Voor het eerst vond deze wedstrijd, in mijn buurgemeente, niet op een maandagavond plaats, maar op zondagmiddag. Of dat een betere optie was, viel nog af te wachten, maar mijn persoonlijke ambities heb ik in elk geval al een tijdje naar beneden bijgesteld. Niet enkel mijn linkerhiel bezorgt me nog altijd last, ook mijn gevoel gaat er op achteruit. Dat was ook vandaag het geval toen ik mijn traditioneel opwarmingsrondje (4,5 km) deed, voormiddag: mottig & loom gevoel, gecombineerd met loodzware benen. 
Mijn voorgevoel bedroog me niet want ook tijdens de wedstrijd was ik niet vooruit te branden. Ik had namelijk goesting om na een paar honderd meter er al de brui aan te geven, maar ik zette toch door met de moed der wanhoop. Na de eerste (van de twee) ronde kwam ik er geleidelijk wat door en kon het tempo wat opvoeren, maar dan begon mijn hielspoor weer serieus op te spelen. Dat werd alsmaar erger en op de koop toe speelde ook mijn rechterknie (artrose) nog eens op. Kortom, het werd een leidensweg en ik was blij dat ik de finish na 42min.26sec. bereikte.  Het enige positieve was mijn 1ste plaats bij de 65 plussers en het feit dat ik de tweede ronde 20 seconden sneller (of minder traag) aflegde.

Heel wat betere omstandigheden dan afgelopen maandag in Terkoest, vandaag: regelmatig zon en 18°, doch wel wat wind. De trainingen, die ik wegens mijn hielspoor heb ingekort, verlopen nog steeds niet naar wens. Mijn opwarmingsrondje, dat ik traditioneel thuis meestal doe, voelde wel wat beter aan, alsook die rothiel. Ik had me voorgenomen rustig te starten en dat bleek achteraf ook de goeie tactiek. Het mooie parcours doorheen het natuurgebied De Kevie leende zich ook daartoe. Vrij veel onverhard, doch goed beloopbaar en een bultje moesten overwonnen worden en dat in twee ronden. Het gevoel was warempel behoorlijk goed en ik kon blijven kracht zetten en het tempo verhogen. In de tweede ronde kon ik wat atleten voorbijhollen, onder wie Julie en Chris: zij lopen (meestal) in mijn buurt, dus wist ik dat ik goed bezig was. Finaal eindigde ik in 43:50 (1 min. 10 sec. sneller dan vorig jaar, maar toen was het 10° warmer). Tot mijn verbazing mocht ik het podium op als 3de M55! (1ste M60 voor de Victors Cup). Relatief geruststellend was ook dat mijn linkerhiel me pas op het einde irriteerde. Hopelijk zijn we op de goede weg, maar met zo weinig trainingsvolume zullen wereldprestaties er niet gauw inzitten :)

Dit was veruit de koudste editie van deze wedstrijd, waaraan ik al sinds 1993 deelneem en tevens niet veel edities heb gemist. Vrij veel wind en 13°, gecombineerd met een serieuze regenbui, maakte zelfs van opwarmen een hele karwei. Gelukkig bleef het daarna droog, doch het kwaad was al geschied. Bovendien gaat mijn conditie de laatste tijd achteruit en zelfs de rustige duurloopjes verlopen moeizaam. Ik startte dus met weinig vertrouwen en niet zonder reden, trouwens, want al na een paar honderd meter raakte ik in ademnood en moest mijn tempo drastisch laten zakken. Op de zeer drassige strook veldweg ging het ritme er helemaal uit! Vorig jaar had ik hier een zwakke prestatie neergezet (45:24), dus wou ik nu een stuk beter doen. Maar ook dat bleek geen zekerheid, want de snelheid ging er helemaal uit. De rondetijden waren: 11:09; 11:20; 11:20; 11:07. De laatste toer was dus de minst trage, want mijn enige motivatie was: beter doen dan vorig jaar. Dat laatste lukte wel (28 seconden sneller), maar vrolijk kon ik daar niet van worden. Een slecht gevoel en de voortdurende last van mijn linkerhiel beloven weinig goeds. De 1ste plaats bij de 65 plussers was als een pleister op een houten been. Hopelijk komt er wat beterschap tegen zaterdag in Tongeren (Aterstoase jogging).

Eigenlijk had ik er vandaag niet veel zin in, dat bleek ook uit het feit dat we pas 35 minuten voor de start thuis vertrokken. Op voorhand deed ik al mijn tradioneel opwarmingsrondje van 4,5 km, maar dat draaide nogal vierkant. Had het daarmee te maken, of het feit dat deze wedstrijd voor het eerst in de voormiddag plaatsvond, weet ik niet, maar ik voelde me er precies niet klaar voor. Na wat kort warmlopen, weerklonk het startschot om 10u30. De aanvangskilometers verliepen stroef, maar zoals het een oude diezel betaamt, begon het stilaan te vlotten. Een strook drassige veldweg na een paar km, inclusief wat geglibber, haalden het tempo er wat uit. Doch daarna ging het in gestrekte draf (& licht dalend) weer richting centrum. De tweede ronde van 5 km ging zowaar vlot, want die legde ik nog 15 seconden sneller af. Mijn linkerhiel begon me slechts de laatste 2 km wat te ambeteren, dus ook dat was een meevaller. Mijn tijd (41:09) was liefst 1 min. 20 sec. sneller dan vorig jaar. Zonder die modderige veldweg had een tijd van onder de 41 minuten erin gezeten: iets waar ik al twee jaar niet meer in slaag. Als 1ste M65 (24/128 totaal) mocht ik alweer op het hoogste trapje van het podium postvatten.