Tijdens mijn tocht door de Westhoek zag ik vele tientallen boerderijen.  Meestal met enkele mooie oude gebouwen, gecombineerd met moderne stallen en schuren.  Vele van de woonhuizen op die boerderijen ogen heel fraai maar zijn heel erg verouderd en quasi onbewoonbaar.  Soms is het echt onverantwoord en onmogelijk om een dergelijk pand te blijven bewonen.  Omdat landbouwers heel veel moeten investeren in hun bedrijf : stallen, schuren, akkers en weiden, wordt er vaak heel lang gewacht om het woonhuis voldoende bewoonbaar te houden.  Als je ziet hoe men hier doorgaans 25 000 tot zelfs 50 000 eurootjes moet neertellen per hectare grond dan weet je waarvoor je werkt...
De mooiste oplossing is natuurlijk om het oude woonhuis volledig te restaureren en renoveren zowel aan de buiten- als de binnenkant.  Dit kost echter vaak veel meer dan een nieuwbouw.  Gelukkig worden af en toe boerderijen volledig gerestaureerd en hersteld in hun oude glorie, bv.  door een industrieel die zijn zaak overgelaten heeft of een dokter die er een tweede verblijfplaats van maakt.  Maar dit zijn toch uitzonderingen.  De tweede beste oplossing is om het oude huis af te breken en in identiek dezelfde stijl en afmetingen terug op te richten, maar ook dit kost heel veel. 
Daarom kiezen landbouwers er de laatste decennia dan ook voor om het oude huis af te breken en een nieuw modern woonhuis op te richten.  Een reden tot nieuwbouw is dikwijls dat een vrouw weigert om in te trouwen met een boer die in een ongezond oud gebouw huist.  Veelal is het nieuwe woonhuis mooi passend bij de oude gebouwen en is het geflankeerd met een groenscherm.  Helaas zijn er ook enkele voorbeelden van hoe het helemaal niet hoort en zo is er ook eentje in het dorp waar ik vandaan kom.  Eerst werden de oude stallen een voor een afgebroken en vervangen door lelijke betonnen loodsen, Tenslotte moest ook het oude woonhuis er aan geloven en werd een nieuw opgetrokken 50 ùeter verder, tientallen meters verwijderd van de loodsen zodat het geheel echt niet bij elkaar past.   Toch betreurenswaardig dat men daarvoor een vergunnign heeft verkregen.  Veel handboeken voor de constructie van boerderijen zijn er eigenlijk niet.  Ongetwijfeld is het meest gekende handboek dat van de Gistelse burgemeester Alfred Ronse.  Het boek was al klaar in 1914 maar door de oorlog werd het slechts 4 jaar later uitgegeven, in 1918 dus.  Een groot geluk dat het boek al klaar was voor de oorlog want tijdens de oorlog werden vele oude hoeven in de frontstreek vernield.  Sommige vernielde hoeven staan uitvoerig beschreven en afgebeeld in dit naslagwerk zodat men eigenlijk heel precies de hofstedegebouwen kon herinrichten zo men dit wilde.  Natuurlijk was het meestal onbetaalbaar om de gebouwen in hun oude glorie her op te richten en waren de nieuwe gebouwen veel bescheidener.  Bovendien waren de naoorlogse bakstenen soms van een slechte kwalitieit, zo zien we tegenwoordig dat sommige bakstenen gevels afschilferen en enkel nog goed zijn om af te breken.
Ook zijn er nog enkele interessante werken over boerderijen van de hand van de heren Trefois en Raison.  Verder ook nog kleinere werkjes en artikels in tijdschriften over het inrichten van een woonhuis op een boerderij.  (uiteraard heb ik de meeste van die werken in voorraad in de winkel).
Er komen geen oude monumenten bij, het is dus belangrijk om te weken over ons bouwkundig erfgoed, meer bepaald over de boerderijgebouwen die zo typerend zijn voor het landschap in de Westhoek.