Marc Hiemeleers

Born to run

Inhoud blog

	9de Hoeselt run. (10 mijl)
	6de Burchtloop Brustem. (10 km).
	BK 10000 meter Duffel
	5de Boekt loopt. Heusden-Zolder. (10,25 km)
	36ste kermisloop Terkoest. (10,36 km)

Archief per maand

	06-2025
	05-2025
	04-2025
	03-2025
	02-2025
	11-2024
	10-2024
	09-2024
	08-2024
	07-2024
	06-2024
	05-2024
	04-2024
	03-2024
	02-2024
	01-2024
	11-2023
	10-2023
	09-2023
	08-2023
	07-2023
	06-2023
	05-2023
	04-2023
	03-2023
	02-2023
	01-2023
	08-2022
	07-2022
	06-2022
	05-2022
	04-2022
	03-2022
	02-2022
	01-2022
	11-2021
	10-2021
	09-2021
	08-2021
	07-2021
	11-2020
	10-2020
	09-2020
	08-2020
	03-2020
	02-2020
	01-2020
	12-2019
	11-2019
	10-2019
	09-2019
	08-2019
	04-2019
	03-2019
	02-2019
	01-2019
	11-2018
	10-2018
	09-2018
	08-2018
	07-2018
	06-2018
	05-2018
	04-2018
	03-2018
	02-2018
	01-2018
	11-2017
	10-2017
	09-2017
	08-2017
	07-2017
	06-2017
	05-2017
	04-2017
	03-2017
	02-2017
	01-2017
	11-2016
	10-2016
	09-2016
	08-2016
	07-2016
	06-2016
	05-2016
	04-2016
	03-2016
	02-2016
	12-2015
	11-2015
	10-2015
	09-2015
	08-2015
	07-2015
	06-2015
	05-2015
	04-2015
	03-2015
	02-2015
	01-2015
	12-2014
	10-2014
	09-2014
	08-2014
	07-2014
	06-2014
	05-2014
	04-2014
	03-2014
	02-2014
	01-2014

08-11-2015
30ste Les 4 cimes du pays de Herve. Battice (33km)
Met deze wedstrijd, die zowat als de zwaarste stratenloop van Belgie beschouwd wordt, heb ik een haat/ liefde verhouding. Hoe dikwijls heb ik na de aankomst al gezegd: "dit doe ik nooit meer!"... En toch stond ik het jaar daarna alweer aan de start: voor de 15de keer al! En dat NIET omdat de inschrijving gratis is. Sinds 2000 miste ik slechts 1 editie: die van vorig jaar, namelijk, vanwege die knie perikelen. Hoe mooi het land van Herve ook is, een vlak parcours is er onmogelijk uit te tekenen. Van de 33 km is er slechts 2 km "vlak" (dat is nog ruim geinterpreteerd) en er moeten bijna 700 hoogtemeters overwonnen worden! Het gaat gedurig op & neer en naarmate de kilometers vorderen, is berg-af lopen zelfs moeilijker dan berg-op. Les 4 cimes de Herve is minstens een Marathon waard, en die moet je dan ook als dusdanig aanvatten (en dus niet als een "Halve"+12 km, aub). Hier had ik nog nooit kunnen winnen, toch hoopte ik stilletjes dat het me ditmaal zou lukken, ook al was ik met mijn bijna 59 jaar bij de oudsten van de categorie 50-60 jaar. En ook niet vergeten dat de Marathon maar 4 weken geleden plaatsvond. Rond 9u30 vertrokken mijn vrouw & ik dus richting Battice. Meestal is het koud rond deze tijd, maar dit jaar leek het wel lente met temperaturen van rond de 18 graden. Dat is dus eens wat anders en zou misschien in mijn voordeel kunnen uitdraaien(?). Met een dikke 600 deelnemers werden we om iets na 11uur op gang geschoten. En dat schieten mag je wel letterlijk nemen, want de organisatie had er niets beter op gevonden dan keihard vuurwerk te laten knallen tot vlak bij de wachtende meute! Nadat de traditionele fanfare zijn laatste noten had uitgeblazen, gingen we van start met om te beginnen 500 meter vrij steil berg af. Diezelfde knoert moesten we ook terug omhoog aan het eind van de wedstrijd! Ik had me voorgenomen om zo ontspannen mogelijk aan 4'/km te lopen de eerste 12 km, die ondanks een aantal fikse hellingen toch de gemakkelijkste van het parcours zijn. Maar algauw kreeg in de smiezen dat ik dit gemiddelde niet zou halen want met 49'20" had ik al 1'20" achterstand op mijn schema aan de 12de km... Het ging niet slecht, maar echt vlot bolde het ook niet. Dat merkte ik tijdens de zware beklimmingen aan km 13 en 17. Dan, in Val-Dieu , na 21 km, volgde de langste beklimming van een dikke 2 km. Daar sloot ik zelfs even aan bij Jo Schoonbroodt, de kanjer van Nederland, die ondanks zijn 65 jaar onverslijtbaar lijkt. Dit laatste was me al vlug duidelijk toen hij even later weer van me weg liep. Nog wat verder kwam ik bij onze goeie vriend Peter Maris, die in deze wedstrijd ook in mijn categorie zat. Ook hij versnelde even later, maar er was geen enkele vlakke meter meer te bespeuren tot de aankomst, en zo kon ik hem al wroetend terug bijbenen & achterlaten. De spieren werden alsmaar pijnlijker, vooral als het berg-af ging, daarom zette ik mijn verstand (of wat daarvan nog overbleef) op nul om de laatste steile 0,5 km naar de aankomst vol te kunnen maken. Uiteindelijk finishte ik als 20ste algemeen (van de 603) en toch nog 3de van de 145 Masters +50. Over mijn eindtijd van 2u25'59" was ik niet zo tevreden, maar dat was algauw vergeten nadat het brood-met-kaas (dat iedereen kreeg bij inlevering van het borstnummer) was opgegeten & doorgespoeld met het plaatselijk streekbier...