De voorlaatste manche van de "Victors Cup" ging, net als vorig jaar, door aan de "Plinius bron". Twee jaar geleden was de start & aankomst nog op "de Motten", het parcours liep alzo richting het natuurgebied "de Kevie". Daar waren de wegen vlak te noemen, wat je nu niet meer kan zeggen. De omloop was dit jaar dan ook nog eens veranderd met eerst een soort lus en 1 grote ronde met enkele pittige hellingen en een gladde want natte veldweg bergop. Het had al heel wat geregend, toch bleef het zo goed als droog tijdens de wedstrijd. Het was bovendien fris (15°), kortom: een troosteloze aangelegenheid. Ik was benieuwd of en hoe ik mijn inspanningen van de halve Marathon, zes dagen geleden, verteerd zou hebben en wou nog een keer diep gaan in voorbereiding van het BK Marathon van volgende week Zondag. Maar van bij de start zat het gevoel & tempo goed en ik kon vrij vlot mee met ondermeer mijn concurrent, Joris. Het tempo zakte even, uit voorzichtigheid, op de vettige veldweg bergop, en moest enkele lengtes laten op Joris en ook Ronny. Doch, daarna op een helling na zowat 6 km koos ik het ruime sop en bouwde een voorsprong uit van zo'n 15". Maar tegelijkertijd begonnen mijn kuiten te protesteren, toch hielden ze stand tot aan de finish. Zo werd ik nog eens 1ste M55 (14de van de 160 algemeen) in 38'30". Ik was zeer tevreden en eens te meer een bevestiging dat de conditie goed is. De organisatie was weer dik in orde, de deelnemers talrijk en de twee (zware) biertjes na afloop smaakten als vanouds..
Belgisch Kampioenschap Halve Marathon. Wevelgem. (21,1 km)
De laatste en meest verre verplaatsing voor wedstrijden geldend voor een Belgisch en/of een Vlaams Kampioenschap ging richting Wevelgem. Daarom moesten we vroeg uit de veren en om 8u10 vertrokken mijn vrouw & ik om twee uur later aan te komen in Lauwe, vanwaaruit het nog even wandelen was naar de startplaats in Wevelgem. Mijn belabberde vorige halve Marathon (in Torhout) indachtig, was ik benieuwd of ik het er deze keer beter vanaf zou kunnen brengen... De weersomstandigheden zaten in elk geval mee: rond de 21° en weinig of geen wind. Voortgaande op mijn prestaties van de voorbije twee maanden en goede conditie, had ik er wel vertrouwen in. Het gevoel zat in elk geval goed van bij de start en ik kon gemakkelijk aansluiten bij een groepje met als enige - voor mij - bekende Marc Bultinck. Hij is absolute top en ondermeer veelvoudig Belgisch kampioen 10000 meter en 1/2 marathon. Maar hij was (en is) nog geen 60 jaar en dus geen concurrent voor mij. Na 4 km was ik niet weinig verrast toen mijn chrono 15'05" aangaf! Ik had nooit de indruk dat het tempo zo hoog lag, dat is altijd een goed teken. Toen viel dat groepje uiteen en bleef alleen ik nog over, samen met Marc en nog een jonge kerel. Het parcours liep voor een stuk langs de Leie en dus zeer vlak op enkele bruggen na. Het tempo zakte daarna wel wat, al had ik na 10 km nog 38'28". Drie a vier maanden geleden haalde ik die tijd nog niet eens op enkele 10 km- wedstrijden! Na 13 km voelde ik me nog goed genoeg om het tempo op te drijven en er alleen vandoor te gaan. Ook Marc moest passen, ik stak nog verscheidene atleten voorbij en mijn ritme beviel me wel want ik kon diep blijven gaan zonder verzuring. Zo werd ik 1ste van mijn categorie in 1u22'31". Liefst vijf minuten sneller dan in Torhout, drie maanden geleden! Eindelijk eens de Belgische titel op de "Halve" behaald, dat was me nog nooit gelukt. Achteraf bleek mijn concurrentie niet al te stevig geweest te zijn want de tweede was 12' achter. Na het goud op het Belgische en Vlaamse kampioenschap Halve marathon en de gouden Vlaamse medaille op de ganse Marathon, wacht nog 1 uitdaging: het BK Marathon in Eindhoven... Daar verwacht ik wel serieuze tegenstand met ondermeer wereldtopper Eddy (Vierendeels). Weer iets om naar uit te kijken, al geef ik mezelf maar 10% kans als hij in orde is. Maar wie niet waagt, kan ook niet winnen en een Marathon is altijd een beetje een avontuur.
Reeds voor de 24ste (!) keer stond ik aan de start aan de 22ste "Brouwerijloop". Eigenaardig: 24 deelnames op 22 edities... Inderdaad: voor 1996 was de benaming van deze door ACA Alken georganiseerde wedstrijd gewoon "Stratenloop". En mijn eerste deelname dateerde al van twee jaar voordien, vandaar... Deze voorlaatste manche van de "HC" is een ideale test om te zien hoe het zit met de snelheid vanwege de biljart vlakke wegen. Het parcours werd dit jaar anders uitgetekend met, na een aanlooprondje, een grote ronde, doch het was even vlak als voordien... De strijd om de tweede plaats in de rangschikking ligt nog open: altijd leuk om uit te kijken naar concurrentie, die dit jaar voor mij Joris heet. De weersomstandigheden konden niet idealer zijn: 16 a 17° en praktisch windstil met de zon daar bovenop! Ik voelde van bij de start dat de "schwung" erin zat en koos dadelijk een - voor mij - comfortabel tempo, dat met 3'40"/km toch vrij hoog lag. Guido, de leider in mijn categorie, moest ik laten gaan, al hield ik hem de ganse tijd wel in het vizier. Na enkele versnellingen merkte ik dat ik Joris, die mij op de hielen zat, los kon schudden. Dat gebeurde ook en even voorbij halfweg koos ik het ruime sop en eindigde alsnog 16" voor hem op de 2de plaats van de 23 55- plussers. Met een 11de plaats algemeen (van de 116) in 39'58" was ik dan ook zeer tevreden. Dat was ik ook voor dochter Sharon, die voor het eerst de lange afstand liep in voorbereiding op "Dwars door Hasselt". Nu kunnen we met vertrouwen uitkijken naar het BK Halve Marathon in Wevelgem, volgende week.
