.
Er waren dit jaar liefst 7 mannen & vrouwen van het GS Running team present, die allemaal voor de lange afstand kozen en zeer goed presteerden en waarvan Linda een eerste plaats behaalde. Ik startte niet te hevig, doch ik vond het tempo al redelijk strak ondanks de vrij matige eerste 2 kilometers (3'53" en 3'51"). Dan, na 3 km, nam ik de leiding van een groepje om op zoek te gaan naar Geert, die snel gestart was. Andere maat, Peter, liet dat groepje voor wat het was om op zoek te gaan naar zijn eigen tempo. Ik voelde me prima ondanks een frisse 5 graden en bijhorend windje. Na zowat 6 a 7 km kwam ik bij Geert, doch een keiharde sanitaire stop noopte hem tot afhaken. Ik kon er goed de "schwung" inhouden en het tempo ging zelfs nog iets omhoog. Tijden per blok van 5 km: 19'17"; 19'14"; 19'05"; 19'09". In de 2de ronde haalde ik nog een paar man in en enkele liepen ook weer van me weg. Echter, deze atleten waren veel jonger dan deze oude knar en zo finishte ik als 1ste van mijn categorie in 1u20'44" (15de van de 307 algemeen) en dus perfect wat ik vooropgesteld had.. Dik tevreden keerden we huiswaarts. De volgende afspraak is in As op 20 december voor de "Kerstrun".
Met deze wedstrijd, die zowat als de zwaarste stratenloop van Belgie beschouwd wordt, heb ik een haat/ liefde verhouding. Hoe dikwijls heb ik na de aankomst al gezegd: "dit doe ik nooit meer!"... En toch stond ik het jaar daarna alweer aan de start: voor de 15de keer al! En dat NIET omdat de inschrijving gratis is. Sinds 2000 miste ik slechts 1 editie: die van vorig jaar, namelijk, vanwege die knie perikelen. Hoe mooi het land van Herve ook is, een vlak parcours is er onmogelijk uit te tekenen. Van de 33 km is er slechts 2 km "vlak" (dat is nog ruim geinterpreteerd) en er moeten bijna 700 hoogtemeters overwonnen worden! Het gaat gedurig op & neer en naarmate de kilometers vorderen, is berg-af lopen zelfs moeilijker dan berg-op. Les 4 cimes de Herve is minstens een Marathon waard, en die moet je dan ook als dusdanig aanvatten (en dus niet als een "Halve"+12 km, aub). Hier had ik nog nooit kunnen winnen, toch hoopte ik stilletjes dat het me ditmaal zou lukken, ook al was ik met mijn bijna 59 jaar bij de oudsten van de categorie 50-60 jaar. En ook niet vergeten dat de Marathon maar 4 weken geleden plaatsvond.
Rond 9u30 vertrokken mijn vrouw & ik dus richting Battice. Meestal is het koud rond deze tijd, maar dit jaar leek het wel lente met temperaturen van rond de 18 graden. Dat is dus eens wat anders en zou misschien in mijn voordeel kunnen uitdraaien(?). Met een dikke 600 deelnemers werden we om iets na 11uur op gang geschoten. En dat schieten mag je wel letterlijk nemen, want de organisatie had er niets beter op gevonden dan keihard vuurwerk te laten knallen tot vlak bij de wachtende meute! Nadat de traditionele fanfare zijn laatste noten had uitgeblazen, gingen we van start met om te beginnen 500 meter vrij steil berg af. Diezelfde knoert moesten we ook terug omhoog aan het eind van de wedstrijd!
Ik had me voorgenomen om zo ontspannen mogelijk aan 4'/km te lopen de eerste 12 km, die ondanks een aantal fikse hellingen toch de gemakkelijkste van het parcours zijn. Maar algauw kreeg in de smiezen dat ik dit gemiddelde niet zou halen want met 49'20" had ik al 1'20" achterstand op mijn schema aan de 12de km... Het ging niet slecht, maar echt vlot bolde het ook niet. Dat merkte ik tijdens de zware beklimmingen aan km 13 en 17. Dan, in Val-Dieu , na 21 km, volgde de langste beklimming van een dikke 2 km. Daar sloot ik zelfs even aan bij Jo Schoonbroodt, de kanjer van Nederland, die ondanks zijn 65 jaar onverslijtbaar lijkt. Dit laatste was me al vlug duidelijk toen hij even later weer van me weg liep. Nog wat verder kwam ik bij onze goeie vriend Peter Maris, die in deze wedstrijd ook in mijn categorie zat. Ook hij versnelde even later, maar er was geen enkele vlakke meter meer te bespeuren tot de aankomst, en zo kon ik hem al wroetend terug bijbenen & achterlaten. De spieren werden alsmaar pijnlijker, vooral als het berg-af ging, daarom zette ik mijn verstand (of wat daarvan nog overbleef) op nul om de laatste steile 0,5 km naar de aankomst vol te kunnen maken.
Uiteindelijk finishte ik als 20ste algemeen (van de 603) en toch nog 3de van de 145 Masters +50. Over mijn eindtijd van 2u25'59" was ik niet zo tevreden, maar dat was algauw vergeten nadat het brood-met-kaas (dat iedereen kreeg bij inlevering van het borstnummer) was opgegeten & doorgespoeld met het plaatselijk streekbier...
