Mariaverering in Eggewaartskapelle : pas op voor wolven in schaapsvel
De schilderachtige Knollekapel in Eggewaarts.
In het altijd mooie Eggewaartskapelle wordtg elk jaar de meimaand gevierd op een heel eigen wijze. Op woensdagavond wordt telkens een ander kapelletje bezocht door tientallen inwoners.
De eerste woensdag werd er altijd gebeden aan de Knollekapel. Een eeuwenoud stenen okerkleurig kapelletje op een driesprong. Sinds mensenheugenis eigendom van en onderhouden door mijn teergeliefde voorouders. het ligt op een driesprong. De eerste straat, de Heydehoekstraat, loopt naar de Lovaart en heeft verschillende andere namen gehad, waarvan de oudsgekende de Reningheersdijkstraat was, een heel lange landelijke weg waarvan de huidige Heydehoekstraat slechts een klein deel vormt. In deze straat staat ook de hoeve van mijn voorouders, het Keershof. Deze hoeve wordt al vermeld sinds de 14e eeuw en was een leen van de 'Burg van Veurne', een leengoed dus. De twee andere straten vormen eigenlijk één en dezelfde weg, de Knollestraat, genoemd naar dit kapelletje. De ene kant gaat het richting Kruisabeele, grondgebied Alveringem dus. De andere kant gaat het door het dorp Eggewaarts tot aan de Brugsesteenweg (die van Veurne richting Brugge loopt).
Dichtbij ons kapelletje startee de film 'Het varken van Madonna'. Een onnozelaar in een roos autootje ziet er een schim van een oude maar kwieke frontsoldaat de straat dwarsen en hij rijdt pardoes in de 'gaskant' waar hij in panne valt... Maar dit natuurlijk geheel ter zijde...
Ik vertel even hoe alles vroeger verliep, hopelijk is dit nog steeds zo gebleven... De eerste woensdag, even voor 19u00, komen vanuit de drie straten mensen te voet, per fiets of per wagen naar het kapelletje. De eigenaars van het kapelletje, enkele dichte buren, landbouwers of hun vrouwen, mensen die op het dorp wonen, ... Sommigen zijn ruimschoots op tijd, anderen komen altijd wat te laat... In afwachting dat de 'meioefening' (het gebedsmoment dus) begint wordt er gezellig gekeuveld. De nonnetjes (nu spreek ik van 25 jaar geleden) en de pastoor (eerst pastoor Coulommier, dan pastoor Lepee) arriveren wat meestal betekent dat het gebed kan beginnen. Blaadjes met teksten en Marialiederen werden uitgedeeld. Er wordt gezongen en er worden weesgegroetjes gebeden. De enen zingen mooi en kunnen goed de tonen houden. Anderen zingen minder vast of nogal hoog... Samen klinkt het op zijn 'Eggewaartskapels', mooier kan het niet in mijn ogen.
Iedereen heeft zijn eigen intenties meegebracht : een ziek familielid, vraag om een goeie gezondheid voor zichzelf, zorg voor opgroeiende kinderen, God weet wat voor reden iedereen hier komt bidden. Onder de aanwezigen ook een man die heel wat op zijn kerfstok heeft. Zou hij bidden voor zijn vele slachtoffers? Of zou hij moed vragen om nog meer mensen de duvel aan te doen? In elk geval zal zijn bidden niet veel uithalen... Wolven in schaapsvacht worden immers niet gesteund door die van hierboven...
Naar ik hoor bestaat deze traditie ook vandaag nog. Een goeie zaak, veel mensen hebben hier een houvast aan en vinden hier wat kracht om verder te gaan. Zelf kan ik uiteraard niet aanwezig zijn maar elke keer ik aan 'mijn' kapelletje passeer stop ik even voor een gebedje. Een gebed voor de vele goeie mensen hier van mijn dorp maar ook een gebed voor sommige 'halve gangsters' uit de buurt...
