Al 22 maart en nog maar mijn tweede wedstrijd, dit jaar... Dat heeft zonder twijfel te maken met mijn matige conditie, wegens vooral weinig trainingskilometers (vooral vermoeid gevoel), en de perikelen met het hielspoor, waar ik nu toch al 2,5 jaar mee te kampen heb. Voorbije dinsdag, bijvoorbeeld, had ik tijdens een rustig duurloopje van 13,6 km nog veel last gehad en dat al na 6 km! 
Maar genoeg geklaagd, nu: voor een manche van het Helpshop criterium haal ik de wedstrijdschoenen nog weleens uit de kast. Qua omstandigheden was alles prima, want met een matige wind en 18° kon je van een ideaal loopweer spreken. Voor het derde jaar op rij werd het parcours anders uitgetekend, met deze keer een beklimmingske vlak na de start. Maar dat was nog niets in vergelijking met 2 km verder: daar ging het circa 800 meter omhoog met de wind op kop, nota bene. Plots bleek de wind toch harder te waaien dan ik dacht in de open velden op verkavelingswegen. Na ongeveer 4 km volgde nog eens zo een lange helling. Kortom: er was weinig vlakke weg te bespeuren (107 hoogtemeters) en met in de laatste kilometers nog een kasseistrook, kon van een egaal tempo lopen geen sprake zijn. Toch was mijn gemiddeld tempo met 4:27/km toch nog 6 sec./km sneller dan  in het vlakke Kiewit, 5 weken geleden. Bespeur ik daar wat progressie? Ook mijn linkerhiel begon me pas na 6 a 7 km te hinderen, doch niet constant en de last verplaatste zich wat, zodat het verdraagbaar was. Tot slot mocht ik als 3de M65 het podium op, dus mijn missie was geslaagd.