In de Bilzerse deelgemeente Rosmeer stond de vijfde manche van de "Victors Cup" op de planning. Daar ik 1 wedstrijd heb moeten laten vallen (Aterstoase jogging Tongeren) en er nog eentje zal moeten missen (Terrasloop Bilzen, volgende week), leek het me zinvol om deze "run" mee te pikken. Na mijn puike prestatie van vorige week had ik er wel zin in. Het was mijn eerste deelname aan deze "Oversteekrun". Vroeger liep het parcours van Lafelt naar Rosmeer, vandaar die benaming. De trainingen (voor ondermeer de Marathon) verlopen prima met meer dan 100 loopkilometers per week, het fietsen werd gereduceerd tot zo'n 85 km deze week. Wat me vooral opvalt zijn de lage hartslagwaardes, die ik laat optekenen. Bijvoorbeeld: 6,45 Km in 30'26" aan hartslag 105. En 10,7 km in 48'27" aan hartslag 110! Bij het naderen van Rosmeer werd het me duidelijk dat het geen "walk in the park" zou worden. De wegen zijn er geenszins vlak te noemen en de omloop was een stuk zwaarder dan vorige week in Halen. Nu was het wel minder warm en met af & toe wat regen en 19° was het prima loopweer. Van bij de start was het gevoel goed, ook al ging het aanvankelijk meer berg-op dan -af. Ik kon aanpikken bij lopers die ik normaal niet kan volgen en dat alleen al gaf me een kick. Ik wist tevens dat ik in eerste positie lag (van mijn categorie), dus was het comfortabel lopen. Ik voelde me zelfs zo goed dat ik zowaar aan de kop van het groepje ging sleuren, even voor halfweg! De laatste kilometers ging het tempo de hoogte in en ik moest passen, ook al hielp teamgenoot Leroy me om terug aan te sluiten bij enkele "ontsnapten". Dat tempo kon ik niet meer aan, maar ik was al lang tevreden over mijn wedstrijd en vooral over het gevoel. Zo werd ik 1ste M55 en 11de van de 137 algemeen in 37'53"! Een zeer goede tijd op dat zwaar parcours met zijn korte en lange hellingen. Nu deze conditie proberen vol te houden tot (en liefst met) het BK Marathon, over 5 weken...
De voorlaatste manche van de "Victors Cup" ging, net als vorig jaar, door aan de "Plinius bron". Twee jaar geleden was de start & aankomst nog op "de Motten", het parcours liep alzo richting het natuurgebied "de Kevie". Daar waren de wegen vlak te noemen, wat je nu niet meer kan zeggen. De omloop was dit jaar dan ook nog eens veranderd met eerst een soort lus en 1 grote ronde met enkele pittige hellingen en een gladde want natte veldweg bergop. 
In de Bilzerse deelgemeente Rosmeer stond de vijfde manche van de "Victors Cup" op de planning. Daar ik 1 wedstrijd heb moeten laten vallen (Aterstoase jogging Tongeren) en er nog eentje zal moeten missen (Terrasloop Bilzen, volgende week), leek het me zinvol om deze "run" mee te pikken. Na mijn puike prestatie van vorige week had ik er wel zin in. Het was mijn eerste deelname aan deze "Oversteekrun". Vroeger liep het parcours van Lafelt naar Rosmeer, vandaar die benaming. De trainingen (voor ondermeer de Marathon) verlopen prima met meer dan 100 loopkilometers per week, het fietsen werd gereduceerd tot zo'n 85 km deze week. Wat me vooral opvalt zijn de lage hartslagwaardes, die ik laat optekenen. Bijvoorbeeld: 6,45 Km in 30'26" aan hartslag 105. En 10,7 km in 48'27" aan hartslag 110!
De wegen zijn er geenszins vlak te noemen en de omloop was een stuk zwaarder dan vorige week in Halen. Nu was het wel minder warm en met af & toe wat regen en 19° was het prima loopweer. Van bij de start was het gevoel goed, ook al ging het aanvankelijk meer berg-op dan -af. Ik kon aanpikken bij lopers die ik normaal niet kan volgen en dat alleen al gaf me een kick. Ik wist tevens dat ik in eerste positie lag (van mijn categorie), dus was het comfortabel lopen. Ik voelde me zelfs zo goed dat ik zowaar aan de kop van het groepje ging sleuren, even voor halfweg! De laatste kilometers ging het tempo de hoogte in en ik moest passen, ook al hielp teamgenoot Leroy me om terug aan te sluiten bij enkele "ontsnapten". Dat tempo kon ik niet meer aan, maar ik was al lang tevreden over mijn wedstrijd en vooral over het gevoel. Zo werd ik 1ste M55 en 11de van de 137 algemeen in 37'53"! Een zeer goede tijd op dat zwaar parcours met zijn korte en lange hellingen. Nu deze conditie proberen vol te houden tot (en liefst met) het BK Marathon, over 5 weken...
