We moeten niet klagen want de weermannen hadden het voorspeld : massa's regen en soms opklaringen!   Maar die mannen zijn er vaak helemaal naast...  en dus trok ik vol goede moed naar Damme.  De eerste uurtjes was er geen vuiltje aan de lucht, figuurlijk toch niet.  Wel heel wat wolken.  

Veel standen op de boekenmarkt, wat beter niveau dan anders, wat echter niet wil zeggen 'goed' niveau.  Jammer dat vele standhouders niet wat méér moeite doen om écht tweedehandse boeken te zoeken, waardevolle boeken dus.  Enkele standhouders kwamen vandaag voor het eerst en sommigen hadden wel enkele interessante boeken bij.  Altijd leuk om een ontdekking te doen, een boek te vinden waar wat winst in zit.  Zolang je op je gemak kan snuisteren natuurlijk.  Tot mijn onaangename verrassing was Roomule daar weer.  Waarom hij altijd zo rood (in het gezicht) aanloopt weet niemand...  een slecht karakter misschien, haat en nijd (=zeker), een teer hart (neen, zeker niet!).   In elk geval, R. drong zich, zoals gewoonlijk, overal op om de mooiste 'batjes' te vinden.  Elke standhouder op de boekenmarkt in Damme heeft een hekel aan hem, omdat hij alles voor zich wil, zoals 'Alexander, alles voor zichzelf en niets voor een ander!). 

Pfft, moest je dat gezicht zien, als hij zag dat hij toch niet overal als eerste bij was!  Een kwatong beweerde vandaag dat hij 'met niets in orde is', wil dat dan zeggen dat hij geen btwnummer heeft?  Dat kan ik me moeilijk inbeelden want elk weekend is hij op allerlei markten te zien met een grote stand met mooie boeken.  Ongetwijfeld maakt hij veel meer omzet dan professionele belastingbetalende antiquaren zoals ik...   Niet dat ik jaloers ben hoor, zélf ben ik ook begonnen met boeken verkopen op rommelmarkten allerlei.  Maar niet op grote schaal zoals bovenvermeld sujet!  En van zo'n mooi camionette kan ik enkel dromen...  zo'n 'bak' kan ik me niet veroorloven, enkel met een veel grotere omzet zou ik me zoiets kunnen veroorloven. 

Rond de middag begon het te regenen.  Gelukkig had ik extra plastic zeilen mee want de boekenkraampjes zijn echt onvoldoende afgeschermd tegen regen.  Elke keer als het regent is het weer doffe ellende : schade aan boeken door de regen en door bezoekers met natte paraplu's.  Vlug monteerde ik wat zeilen rondom mijn boekenstand maar even later bleek dat ik de zaak verkeerd had aangepakt.  Enkel als je het volledige boekenkraam met heel grote zeilen overdekt zijn je boeken enigszins veilig voor alle nat.  Intussen de hele tijd druppels verwijderen van mijn boeken en wachten op klanten.

Veel kopers waren er niet.  Een historicus uit het legermuseum, die ik al een tijdje niet meer gezien had, kwam goeiendag wensen.  Ook andere mensen die ik enkel in Damme zie, nooit in de winkel.  Enkele mensen waren heel gelukkig bij mij een boek te vinden dat ze al jarenlang zochten.  Eentje vroeg een korting want het stond bij een collega aan de zelfde prijs...  bij iemand die altijd loopt te zeuren dat mijn prijzen 'veel hoger liggen dan bij haar'...  Neen dus!

Ook kwam er een ventje van zijn neus maken...  Blijkt dat hij hoorde van enkele mensen dat ik geruchten rond zou strooien dat hij losse handjes heeft, lange vingers dus...   Tja wat moet ik daar op zeggen?  Als ik van collega's zo'n dingen hoor...  Als ik met eigen ogen héél ongewone zaken waarnam een tijdje geleden, héél ondubbelzinnige handelingen...  Als ik...  Ja, dan kan ik enkel het volgende zeggen : gasten brengen altijd vreugde aan, is't niet bij het komen, dan bij het gaan'!  Om zijn woordje kracht bij te zetten vervolgde hij nog : 'Ik geloof dat je mij nog niet goed kent, let maar op of je gaat mij héél goed leren kennen!'   Hoeft het gezegd dat ik niet sta te springen om hem nog beter te leren kennen???  Ik kies mijn vrienden nog altijd zélf, laat dat duidelijk zijn!  En dat hij maar vriendjes zoekt onder zijn eigen soort...