Nergens zijn de vieringen mooier en inniger dan in de abdij van Westvleteren.  Het is natuurlijk zo dat heel het leven van de monniken in het teken staat van 'ora et labora', bidden en werken dus.  

De Goede Week was altijd 'de top' van heel het jaar, althans op kerkelijk en liturgisch vlak : veel mooie vieringen met alles er op en er aan, in de kathedraal te Brugge.   Maar sinds ze mij daar een twintigtal jaren geleden 'buitengekareld' hebben was deze week niet meer hetzelfde.  En zeker de laatste 15 jaar niet want dan ben ik meestal op een beurs heel het paasweekend.    

Dit jaar niet dus, en voor een keer dat ik wél thuis ben zijn er géén vieringen in de kathedraal.  Dan maar kijken via lifestreaming op tv.  Deze vieringen vielen nogal tegen want een viering zonder volk, dat is weinig sfeervol natuurlijk.  Maar vanavond, de paaswaken in de abdij van Westvleteren, dat beloofde heel wat meer.   De monniken waren er allemaal samen in hun kapel, weliswaar met wat tussenruimte.

Abt Manu Vanhecke ging voor, zoals steeds heel waardig en vol rust, voor deze gelegenheid met abtsstaf in de handen.   Er was de wijding van het vuur, het aansteken van de paaskaars, het doorgeven van het licht aan alle monniken en de wijding van het water (wij-water dus).  

Het was een heel lange viering, met maar liefst acht lezingen uit het oude en nieuwe testament, afgewisseld met gezangen.  Zo zong men op een gegeven moment plots ook 'Met vreugde zult gij water drinken...'    Of wellicht drank met water in...  In het eerste deel van de viering was er geen orgelspel, maar gaandeweg kreeg de organist meer en meer te spelen, en zijn orgelspel werd almaar feestelijker en uitbundiger...   Bij de vredeswens bleef iedereen op zijn plaats staan, om veiligheidsredenen dus.

Wat heb ik een bewondering en waardering voor deze mannen, die volledig belangeloos hun hele leven wijden aan gebed.  Zij bidden voor en in de plaats van diegenen die niet bidden.   Hopelijk mogen zij allen in goede gezondheid blijven en een plaats van rust en gebed blijven, niet evident in onze tijd waar alles moet opbrengen en 'nuttig' moet zijn...

Daarna de eucharistieviering.