Met deze 11de manche van de "Hesbignon" was ik aan mijn 21ste wedstrijd van het jaar toe en meteen ook de derde van de laatste 7 dagen! Dit is eigenlijk wat te veel voor Corneel, toch wou ik deze 8ste editie (mijn 4de deelname, de laatste 5 jaar) niet missen. Dus zakte ik op deze warme zomerdag af naar het slaperig dorpje ten zuiden van Sint-Truiden. Slaperig was ikzelf ook op deze zaterdag avond na een zonnige dag met 25 graden... Dat er steeds veel interesse is voor deze Challenge, ondanks de zware omlopen, was ook deze keer weer duidelijk met een dikke 200 deelnemers. Ook dit parcours was behoorlijk slopend, vooral als je als bejaarde niet meer zo vlug rekupereerd. De start ging onmiddelijk bergaf en toen voelde ik al enkele steken in mijn rechter knie, die daarmee aangaf dat het stilaan welletjes is geweest... Deze, 18 jaar geleden geopereerde, knie vormt wel regelmatig een "pijnpunt" (zoals 2 jaar geleden). Soms moet ik er zodanig rekening mee houden dat ik dan zo ongeveer op anderhalf been moet lopen... Toch kon ik de eerste kilometers nog een behoorlijk tempo aanhouden en verscheidene mensen passeren. Maar ik voelde dan de benen "vollopen" en liep hoe langer, hoe moeizamer. Bovendien was mijn hartslag veel te laag voor het geleverde labeur, dus paste ik me aan met nog enkele zware stroken in een plantage voor de boeg. Tot mijn verbazing hield ik aan deze zwakke prestatie nog een top-20 plaats over (16de algemeen) en toch weer 1ste van mijn categorie. Drie wedstrijden op een week: dat is niets meer voor deze oude heer. Ook die gigantisch grote fles Chimay, die ik als prijs kreeg, zal ik niet de baas kunnen. (doch daar kan ik nog altijd hulp voor inroepen) . Nu ga ik enkele enkele weken proberen de loopschoenen wat aan de kant te schuiven en de fiets vanonder het stof te halen.
Van deze wedstrijd in mijn buurgemeente heb ik er nog enkele gemist, ook voor deze twaalfde editie was ik weer present. Ik zag er eigenlijk wat tegenop, want de wedstrijd van gisteren zat nog wat in de benen en ik was benieuwd hoe mijn oud lichaam daarop zou reageren.... Samen met bijna 130 deelnemers namen we om 20u30 de start voor 5 plaatselijke rondjes en ik voelde meteen dat de beentjes vrij goed aanvoelden. Maar toch kon ik niet mee met een groepje met ondermeer mijn naaste concurrent, Luc. Ik vertrouwde op mijn uithouding, al verloor ik gaandeweg wat terrein, doch nooit meer dan 10 a 15 meter. Tijdens de voorlaatste ronde kwam ik uiteindelijk onder stoom en kon ik, samen met twee atleten van DCLA, het gaatje dichten en kon dat (weliswaar uitgedunde) groepje voorbij lopen. Ik voelde me hoe langer, hoe beter en liep zodoende de laatste ronde nog sneller dan de voorlaatste, al moest ik daar behoorlijk diep voor gaan... Met de meet in zicht werd ik voorbij gestoken door enkele jongere medemensen, maar ik werd eerste van mijn categorie met 30" voorsprong in een tijd van 37'32". Meteen een van mijn beste prestaties van het jaar, zowaar!! Uiteraard was ik zeer tevreden dat ik dit nog uit mijn oude benen kon schudden! Een cadeaubon van 50 euro voor Decathlon was de beloning, geen 4 biertjes: die had ik zelf al besteld..
3de jogging De La Saint-Martin. Thisnes. (+/- 12,6km)
Om een podiumplaats te behalen in de "Challenge Hesbignon" kom ik wellicht te laat, want dit was nog maar mijn vierde deelname (van de 10 wedstrijden totnogtoe). Maar blijkbaar heb ik de smaak te pakken van deze wedstrijden in Wallonie, die telkens over 1 grote ronde in landelijk gebied zijn uitgetekend. Dat ze daarenboven uitdagend zijn, mocht ik vorige week ondervinden aan lijf en leden! Deze wedstrijd, net buiten Hannuit, was een van de minst zware, zo zou ik me misschien wat kunnen sparen met het oog op morgen in Nieuwerkerken. Ik vind het ook charmant dat sommige van deze manches plaatsvinden op een zondagvoormiddag, zoals vandaag, want dit is een van de momenten van de week waarin een gevoel van lichte verveling dreigt toe te slaan. Terplaatse bleek dat ik toch nog uit mijn "schulp" zou moeten komen, want ook oude krijger, Valere, nam deel. De eerste kilometers liep ik samen met teammaats Peter en Max, maar na ongeveer 4 km koos Peter het ruime sop en Max moest afhaken. Later zou blijken dat hij zich jammer genoeg geblesseerd had .Het parcours liep geregeld over veldwegen en door plantages, doch veel hoogteverschil zat er niet in. Zo hield ik er de vaart behoorlijk in en aan 4'/km kon ik mijn eerste plaats vrij comfortabel vasthouden. Ik werd uiteindelijk 27ste van de 239 deelnemers en daar werd ik voor beloond met 4 flesjes bier (!).