Dat eten in de Walen vaak degoutant is weten we al langer...  Nergens is het beter eten dan bij ons in Vlaanderen (op sommige plaatsen althans).  Gij mij maar eenvoudige goeie boerenkost : een goeie entrecôte met lekkere groeten en gewone aardapelen!!!

Tijdens de drie dagen 'antiek'beurs in Doornik mocht - lees : moest - ik genieten van de échte Waalse keuken!  Aangezien ik de eerste twee dagen geen tijd had om zelf eten bij te halen was ik veroordeeld (gedoemd?) om te proeven van de plaatselijke 'gastronomie'!  Ongelooflijk hoe men hier met de voeten van de klanten speelt, het gebrek aan respect voor de klant is schrijnend! 

Aangezien ik niet ver van de 'cafetaria' stond met mijn 'kraam' kon ik de activiteiten van de chefkok (!) goed in de smiezen houden.  Een nogal jonge corpulente snordragende gast komt een uurtje voor de middag met een grote emmer 'fijne vleeswaren' naar een oude metalen bakplaat.  Een grote vieze plastieken witte emmer van 20 liter, boordevol voorgebakken worsten en hanburgers en andere vleesprodukten.  Met een schraper maakt hij de decennia oud vieze metalen bakplaat wat schoon en stapelt er zijn hele emmer worsten op.  Een niet écht lekkere geur verspreidt zich over een groot deel van de zaal, hij is de boel aan het opwarmen.  Een paar jaar geleden kon je hier echt lekker smullen : lekkere braadworsten met sausjes en gebakken uienringen, alles samen een heerlijke geur verspreidend.  Nu echter spreek ik liever van een vieze walm...   Omdat ik écht honger heb besluit ik toch maar iets te bestellen maar eerst af tte wachten om te zien wat anderen eten en of het lekker is of niet.  Sausjes zijn er nauwelijks en gebakken uiten al helemaal niet, die worden nu vervangen door gedroogde uien... 

Wanneer de worsten de deur uit zijn bakt het ventje wafels... 

En meer viel er dus niet te vreten.