Het was vier jaar geleden dat ik nog eens op de piste had gelopen en dus even lang geen BK 10000 meter meer. De redenen waren: blessure, Corona en eenmaal niet geselecteerd. Om toch nog wat het gevoel van de piste op te wekken, deed ik voorbije dinsdag in extremisch nog een interval op de piste van mijn club (7 maal 400 meter). Ik testte er 2 paar schoenen, waaronder mijn gloednieuwe spikes. Nog nooit liep ermee op de piste (enkel veldlopen) dus nam ik mijns inziens toch wat risico om deze te gaan bezigen, en dat op 10 km dan nog. Samen met dochter Sharon en mijn vrouw vertrokken we om 14u naar Malmedy, waar we ruim op tijd arriveerden. Goed opgewarmd en wel stond ik aan de start om 17u45, samen met zeer stevige concurrenten. Heyde, voormalig Europees kampioen op enkele korte afstanden en regerend Belgisch veldloopkampioen, zou ik misschien aankunnen. Maar de heer Vierendeels, ook Europees kampioen (veldlopen) geweest en houder van het wereldrecord op de 10 km, was voor mij een brug te ver. Persoonlijk mikte ik op een tijd van een dikke 39 minuten. Alle masters van boven de 50 startten samen. Vierendeels stoof er onmiddellijk als een komeet vandoor en Heyde zette zich in mijn spoor toen ik na 5 ronden wat versnelde om een groepje achter te laten. Mijn tempo was stevig en de spikes zaten goed (5 Km in 19min.45sec.). Deze situatie bleef zo tot Heyde op ongeveer 5 ronden van het einde versnelde en daar had ik geen antwoord op. Hij eindigde nog 35 seconden voor mij en Brons was mijn deel. Het Goud was uiteraard voor Vierendeels, die anderhalve minuut voor mij finishte. Uiteindelijk waren de verschillen niet zo groot, maar toch duidelijk. Met een tijd van 39min.30sec. kon ik vrede nemen, temeer omdat ik een zeer vlak tempo liep: de eerste en de tweede 5 Km tot op de seconde even snel! Bovendien pakte ik het Limburgs record en clubrecord bij de M65 op die afstand. De Belgische wereldtop was een maatje te groot voor mij, maar mijn spikes niet: die zaten als gegoten.
Een leuk tussendoortje in mijn buurgemeente: deze wedstrijd was dan ook een ideale, doorgedreven training in het vooruitzicht van het BK 10000 meter, volgende week. Het vlak parcours nodigt dan ook uit om er vanaf het begin de pees op te leggen, zoals dat volgende zaterdag ook het geval zal zijn op de piste. Ik nam er al eens deel, vijf jaar geleden, en van toen wist ik al dat de eerste km zeker niet de snelste was met de passage door het Olmenhof. Ik was benieuwd of er genoeg frisheid zou zijn na een week van 110 km (inclusief vandaag). Het begin was in elk geval wat moeizaam, maar na een paar Km begon het te draaien. De uithouding was in elk geval in orde, want ik liep de tweede ronde van 5 Km maar drie seconden trager dan de eerste. Finaal naderde ik nog sterk op een drietal en met de finish in zicht en eindigde als 19de van de 120 deelnemers in 39min. 38sec. Maar een kleine anderhalve minuut trager dan vijf jaar geleden: daar kan deze mens mee leven. Jammer dat er geen categorieën werden gehuldigd, doch dat kon de pret niet drukken. Nu uitkijken naar het BK, over 6 dagen, waar ik mijn eindtijd van vandaag een fractie zou willen scherper stellen.
De derde manche van het Helpshop criterium vond plaats in Zepperen en werd voor het eerst georganiseerd. Prachtige locatie tussen de bloeiende boomgaarden: meer Haspengouws kan je het niet wensen. Voor mezelf een test hoe ik zou evolueren over een vlakkere omloop dan de vorige twee in Wallonië. De conditie is steeds in licht stijgende lijn en alles verloopt naar wens, totdat ik eergisteren tijdens een training mijn rechtervoet omsloeg! In rust kon ik daar tot gisteren nauwelijks op steunen, maar gek genoeg ging de pijn over als ik overschakelde in looppas. Het parcours was uitgetekend over meestal onverharde paden, langs fruitbomen en veldwegen: wel vlak maar niet zo lichtlopend. Tijdens de eerste km ging het goed vooruit (in 3min. 47sec.) en ik kon me nestelen in de buurt van mijn concurrent bij de 65 plussers, Servais. Dat lukte enkele kilometers goed, tot hij na een steil afdalinkje voorsprong nam en die ook uitbouwde. Ik kreeg even een moeilijk momentje, doch ik beet door en kon alzo een drietal atleten bijbenen. Daar was Servais alreeds van weg gesneld, doch ik kwam gestaag dichter nadat ik dat drietal had achtergelaten op minder dan 2 km van het einde. Tijdens de eindfase diepte ik alsnog onvermoede krachten op en kon alzo toch nog als 1ste M65 de aankomst overschrijden met 11 seconden voorsprong. 16de van de 205 algemeen in 45min. 9sec., oftewel een gemiddelde van net onder de 4min/km. Ik had er keihard voor moeten knokken, dus was de voldoening achteraf des te groter, temeer omdat ik niets van die rechtervoet had gevoeld. Een dikke pluim voor de sublieme organisatie, en dat werd alom geapprecieerd door de vele deelnemers. Er waren zelfs huldigingen voor de 65 plussers (m/v)!
Het was 3 jaar geleden dat ik nog eens deelnam aan deze wedstrijd van de Hesbignon Challenge in het dorpje Oleye, net over de grens met Rukkelingen-Loon. Toen was het ronduit fris (gevoelstemperatuur: -1°!). Deze keer was het met 11° ook niet echt warm, het voelde wel veel warmer aan want de zon scheen uitbundig. Ook deze keer had ik niet echt verstandig afgebouwd met eergisteren een duurloop van 14 km aan 4min. 30 sec./km en een tempoloop van 4,5 km aan 3min. 51sec/km. Maar dit soort wedstrijden vat ik dan ook eerder op als doorgedreven training aan het eind van de week (deze week bijna 100 km) . De benen voelden van bij de start beter aan dan vorige keer, al kon dat ook te maken hebben met minder hoogtemeters dan toen. Maar met meestal onverharde en golvende wegen was deze toer ook niet echt lichtlopend te noemen. Toch zat tempo er meteen goed in, maar algauw merkte ik dat de 2de plaats het hoogst haalbare was want Dominique was er alweer vandoor. Ik kon gelijke tred houden met dorpsgenoot David, maar aan km 7 moest hij afhaken tijdens een lange klim, waar geen eind leek te komen. De laatste paar kms, richting centrum, gingen gelukkig in dalende lijn zodat we toch nog snedig konden eindigen. Met een tijd van 45min. 30sec. kon ik leven, vooral omdat die maar 9sec. trager was dan drie jaar geleden! Het parcours was wel anders dan toen, maar de afstand dezelfde. Hiermee mag/moet ik als stilaan bejaarde man zeer tevreden mee zijn !
