Vandaag bezocht ik de jaarbeurs in Gent. Normaal gezien interesseert zoiets me maar matig maar ik kreeg enkele vrijkaarten en daarom...
Aan de ingang van de beurs hoorde ik een enorm kabaal, net een hele stam Indianen die uitgemoord wordt... Er wordt woest gedanst en heel luid geroepen naar elkaar. Eerst denk ik dat het van die verklede Peruvianen of hoe noem je dat, Bolivianen? Enfin, je weet wel, van die soort halve wilden die je op al de rommelmarkten en braderijen ziet. Maar deze typen zijn de helft groter en wilder. Het zijn blijkbaar Arabieren want de beurs staat in het teken van Arabië. Het kabaal is werkelijk oor-ver-dovend en ik maak me uit de voeten. Ik passeer tenten die lijken op die van de nomaden in de zandwoestijnen. En het lijkt des te echter doordat er overal van die halfverdoofde en klef kijkende Arabieren met tulbanden zitten en liggen tussen al de koopwaar, echte rotzooi allemaal. Ook standen van immo's die optrekjes in het Verre Oosten aan de man willen brengen. Een aantal reisbureaus voor wie naar één of meer van die apenlanden wil reizen, mij niet gezien! Ook een deftig reisbureau : Lauwers uit Boechoute. Ik deed er al een ideetje op voor een reis volgend jaar...
De beurs leek op een grote braderie en pensenkermis : overal eet- en drankgelegenheden. Zeker tien standen van wijnhanelaars en - boeren. Allerlei bedrijven prijzen er hun waren aan, zo oa Biscuiterie Destrooper uit Lo luilekkerstad. Ik vroeg de twee mooie dames die de stand be-man-den of zij eigenlijk ook maar enige behoefte hadden aan publiciteit, daar iedereen hun produkt toch kent. De dames glunderden na dit complimentje en boden me meteen een heel bord van hun lekkernijen aan. Ik ben ook maar een mens en het is dus onnodig te vermelden dat ik alles tot de laatste kruimel opsmikkelde. Voortdurend kwam ik kennissen tegen : Bruggelingen, een familielid, enkele klanten en kennissen. Leuk.
Het plezantste was hoe talloze standwerkers hun waren aan de man en nog veel meer aan de vrouw probeerden te brengen. Ik geef hier enkele zaken die ik zelf mocht meemaken.
Een zeer knappe jongedame roept naar een kalende man : Hier, moet je effe proberen, hiermee kan je je feilloos ontharen!' De man roept boos dat hij haar daarvoor niet nodig heeft en dat hij al bijna geen haar meer over heeft. Gelach alom natuurlijk.
Heel wat mensen, vooral gepensioneerden die, zoals we in het nieuws zagen de laatste dagen, werkelijk op een ziekelijke manier al hun centen oppotten (en dat merk ik in de verkoop de laatste tijd... ) en hier komen om zoveel mogelijk gratis proevertjes binnen te spelen zodat ze weer dagen verder kunnen zonder één cent uit te geven. Net de kaasmarkt in Brugge vorige week, massa's veelvraten... Vooral de kaasboeren mochten het hier ontgelden : iedereen was druk aan het proeven maar ik zag niemand iets bestelllen... En als ze dan doodvallen door te veel te eten, zullen ze dan al die zakken uitgespaard geld meenemen in hun graf? Op de wijnstanden was het opmerkelijk rustig wat echter niet wil zeggen dat de verkopers met de handen in het haar zaten. Neen, de wijn dronken ze dan maar zelf uit en plezant dat dat was... Leuke job hoor. Eentje die me de vrijkaarten bezorgde bood me enkele glazen aan 'om eventjes te proeven'. Ik bedankte en zei dat hij maar zelf een paar extra glaasjes moest degusteren waarvoor hij zeker geen bezwaren maakte.
Een paar ordinaire spekkekramen en bergen met mattetartjes (wellicht allemaal écht in Geeraardsbergen gebakken...), grote aarden kommen met Aalsterse vlaaien, bergen olijven en gedroogde tomatten, enz. Soms vermengden al die geurtjes zich door elkaar en vormden samen een minder aangename walm... Waar er geen gratis proevertjes aangeboden werden was het héél rustig.
Tientallen jonge gasten waren aan het joggen en fietsen en allerlei andere sporten aan het beoefenen, blijkbaar publiciteit aan het maken voor een fitnesszaak of speciaal sportopleidingsbedrijf of zo. Een mooie jongedame begeleidde een hele groep, iedereen moest haar nadoen maar dat liep voortdurend uit de hand : om de haverklap botsten de 'sportievelingen' tegen elkaar op. Weer jolijt alom.
Twee sukkels verkochten schoenpoetsartikelen. Ze poetsten gratis iedereens schoenen. Dikke pech voor mij want ik poetste ze gisteren nog... Rijen en rijen oude profiteurs verdrongen zich voor deze stand om een graantje mee te pikken.
Een matraswinkel. Een komisch ventje met grote snor ambeteerde alle mannen : 'En ventje ja gij daar! Heb je al een goede matras in huis?' Ik vraag hem over welk soort matras hij het heeft en iedereen lacht brullend. Gratis lachen natuurlijk... lachen kost geen geld!
Dan een man met een microfoon, door de micro brullend want zijn stem moet optornen tegen die dansende Arabieren, hij maakt reclame voor een poetsprodukt voor elektrische kookplaten. Megaluid roept hij naar al die madammen die zich rond hem staan te verdringen : 'Ewel maskes, ik zal jullie nu iets vertellen... iedereen kijkt ... dat jullie aan NIEMAND mogen vertellen!!!!' Wat een klucht! Iedereen knikt heftig dat ze zullen zwijgen... alsof vrouwen kunnen zwijgen!!!!!!!! Maar geen erg natuurlijk, het is voor de goeie zaak.
Aan een grote drankgelegenheid staan een paar grote bakken met daarop 'Gratis bierviltjes'. Enkele dames zijn grote zakken aan het vullen en grissen zowaar de helft van de hele voorraad mee. Ongelooflijk!
Een pralinekot prijst zijn - in mijn ogen héél gewoon en dus goedkoop ogende - pralientjes aan. Bij nader toezien, en om zeker te zijn dat ik geen leugens zou vertellen op de blog, kijk ik nog eens goed met bril op, zie ik de merknaam van die bruine dingen : 'Cher'!!! Raar die naamgeving!
Op het einde van mijn bezoek passeer ik opnieuw die Arabierententen, typisch voor België eigenlijk! In België is het goed leven, als God in Frankrijk. Voor iedereen : of je nu werkt of niet, je kan ook de dag doorbrengen met dansen en zingen, of het gemakkelijkste : gewoon op je luie krent zitten en je laten dienen... de gebraden kippen vliegen je hier in de mond! Leve België!!!
